Alþýðublaðið - 02.12.1962, Blaðsíða 12
EITT elzta lögreglumál Norðutianda hefur nú
veriff upplýst.
Þaff er talið víst í Svíþjóff, aff Eiríkur konung-
ur XLV hafi veriff drepinn á eitri eftir 9 ára
fangelsun, en morðingi hans er talinn hafa veriff
bróffir hans Jóhann III, sem tók ríkjum af hon-
um 1568. — Kista Eiríks konungs var opnuff
1958 og hafa læknar nú staðfest, aff hann hafi
látizt af arsenikeitrun, aff því er nú verffur bezt
séff. Hugsanlegt er þó, aff arsenikiff stafi af meff
höndlun líksins eftir lát konungs, en fáir trúa
því og þaff hefur ekki áhrif á niffurstöðuna.
UWU6T - -!£<?
HAR
VA
, OCfA,,,
VHOSK.no, /£6 SP0R66R
...MEN ER L>£ HELT S/K-
KER PA OET ? EUERS HAR
OER NEMU6 IKKE V&R.BT
O/AMANTER / N06EN AF ,
KASSERNE,,, 7
OK PET VBO
V/. OER VAR,
OA OE STAR-
TEOE P&
OENNE TUR
JE6HA0C/ roRi'EJEN' evrm
TA KASSER/vrc MO, UO - />£
SSERt/e fAEO OA'HANTf'fitíE
70
„.06 OE/NOE-
Hour/hfisr
ANOET ENO ,
VAIN0OUER!
Ég skipti áður um innihald í kössunum. Svo
að þið eruff meff demantana! Ómögulegt. Ég
hef sjálfur skoffaff þá. Og þeir voru bara meff
valhnetum. . .
Afsakiff að ég spyr, en ertu þú alveg viss
um þetta? Þá hafa nefnilega ekki veriff nein-
ir demantar meff í ferffinni . . .
Og þaff vitum við aff svo var, þegar þú lagðir
af staff í ferðina.
FYRIR LITLA FÖLKIO
SÁ HLÆR BEZT,
SEM SlÐAST HIÆR
— Mýsla kallaði nú á allar hinar mýsnar, en
þær gættu sín að fara ekki lengra fram í holuna
en svo að kisi gat ekki náð til þeirra með loppunni.
Hann þrýsti hausnum að holuopinu og þama grillti
í græn augun í holumyrkrinu.
Ef satt skal segja fór um Mýslu, en hún har
sig eins og hetja og mælti.
— Hvað heldurðu, að gamla konan segi, ef hún
sér, að þú hefur lalimast niður í kjallarann meðan
hún svaf?
— Kisi svaraði engu en hristi rófuna reiði-
lega. En í sömu svifum heýrðist fótatak uppi á loft
inu. Kisi snaraðist frá holumunnanum og mýsnar
þokuðust nær til að sjá hverju fram yndi. Kisi var
að gá að því, hvort konan væri að koma niður stig-
ann. Og snör eins og elding þaut Mýsla til og beit
í rófuna á kettinum. Ekki vaj: hann fyrr húinn að
snúa sér við, en hún var þotin inn í holu sína, en
kötturinn beit af alefli í eigin rófu svo logblæddi
úr. Nú varð hann svo reiður að hann vissi ekki sitt
rjúkandi ráð. Hann hringsnerist á gólfinu eins og
vitlaus væri, urrandi og hvæsandi. Nú heyrðist aft
ur fótatak uppi á loftinu. .Kisi hrökk í kút og snéri
sér aftur að stiganum, — og ekki var Mýsla sein
á sér að leika aftur sama leikinn, — og aftur beit
Unglingasagan:
BARN LANDA-
MÆRANNA
„Já, það er engin önnur
leið”.
„Nei, ég geri ekki ráff
fyrir því. Ef þú vilt hætta
við hana þá er þaff í lagi-
Ég segi ekki orð. Og ég
mun aldrei minna þig á
þetta. En ég held að ég liafi
rétt á aff vera meff ef þú
ferff til hennar”.
Ricardo andvarpaði aftur
en hann kinkaði kolli.
„Ég gæti ekki svikið þig”.
sagði hann.
„Ekki þaff?” spurffi Benn
forvitnilega. „Nei, eg býst
ekki við aff þú gætir það.
Þú ert hreinræktaður líka”.
•„Ég? Ég, sem framsel
hana glæpamannahóp — ”
„Þú verður aff ákveða
þig núna”, sagði Benn hljóff
látlega. „Annaðhvort ger-
irðu eins og ég vil eða þú
hættir við liana. Ég vil vera
heiðarlegur viff þig en ég
get ekki séff ncina affra
leið”.
„Þaff er rétt”, sagði Ric-
ardo.
„Ef þú tekur þetta að þér
verður þú aff ljúka viff það”.
„Sex vikur í himnaríki!”
sagði Ricardo. „Svo sér hún
hvaff ég er!” Hann engdist
sundur og saman. „En ég
get eklii ráffiö viff mig þeg-
ar ég hugsa um hana Benn”.
„Þú elskar hana drengur
'minn. Og þú skalt ekki
ímynda þér aff ég ræni bank
ann og hlaupi svo mina leið.
Það eru til aðrar og betri
leiffir. Ég næ í minn hlut
og hlut strákanna á róleg
an máta. Aldrei meira en
helminginn. Þú getur úfc-
skýrt það. Þér hefur skjátl-
azt. Þetta er allt svíninu
honum Benn aff kenna.
Hann Iék á þig. Hún kemst
aldrei aff því, hvcrnig í öllu
liggur. Þaff verður meira
en nóg eftir. Hún elskar
þig aðeins meira af því aff
þú ert ekki laginn f jármála-
maffur”.
„Og þaff sem eftlr er æv-
innar er ég svikari!”
„Nei, vinur minn”, sagði
Williain Benn”. Það, sem
eftir er ævinnar ert þú heiff-
arlegur maður. Ríkur, gift-
ur fagurri stúlku, hugrakk-
ur og virtur af öllum —”
„Ekki!” stundi Ricardo.
„Og ég skal sjá um aff
enginn strákanna reyni aff
kúga fé af þér. Ég vissi frá
því aff ég sá þig fyrst, Ri-
cardo aff í þér var liamingja
mín fólgin, cg skal sjá um
aff þú verðir hamingjusam-
ur líka. Geturffu ekki treyst
mér?”
„Ég er hundingi”, sagði
Ricardo. „En — ”
„Viff komumst aff niður-
stöðu. Eigum við að takast
í hendur?”
Benn rétti fram höndina,
en Ricardo fór út úr rúm-
inu og stóff frammi fyrir
honum.
112 2. des. 1962 - ALÞÝÐUBLAÐIÐ