Baldur - 05.08.1908, Síða 4
BALDUR, VI. ár, nr. 17.
r
í
t
t
t
HINAR AGÆTU
SHARPLES TUBULAR
RJOMASKILVINDUR
standa nú Ný-fslendingum til boða.
Verð þeirra, sem aðskilja 200 pund. á klukkustund, er $40 (aðrar tegundir
sem afkasta jafn miklu verki, kosta venjulega $65 til $75), og þær sem dýrari eru
afkasta að sama skapi meira verki.
Sá sem hefir þær til sölu hjcr í nýlendunni er
G-ISLI J“01STSS0JST_ ‘
JRNES P. O. MAN.
LIKKISTUR.
%
Jeg sendi 1 f k k i s t u r til hvaða
•.taðar sem eríManitoba og Norð-
vesturlandinu, fyrir eins sann-
gjarnt verð og nokkur annar.
VERÐ:
Nr. 1 $25, nr. 2 $35, nr. 3 $55,
nr. 4 $75, nr. 5 $ 85, nr.6$ioo,
nr. 7 $125, nr. 8 $150, nr. 9
$200, nr, 10 $300.
STÆRÐ:
Frá 5fet til 6l/£ fet.
SMÆRRI KISTUR
af mismunandi tegundun og stærð-
um.
A. S. BARDAL.
121 Nena St.
WlNNIl’EG. --MAN.
Ágúst 1908.
s. M. Þ. M. F. F. L 1
2 3 4 5 6 7 8
9 IO 11 12 13 14 15
16 17 18 19 20 21 22
23 24 25 26 27 28 29
30 3i Tunglkomui V.
Fyrsta kv.
Fuilt 't.
Síðasta kv.
Nýtt t.
5-
11.
18.
26.
Til leiðrjettingar.
Af því að tvær efurlitlar frjetta-
greinar standa f 15. tölublaði Bald
urs þessa árs, sem virðast geta
valdið misskilningi, vildi jeg biðja
blaðið að ljá eftirfylgjandi Ifnum
rúm.
Vjðvíkjandi þeim .$71, sem á að
hafa verið hnuplað hjer úr vösum
tveggja manna 11. júlf, er okkur
hjer alveg ókunnugt um, og engin
kvörtun um það, hefir komið til
lögreglunnar hjer
En viðvíkjandi hundsbitinu,
mætti bæta þvf við, að strax var
gefin skipun um að drepa hundinn
Og hausinn af honum fluttur sama
kvöldið til Winnipeg, til rannsókn-
ar um hvort eitur hefði verið f bit-
inu ; var þó hundurinn talinn fimm
hundruð dala virði af þeim sem átti
hann — eða að það hefði hann
gefið fyrir hundinn.
Jafnvel þó svona atvik geti kom-
ið fyrir, f því mikla fjulmenni sem
hjer er stundum á sumrin, má fu’JI-
yrða, að ágætt eftirlit er hjer með
alla reglusemi, og engin minnsta
hætta á að fólk verði hjer fyrir
ráni eða öðrum óskunda. ITm-
kvörtun f Ifka átt þessu hnupli hef-
ir hjer einu sinni áður komið fyrir,
en reyndist algjörlega ósönn — að
eins tílbúningur ; og svo er hægt
að fmynda sjer að verði með þessa
umkvörtun, fyrst engin skeyti
hafa komið um það til lögreglunn-
ar hjer.
Winnipeg Beach, 25. júlí.1908.
JóN KjÆRNESTED.
FJÁRSJÓÐURINN í
FJALLINU.
Einh.verju sinni var rfkur bóndi
sem átti eina dóttur barna. Hún
hafði fellt ást til vinnumanns föour
sfns, sem var ungur og fjörugur,
og hann einnig elskaði hana.
En bóndinn var á annari skoð-
un. Ilann vildi umfram allt að
hún giftist auðugum verzlunar-
manni í næsta þorpi. Það var þvf
lítið útlit fyrir að þau næðu saman.
Jóhann hjet pilturinn. Hann
söngog kvað við vinnu sfna og var
hinn glaðasti, og þegar Guðrún —
svo hjet stúlkan — heyrði það, þá
gladdist hún líka.
Þegar faðir hennar var að eggja
hana á að eiga gamla verzlunar-
manninn, huggaði Jó’nann hana
með þvf, að hann skyldi finna ein"
hver ráð til þess að hún fcngi að
eiga sig.
Bóndinn hafði misst konu sfna
og svaf þvf einn f herbergi sfnu,
en það þótti hQnum leiðirilegt og
Ijet þvf standa opnar dyrnar á
milli sfns herbergis og Jóhanns.
Það var eina nótt að Jóhann
heyrði að bóndinn lá vakandi,
ljezt hanri þá allt f einu fara að
tala upp úr svefninum og sagði :
“Jæja, fyrst jeg hefi nú fundið
fjársjóðinn f Flornbjarginu, þá
þarf jeg ekki að skríða í skftnum
fyrir húsbónda mínum til að fá
dóttur hans. Nú get jeg fengið
hvaða stúlku sem vera skal fyrir
konu. Eldspfturnar og kcrtis-
stúfurinn eru f treyjuvasa mfnum,
með honum lýsti jeg að peningun-
um f gærkvöldi, svo jeg veit að
þeir eru vel gfeymdir“.
Bóndinn hlustaði á þetta, en
undir eins og hann heyrði Jóhann
fara að hrjóta, þaut hann upp úr
rúminu og fór að skoða í treyju-
vasa hans. Jú, þar var kertið og
eldspfturnar.
Nokkrar nætur eftir þetta, end-
urtók Jóhann siimu orðin þegar
hann heyrði að bóndinn var vak-
andi, og í hvert skifti skoðaði
bóndinn í vasa hans. ITann var
nú viss um að Jóhann mundi hafa
fundið peningana.
Nokkru eftir þetta voru þeir
báðir úti í skógi að fella trje, segir
þá bóndinn að fyrra bragði :
“Sje það áform þitt, Jóhann, að
vilja giftast dóttur minni, þá erjeg
ekki á móti þvf. Hún er myndar-
leg stúlka og jeg á ögn af skilding-
um á kistubotninum auk ábýlis-
jarðar minnar, sem er skuldlaus".
“Þakka þjer fyrir, húsbóndi“.
sagði Jóhann, “vilji Guðrún mig,
þá vil jeg hana, og góður skal jeg
vera henni, það eitt er vfst. Ef
þú vilt efna til veizlunnar, þá er
mjer ekkert að vanbúnaði“.
Guðrún varð mjög glöð að þessi
ráð tókust, og var svo giftingunni
hraðað sem varð.
Bóndinn var himinglaður yfir
þessum ríka tengdasyni, og svo
vissi hann lfka að hann var dug-
legur og forsjál! verkmaður og gott
bóndaefni.
Nú leið nokkur tími án þess
bóndi yrði var við að Jóhannhefði
peninga, og segir þvf við hann :
“Það er rjettast að þú takir alla
peningana, sem þú fannst f Horn-
bjarginu, og látir þá á vöxtu í
bankanum. Fyrst þú ert orðinn
tengdasonur minn, furðar engan á
þvf“.
“Nú skil jeg ekki hvað þú átt
við, tengdafaðir minn. Þú veizt
að jeg á enga peninga. Jeg hefi
að sönnu heyrt talað um fjársjóð í
Hornbjarginu, en jeg hefi ekki
fundið hann og líklega enginn“.
“Nú, enþú sagðirþað þófsvefni
eina nótt, áður en jeg gaf þjer
Guðrúnu“.
“Jeg veit ekkert um það. Að
sönnu dreymdi mig eitthvað um
þcnna fjársjóð, en hvað jeg hefi
sagt f svefni, veit jeg ekkert um,
enda er það ekki til að festa trún-
r.ð á“.
Bóndinn var sem leiftri lostinn.
Loksins sagði hann :
“Þú ert bragðarefur“.
En aldrei minntist hann oftar á
þetta, enda var ekki hægt úr því
að bæta.
ITjónabandið var ástúðlegt og
sambúðin við gamla manninn ágæt,
svo ekkert þeirra hafði ástæðu til
að iðrast þessa fyrirtækis.
“Heyrðu, Pjetur, af hverju tek-
urðu þjer ekki frídag á morgun,
eins og við ætlum að gjöra ? Það
er þó nauðsynlegt að fá sjer frf
með köflum, og maður hefir gott
af þvf“.
“Jeg hefi sjöástæður tilað gjöra
það ekki“,
“Svo, og hverjar eru þær sjö
ástæður ?“
“Ein kona, og sex lítil börn“.
T elefónar:
Skrifstofan 306.
Heimilið 304
JBOnSTINGfKIR,
• HAlBTLE-Y- cSs
TÆ-A-ZST YKBE YKXnT-
BAR KISTERS &
P. O. BOX 223.
WINNIPEG,-------MAN.
* * *
Mr. Bonnar er hinn langsnjall-
asti málafærslumaður, sem nú er í
þessu fylki.
Ij”y TTG“ YK-
IBTXID
er nýopnuð til verzlunarviðskifta,
næst fyrir norðan Lakeview ITo-
tel, Gimli.
Eigandinn er
Dr. S. Dunn.
"| ftirfylgjandi menn eru
J umboðsmenn Baldurs
og geta þeir, sem eiga hægra með
að ná til þeirra manna heldui
en til skntstofu blaðsins, af-
hent þeim borgun fyrir blaðið og
áskriftir fyrir þvf. Það er ekkert
bundið við það, að snúa sjer að
þeim, sem er til nefndur fyrir þaö
pósthjerað, sem maður á hcima í.
Aðstoðarmenn Baldurs fara ekki f
neinn matning hver við annan f
þeim sökum:
J. J. Hoffmann - Hecla.
Stefán Guðmundsson - Ardal.
Sigfús Sveinsson - - - Framnes.
SigurðurG Nordal - - Geysir.
Finnbogi Fintibogas.- Arncs.
Guðlaugur Magnúss. - Nes.
Ól. Jóh. Ólafsson....Selkirk.
Sigmundur M. Long - Winnipeg.
Sveinn (j. Northfield - Edinburg.
Magnús Bjarnason-----Marshland
Magnús Tait..........Antler
Björn Jónsson........Westfold.
Pjetur Bjarnason - - - - Otto.
ITelgÍ F. Oddson-----Cold Springs
Jón Sigurðsson.......Mary Hill.
Ingin.undur Erlendss. - Narrows.
Freeman Freemans. - - Brandon.
Guðmundur Ólafsson - Tantallon.
Stephan G.StephanSS. - Markervllle
F. K. Sigfússon. Bliine, Wa.'.h.
Chr. Benson. - - - Pcint Ilobert.s
ÁGRIP AF HEIMILISRJETT-
ARREGLUGJÖRÐ FYRIR
CAN ADA-NORÐVESTUR-
LANDIÐ.
Jjær ’sectionir’ í Manitoba, Sas-
katchewan og Alberta, sem
númeraðar eru með jöfnum tölum,
og tilheyra Dominion stjórninni
(að undanskildum 8 og 26 og öðru
landi,sem er setttil síðu),eru á boð-
stólum sem heimillsrjettarlönd
hamda hverjum (karli eða-konu),
sem hefir fjölskyldu fyrir að sjá,
og handa hverjum karlmanni, sem
hefir fjölskyldu fyrir að sjá, og
handahverjumkarlmannisemeryfir
18 ár'a að aldri; 160 ekrur eða %
úr ’section* er á boðstólum fyrir
hvern um sig.
Menri verða sjálfir að skrifa sig
fyrir þvf landi, sem þeir vilja fá, í
landstökustofu stjórnarinnar, f því
hjeraði sem landið er f.
Sá sem sækir um heimilisrjett-
arland getur uppfylgt ábýlis-
skylduna á þrennan hátt:
1. Með þvf að búa f 6 mánuði
á landinu á hverju ári í þrjú ár, og
gjöra umbœtur á þvf.
2. Með því að halda til hjá
föður (eða móður, ef faðirinn er
dauður), sem býr á landi skammt
frá heimilisrjettarlandi umsækjand-
ans.
3. Með þvf að búa á landi,
sem umsækjandinn á sjálfur í nánd
við heimilisrjettarlandið sem hann
er að sækja um.
Sex mánaða skriflegan fyrirvara
þurfa menn að gefa Commissioner
of D iminion lands í Otfawa um
að þeir vilji fá eignarbrjef fyrir
heimilisrjettarlandi.
w. W. CORY,
Deputy of túe Minister of tUe Interior
Thade
Designs
CopvHiawTS &c.
Anrono senrllng a eketoli nnd doscriptlon nia?
Qulcltl? aaeörtain our opinion froe whetber an
invention ia probably patent.nblo. Communinrv-
tlonsíitrictlycoTifldcntiai. HANOLOOK on Pateuta
eenfc free. OldeHt opency for Becuring patents.
Patentí taken tnroupJi Bluiin & Co. veceive
epccial noticet wit.bout chur?e, in tho
Scieit® Hiericasí.
A handHomeJy iilnstratod weokly. Lí’.rirest cir-
culation of any scientitlc joornal. Terms for
CanaUii, a yoar, postaKO prepaid. öold by
»jj DOWBdealer«=.
S f^|Jt381Broad«ay, NewYork
Branch OCJeo, 625 F 8t.t Waahington, D. O.
KAUPENDUR
BALDURS.
Gleymið ckki að gjöra að\rart
jþegar þið hafið Lústaðaskifti.