Alþýðublaðið - 25.08.1962, Blaðsíða 2

JHtstjoiar: Gísli J. Asipórsson (áb.) og Benedikt Gröndal. — AöstoBarritstjóri:
Ctfjörgvin Guðmundsson. — Simar: 14 900 — 14 902 — 14 903. Auglýsingasiml
14 906. — Aðsetur: Alþýðuhúsið. — Prentaniðja Alþýðubiaðsins, Hveriisgötu
a—10. — Askriftargj ald kr. 55,00 á mánuði. I lausasölu kr. 2,00 eint. Útgef-
andi: Alþýðuflokkurinn. -- Framkvæmdastjóri: Ásgeir Jóhannesson.
Eru sjómenn ofsagróða-
I
stétt þjóðfélagsins?
FYRIR NOKKRUM DOGUM birti Vísir ristjórn
argrein, þar sem talað var réttilega um tekjujöfn-
un meðal þegna þjóðfélagsins. Taldi blaðið ekki að-
eins nauðsynlegt, að skortur væri fyrirbyggður,
heldur yrði einnig að lækka tekjur ofsagróðastétta.
Sem dæmi um slíka stétt nefndi Vísir síldarsjó-
menn.
Alþýðublaðið fagnaði þeirri stefnubreytingu,
sem fram kom í þessari ritstjórnargrein Vísis, enda
hefur blaðið um langa ævi haft meiri áhuga á eðrU
en réttlátri tekjuskiptingu. Hins vegar mótmælti
Alþýðublaðið eindregið þeirri niðurstöðu, að sjó-
menn væru hin hættulega ofsagróðastétt okkar þjóð
félags, og skoraði á Vísi að athuga fínu villurnar í
Keykjavík, hvort þar byggju síldarhásetar, og
kanna, hvort ekki væri frekar ástæða til að amast
við öðrum stéttum en sjómönnum í þessum efnum.
Þessi mótmæli Alþýðublaðsins virðast hafa farið
meira en lítið í taugarnar á ritstjórum Vísis og
þeir svara með því að ausa svívirðingum á Alþýðu-
flokkinn á þann hátt að það er blaðinu og ritstjór-
um þess til stórskammar.
Alþýðublaðinu er vel ljóst, að síldarsjómenn geta
haft miklar tekjur í beztu árum. En þess ber að
gæta, að þeir verða að lifa marga mánuði á nokk-
urra vikna vinnu og þeir verða að sigla frá fjöl-
skyldu og heimilum ár eftir ár, þótt lítið sem ekkert
veiðist. Þess vegna telur Alþýðublaðið það fásinnu,
að taka sjómenn sem dæmi um ofsagróðastétt.
Það liefur ríkt mikil velmegun í landinu. Alþýð-
an býr við sæmileg lífskjör með því að slíta sér út
við alltof mikla vinnu. Hins vegar eru margir starfs
hópar, sem virðast komast til gildra efna og lifa í
vellystingum. Við þurfum ekki annað en hafa aug-
im opin til að sjá þetta fólk, sem lifir þægilegu lúx
uslífi á þurru landi, en greiðir oft lægri skatta en
sjómcnnirnir. Það kann að vera til of mikils ætl-
azt, að Vísir skoði til dæmis afkomu iðnrekenda í
Ikndinu. En það má una sjómönnum góðrar vertíð-
ar fyrir því.
i Vísir telur sig sérlega frjálslyndan kapitalista,
eftir að blaðið hefur fundið hina hættulegu ofsa-
gróðastétt — sjálfa sjómennina. Getur nokkur Iáð
- Alþýðublaðinu, þótt því finnist slagsíða á slíltu
fíjálslyndi?
Frá SÞ
aa—g«£gagr»TagtfiTTii'iniriiff'«
Sameiginlegur
markaður Mið-
ameríkurikja
Gosta Rica, EI Salvador, Guate-
mala og Nicaragua i Mið-Am-
eríku hafa undirritað þrjá samn
inga um sameiginlegan markað.
Samkvœmt þeim viðurkennir
stiórri Costa Rica samning Mið-
Ameríkurík.ia um afnám innflutn
ingstolla og tollaákvæða og í
þriðja lagi samning þessara ríkja
um aðgerðir i skattamálum er
miða að bættri iðnaðarþróun.
Með þessum samningum hafa
fyrrgreind í'imm lýðveldi gengið
endanlega frá sáttmála um sam-
eiginlegan markað. í houum felst
m.a. að samræmdir hafa verið
innflutningstollar á rúmlega 95%
af öllum varningi, sem fluttur er
inn til landanna fimm. Stofnað
liefur verið fríverzlunarsvæði og
samræmdar ákvarðanir verða
teknar fyrir iðnaðarþróun land-
anna í heild. Efnahagsnefnd SÞ
í Súður-Ameríku hefur starfað
með nefnd ríkjanr.a fimm að því
að koma á þessum samningum.
Éi
L0 S WEN ELUF ER l: 1
Ú
PHILIPS
Rafsuðuvír
Rafsuðuvélar
Tappa-rafsuðubyssa
NISTERTAL
Rafsuðuvélar
Tilboð óskast án skuldbindingar. Bréfaskipti á dönsku, norsku,
sænsku, ensku og þýzku.
V. L0WENER
VESTERBROGADE 9 B - K0BENHAVN V. - DANMARK
TELEGRAMADR.: STAALL0WENER - TELEX: 5S8S
HANNES
Á HORNINU
★ Almenn umgengni hef-
ur mikið batnað.
★ Enn víða ábótavant.
★ Athyglisvert bréf og á-
gætar tillögur.
★ Akureyri til fyrirmynd.
ar.
UMGENGNI IIEFUR mikið batn
að við mannabústaði um land allt
og í því efni orðið miklar fram-
farir hin síðustu ár. I*ó skera nokk
ur þorp sig úr fyrir sóðaskap - og
cinnig sveitabæir. Um þessi mál
fékk ég bréf nýlcga og ber bréf
ritari fram nokkrar athyglisverðar
tillögur. Bréfið fer liér á eftir:
FERÐALANGUR skrifai" „Ég
héí korhið í alla bæi þessa lands,
sem nefndir eru kaupstaðir, eða
hafa kaupstaðaréttindi. Einnig hef
cg komið í allflest kauptún þessa
lands. Eftir að hafa skoðað þessa
bæi og kauptún, varð mér fyrst
ljóst hversu mikill munur er á
skipúíagi, umgengni og útliti þess
ara staða yfirleitt. Sumsstaðar er
ástandið hörmulegt og upp í það
að vera til fyrirmyndar. Tel ég
Akureyrarbæ þar efstan á blaði
og fyrir aðra af að læra.
FRÁ MÍNU SJÓNARMIÐI er
það afar nauðsynlegt að bæði bæir
og þorp séu snyrtileg, þrifaleg og
reynt sé að hafa opin svæði til
yndisauka fyrir þá sem staðinn
byggja. Ef forsvarsmenn þorpa og
bæja hafa fogröngu, er það hvöt
fyrir íbúana að snyrta kringum
hús sín, rækta blóm og tré og hafa
hreinlegar og fallegar lóðir sínar.
ÞETTA VERÐUR hverjum ljóst,
sem til Akureyrar kemur. Þar urðu
snemma til fyrirmyndartrjágarðar
og síðar hinn dásamlegi skraut-
garður bæjarins. Þetta hefir vark
að sálrænt á íbúa bæjarins. Hver.
sem hús byggir, reynir að prýða
lóð sína með blómum og trjáplönt
um.
OG ÖLL SLÍIÍ snyrtimennska
og fegurð, verkar sálrænt á íbú-
ana, sem bæi þessa byggja. Óþrifa
legar götur, illa hirtar lóðir og
illa útlítandi hús, verka „ncga-
■tivt“, þetta er staðreynd, sem ekki
verður á móti mælt.
EN ÞA ER SPURNINGIN: Hvern
ig er hægt að færa þetta almennt
til liins betra? Ég hef hugsað nokk
juð um þetta, og vil biðja þig,
Hannes minn, að koma á framfæri
Ihugmynd sem er tii athugunar, og
jer hún þessi: Skipaður verður sér-
istakur fulltrúi sem t.d. gæti heyrt
jundir það ráðuneyti sem fer með
j skipulagsmál bæja. Hann fari á
milli bæja, kauptúna, og gefi leið
beiningar, veiti hvatningu til fegr-
unar staðanna, gerði cða sæi um
teikningar af svæðum þar sem
menn vildu gera að skemmtigörð
um eða skrúðgörðum o.s.frv.
Á HVERJU ÁRI væru svo veitt
þrenn verðlaun, í .fyrsta lagi þeim
bæjum, sem mest hefðu á sig lagt
til fegrunar á bænum, í öðru lagi
verðlauna það kauptúnið sem fram
úr skaraði og loks í þriðja lagi
hreppsfélög, sem sýndu þessu máli
áhuga, en auðvitað yrði slíkur fegr
unarráðunautur fyrir iandið allt,
er bæir, þorp og sveitarfélög gætu
kallað til. Ég er viss um að starf
þessa fulltrúa yrði vinsælt og
myndi hann fá nóg að starfa.
ÞAÐ ERU NOKKRIR fyrir-
myndarmenn í starfi hjá Reykja-
víkurbæ. sem liafa unnið borginni
ómetanlegt gagn með því að fegra
og skreyta viss svæði borgarinnar
svo ekki yrði vandasamt að fá
mann í starfið. Aðalmótbáran yrði
kostnaðarhliðin, en hér er um að
ræða aðeins einn mann, sem gæti
starfað innan veggja ráðuneytis,
án þess að setja upp skrifstofu-
bákn. En ríkið yrði þó árlega á
fjárlögum að taka upp lið til verð-
launaveitingar og ekkert óeðlilegt
að leggja þá um leið kvöð á hin
ýmsu bæ.iarfélög að þau kostuðú
hann að hluta til.
IIÉR VÆRI FARIÐ inn á þær
leiðir, að gera bæina, þorpin og
vissa staði í sveitum þessa lands
fegurri og aðlaðandi, sem í fram-
tíðinni hefði ómetanlegt listrænt
gildi. Við viljum laða hingað er-
lenda ferðamenn og við því er
ekki nema gott eitt að segja, en
því frekar gctum við aukið þann
slraum, ef við getum sýnt þeim,
fallega bæi og þorp, þar sem fal-
legir trjálundar og blómaskrúð
mætir auga ferðamannsnis.
Taki þeir þetla til athugunar,
sem málum ráða og vilja gott láta
af sér leiða með starfi sínu í
landinu.
2 25. ágúst 1962 - ALÞÝÐUBLAÐIÐ