Frækorn - 15.03.1901, Page 5
FRÆKORK.
45
I.
Páll postuli í Neapel.
Það var yndislegur dagur árið 61
eítir burð drottins vors, að skip lagði
að höfninni í Púteólíbæ, er stóð tveggja
stunda ferð frá Neapei. Skipið var
smíðað í Alexandríu óg hét „Tvíbur-
arnir“, pað var prýtt með myndum
af Kastor og Pollox.
Um borð var deild íómverskra her-
manna og nokkrir ríkisfangar. —
Hermenniinir, sem voru fæddir á
Ítalíu, litu með svo miklu stærri gleði
föðurlandið sitt, sem þeir um langan
tíma höfðu verið við þunga þjónustu
í hinu fjariæga Gyðingalandi, þar sem
íbúarnir sífellt höfðu sýnt þeim óvild-
arhug, og margt bar þess vott, að
uppreisn væri í vændum.
Fangarnir höfðu minni ástæðu til
að fagna Ítalíu. Þeir áttu að færast
til höfuðstaðarins .til þess að mæta
fyrir dómstóli keisarans. En keisar-
inn hót þá Neró, og úrskurðir. dóm-
stólanna báru allt of oft merki af
harðýðgislegu skapi' einvaldsdrottnar-
ans.
Meðal fanganna var einn, sem bæði
skipshöfnin og hermennirnir sýndu
sérstaklega virðingu. Hann var litill
vexti, magur og nokkuð lotinn; höfuð
lians var snoðið, og hann leit elliiega
út. Augnabrýr hans voru saman-
vaxnar, skeggið var stórt, andlit.ið
fínt og augun 1'ífFull. Hann var Gyð-
ingur, fæddur í Tarsus, af virtum
ættum. Hann hafði rómverskan borg-
ararótt, og var það nokkurs konar
aðalsróttur. Þeir skriftlæiðu í Jeru-
salem höfðu kært hann sem afbrota-
mann móti lögum þeirra og musteri,
og — hvað verra var — móti róm-
verska keisaranum; og sökum þess,
að sá kærði var rómverskur borgari,
hafði hann skotið máli sínu til keis-
arans, og nú var hann á leið til Róma-
borgar. Fanginn kallaði sig Pái.
Höfn Púteólís var full af skipum
frá öllum löndum Miðjarðarhafsins, og
á götum bæjarins sást fjöldi útlend-
inga: Grikkja, Sýrlendinga, Gyðinga,
Egypta, Afrikumenn og Hispaníu-
menn.
Meðal hinna mörgu Gyðinga og
Grikkja i Púteólí voru nokkrir, sem
höfðu látið skírast i Krists nat'ni, og
þessir komu oft saman til fræðslu og
lífernisbetrunar. Hefðu þeir vitað,hvern
skipið „Tvíburamir" nú setti í land,
þá mundu þeir hafa flýt.t sér að mæta
Páli, því nafn hans og verk voru vel
kunn meðal þeirra, og bréf hans til
Rómverja hafði í eftirritum borizt
einnig til hinna kristnu í Púteólí, og
var lesið af þeim með athygli og á-
stundun.
Menn voru tilbúnir að fara í land.
Júlíus hét höfuðsmaður hermannanna.
Postulannagjörningar gefa honunr
þann vitnisburð, að hann sýndi góð-
vild í umgengni við Pál. Hann kall-
aði Pál til sín og sagði við luinn: