Alþýðublaðið - 18.12.1962, Blaðsíða 8

KNÁTTFERÐ
í MYND
MAU
j gf^j fojggg V1
S;S*«"»?«*€;S?.SS.V.U.SÍS^S.’«íSS-fe s,t:?.«-fl
ga^at£.r'.r*-alt^gig«Kg;Sg;g;gjgy£?:;;:-«
Eg er kominn upp á það
— allra þakka verðast —,
að sitja kyrr á sama stað
ogr samt að vera að ferðast.
261 Ijósmynd
síður
47 litmynda
Kr. 380.00
jö menn við sólarup
Alan Burgess: Sjö menn við spyrnuhreyfingum landanna, skipu I eftir fall Heydrichs olli því, að
sólarupprás. Sönn hetjusaga Ieggja þaer og koma til þeirra tækj ; Þjóðverjar sneru geiri sínum gegn
um sjö tékkneska hermenn, um og vopnum. Tékkar urðu brátt j Tékkum og fengu þá algjörlega á
sem sendir eru til heimalands allra þjóða skæðastir í hinni þöglu i móti sér.
OLAFUR JONSSON:
DYNGJUFJÖLL
06 áSKJÁ
Með 30 ljásmyndum
og teikningum.
Handhæg vinargjöf til vina
erlendis.
Kr. 78.00
«av *• „
Siðara bindi
síns í síðustu heimsstyrjöld
í hættulegum erindagerðum.
Vilhj. S. Vilhjálmsson þýddi.
Setberg 1962.
í síðustu heimsstyrjöld varð það
ílutskipti flestra Mið-Evrópuríkj
anna, að vera hei'numin af nazist-
unum þýzku, er teygðu klær sínar
af græðgi um auðugustu forðabúr
landanna og tipptuðu fólkið af ó-
segjanlegri grimmd. Margir hug-
mestu og djörfustu forystumanna
andspyrnunnar í löndunum flúðu
til annarra landa, og leituðust eft
ir að vinna ættjörð sinni og mál-
stað sem mest gagn á erlendri
grund. Bandamenn stofnuðu sér
stakar hersveitir hvers lands um
sig og unnu þær mikið gagn í
styrjöldinni. En brátt færðist bar
:átta útlaganna á annan vettvang.
Bretar komu fljótt auga á, að
hægt var að vinna herjum nazista
ýmis konar tjón með því að senda
fallhlífarhermenn til styrktar and
og leynilegu andspyrnu gegn þýzku
kúgurunum í landi sinu. Þeir náðx'
sambandi við Breta eftir að sendir
voru til Tékkóslóvakíu fallhlífar
hermenn, sem skipulögðu andspyrn
una og efldu kjark þjóðarinnar til
baráttu og átaka.
í bókinni Sjö menn við sólarupp
rás, segir brezkur blaðamaður frá
hetjulegum afrekum tékkneskra
fallhlífarhermanna. Þeir lögðu allt
í sölurnar til þess að framkvæma
ætlun sína. Þeir lögðu að velli
ríkisverndarann í Prag, Reihnard
Heydrich. Sá atburður vakti heims
athygli á sínum tíma, og færðu
þýzku einvöldunum heim sanninn
um það, að þeir voru hvergi eins
óhultir eins og þeir héldu.
Árangurinn af falli ríkisverndar-
ans, varð þýðingarmikill fyrir
tékknesku þjóðina. Ætlun Þjóð-
verja var að fá tékkneskar hersveit
ir á vígstöðvarnar, fá þær til að
berjast með þýzkum. En óttinnn og
ringulreiðin, sem varð í Prag,
Sagan sem sögð er í þessari bók
er hvort tveggja í senn mikil saga
og sögð af kunnugleik og er í al'a
staði hrifandi. Blaðamaðurinn hef
ur aflað sér mikillar þekkingar á
baráttu og ac æðum fallhlifarher
mannanna. Honum tekst vel að gera
sögu þeirra heillandi og spennandi
Frásögn hahs er oft litrík og gædd
samúðarkenndri innsýn í örlög
þeirra og viðhorf. Bókin er frá upp
hafi til endis spennandi. Ég held,
að hún falli vel að skapi íslenzkra
lesenda.
Vilhj. S. Vilhjálmssyni tekst
mjög vel með þvðingu þessarar
bókar. Það er auðséð, að hann hef
ur frá upphafi verið hrifinn af bar
áttu sögumannanna, og mótun frá
sagnar blaðamannsins brezka af
ævintýrum þeirra, verður viðfelldin
og litrík í þvðingu Vilhjálms. Bók
in er, að mínu viti skemmtileg og
vel gerð. Hana lesa allir af mikilli
ánægju.
Jón Gíslason.
Hörkuspennandi oz vel skrif-
um skáldsaga eftir hinn finnska
skáldsagnameistara.
FÖRU-
SVEINNENN II
eftir MIKA WALTARI
er að loknu þessu
ARMANN KR.
EINARSSON:
Allir krakkar vilja eignast
bækur Ármanns Kr. Ein-
arssonar.
Nýjasta bókin er
ÓLI 06 MAGGI

■
, —

f;XA?£
m
■
Kr. 80.00
Öddubækurnar eru tilvald-
ar handa börnum, sem eru
að byrja að lesa.
ÁDDA 0G
LIILI BRÓÐIR
eftir JENNU og
HREIÐAR STEFÁNSSON
Kr. 80.00
BÖKAFORLACSBÆKUR
BÓKAFORI.AG ODDS BJÖRNSSONAR
Jónas Þorbergsson:
Líf er að loknu þessu.
Aldarfjórðungs miðilsþjónusta
Hafsteins Björnssonar.
Skuggsjá 1962.
Frá aldaöðli hefur sú trú fylgt
norrænum mönnum, að framliðnir
menn gætu gert vart við sig. Þessi
trú hefur birzt í margs konar mynd
um en gleggst í sambandi við aft-
urgöngur, álfa og huldufólk. Á síð
ustu öld barst hingað til lands ný
aðferð til að ná sambandi við fram
liðið fólk. Þessi aðferð var í því
fólgin að fólk fær samband gegnum
miðil og getur jafnvel með góðum
árangri leitað frétta hjá framliðnu
:ólki.. Þessi aðferð er að vísu ekki
ný ó íslandi því á öllum öldum
hafa verið uppi menn sem hafa ver
ð gæddir andlegri hæfni til að ná
■ambandi við framliðna.. íslenzka
drkjan hefur alltaf verið svo þröng
sýn, að hún hefur ekki viðurkennt
viðbrögð alþýðunnar í dulrænum
efnum, og beinlínis staðið á móti.
að alþýðufólk leitaði á vit hins dul
ræna og óráðna, sem fengizt hefur
af einfaldri reynslu. Þjóðsögur og
sagnir fyrri tíma bera þess glögg
vitni og eru sterk sönnun fyrir því,
að eitthvað er til bak við dauða og
gröf.
Andatrú á rík ítök í huga íslenzkr
ar alþýðu, þó að það fari framhjá
flestum- andlegum leiðtogum þjóð
arinnar. í sögum og sögnum fólks
i\ns er mikið af dulrænu efni
draugasögur, álfasögur og huldu-
fólkssögur. Jónas Þorbergsson skýr
ir frá því í þessari bók, að Haf-
steinn miðill, hafi áður en hann
komst í snertingu við spíritismann
orðið var við slíkt. Þegar hann var
austur í Grafningi komst hann í
kynni við huldufólk, sá það og varð
var við búskap þess og ferðir. Þetta
er alveg í samræmi við reynslu
margra gegnum aldirnar og ofur
skiljanlegt. Dulrænir hæfileikar
hans birtust þar í sinni einföldustu
gerð, án nokkurrar þjálfunar eða
æfingar. Jónas skýrir frá þessum
atvikum og lýsir þeim á látlausan
og þjóðlegan hátt. Sagnir hans af
þessu eru í fullkomnu samræmi
við íslenzka þjóðtrú eins og svo
maígtr^Sfihað í spíritismanum.
ÉÍ£"sem þetta rita, hefi aldrei
komið á miðilsfund, og ekki haft
önnur kynni af andatrú en þau,
sertr ég hef lesið um í bókum. Ég
hef-alltaf verið þeirrar skoðunar,
að “tfiTSatrúarstefnan eigi mikinn
rétrtt jér, sé henni beitt af viti og
án ðfgá. Hún er í fullu samræmi við
reynslu kynslóðanna í þessum efn
urrntt-Eitir lestur þessarar vel rit-
uðuTbókar Jónasar, er ég ennþá
sannféerðari en áður. Jónasi tekst
sérstaWega vel að gera efnið aug-
Ijóst og heillandi. Andastarfsemi
miðilsins færir þá sem kynnast nær
þvf marki að leysa torráðna gátu,
semgaUar kynslóðir hafa glímt við
að .i’áða' Ef til vill tekst áður en
larigt- um líður að ráða hana til
íulls^
í bókinni, Líf er að loknu þessu
cnr-birlar frásagnir af miðilsfund
um; teknar upp á segulbönd. Er
mjðg , gaman að kynnast þessum
frásögnum eg sjá, hvað fram hefur
komið. Kemur þar einnig fraxn,
hverjt starf miðilsins raunverulega
er.- En Jónas lýsir einnig annars
staÖflr í bókinni sjálfri miðilsgáf-
untSTeSli hennar og hvaða skilyrði
þurfa að vera til þess að sæmilegur
árangur náist.
BqK þessi er rituð af tilefni ald
arfjórðungs afmæli Hafsteins sem
miðils.' Jonas Þorbergsson hefur
þeKkt Hafstein lengi, fylgzt með
stajíi hans og sambandi við annan
heijSi. Jónasi tekst vel með ritun
bólq&rinnar. Hún er bæði skemmti
leg-og -á allan hátt vel rituð. Ég
held, að íslenzkur almenningur
muni fagna þessari bók og taki-
henni fegins hendi.
Jón Gíslason
ÍSÓTÓBAR
Á RÁÐSTEFNU í Vínarborg um
notkun skammlífra radíó-ísótópa,
sagði danski fulltrúinn Erik Somer
frá því, hvernig nota mætti bro-
mine-62 til að vernda baðstrendur
og fiskimið gegn saurgun.
Á nokkrum stöðum hafa slíkir
ísótópar verið settir i skolpræsi
til að hægt sé að fylgjast með því,
hvernig skolpið dreifist fyrir strönd
um úti. Síðar hefur svo geislun
vatnsins verið mæld á ýmsum
stöðum og tímum, og hafa menn
þannig fundið leið til að verjast
sívaxandi óhreinindum vatnsins við
strendurnar.
Það var Alþjóðakjarnorkumála-
stofnunin (IAEA), sem stóð að
ráðstefnunni 1 Vín, og var hún sótt
af 120 fulltrúum frá 29 löndum.
Bandarískur þát'takandi skýrði ráð
stefnunni frá möguleikum ó að
nota ísótópa til að afhjúpa öku-
níðinga, sem forða sér burt eftir
árekstra. Þar sem smurningsolía,
sem notuð er í bíla, inniheldur al-
úminíum og kalsíum, er hægt að
beita tiltekinni aðferð við að efna-
greina leifar slíkrar olíu og ákveða
hvaðan hiin er komin. Aðferðin er
í því fólgin, að leifar olíunnar eru
magnaðar geislum, og þar sem
hver ísótópi veldur sérstakri teg-
und af geislun, er hægt að finna,
auðkenna og mæla lítið magn af
olíunni, sem eftir hefur orðið á
slysstaö.
8 18. des. 1962 - ALÞÝÐUBLAÐID