Frækorn - 15.10.1901, Blaðsíða 7
FRÆKORN.
159
fyrir og fórum því að telja, um leið
og vér rituðum lista yflr þessi orð:
„Eigi verður séð“.
„Það er líklegt".
„Ráða má“,
„Naumast satt“,
„Að líkindum",
„Ótrúlegt",
„Óhugsandi“,
„Ósennilegt",
„Eigi ómögulegt“,
„Naumast trúlegt",
„Ekki ólíklegt“,
„Getur vel verið",
„Ef til viU“,
„Virðist",
„Við' hugsum oss“, o. s. frv.
Slík orð og slíkar setningar koma
fyrir á um 100 bls. hér um bil 100
sinnum!
Ekki er slík bók vel til fallin til
þess, að verða vís af henni.
Pað er mikil mótsetning milli orða
herra Hennings Jensens og þess, er
sagði: „Sannlega, sannlega segi eg
þér: Vér tölum það, sem vér vitum,
og vitnum það, sem vér séð höfum“.
Vér viljum ráða mönnum til að trúa
heldur þeim höfundi, sem segir svo!
Kenning biblíunnar um skírnina,
Eftir J. G. Matteson.
VI. (Frarrih.)
Skírðir með einum anda. „Vér er-
um alUr með einum anda skírðir, tU
að vera einn líkami, hvort sem vér
erum Gyðingar eður Grikkir, þrælar
eður frjalsir menn, og allir erum vér
drykkjaðir, svo vér séum einn andi“.
(1. Kor. 12, 13.). Guð gaf meðlim-
um safnaðarins ýmsar náðargáfur
með anda sínum. Einum var af
andanum geflð að mæla af vísdómi,
öðrum framkvæmdir kraftaverka, öðr-
um spádómsgáfa, öðrum margháttað-
ar tungnr. Allt þetta framkvæmdi
einn og hinn sami andi. Þeir eru
einnig skírðir í nafni heilags anda, og
höfðu fengið gáfur andans, eftir að
þeir voru skírðir, og þetta studdi að
því að vernda eininguna meðal þeirra,
svo að þeir gætu verið einn líkami
(eða söfnuður); og þeir voru allir
drykkjaðir af sama kaleiknum (við
kvöldmáltíðarborðið) til vitnisburðar
um það, að andi drottins vísaði þeim
veginn til eilífa lífsins i samfélagi við
Jesúm Krist. Peir voru þannig skírð-
ir í einum anda til að vera einn lík-
ami eða einn söfnuður. Þeir voru
þannig skírðir til vitnisburðar um það,
að þeir væru m eðlimir í söfnuði Guðs,
sem varðveitir boðorð Guðs og trúna
á Jesúm (Opb. 14, 12.), og lætur
Guðs anda leiða sig.
Ein skírn. „Þér eruð einn líkami
og einn andi, eins og þér einnig eruð
kallaðir í einni von yðar köllunar;
einn er drottinn, ein trú, ein skírn,
einn Guð og faðir allra, sem er yflr
öllu, um allt og í öllu“ (Ef. 4, 4—6.).