Frækorn - 01.11.1901, Blaðsíða 5

F R Æ K 0 R N.
165
sem Gyðingar rceta mikils) segir frá
því, að Gyðingar notuðu vanaiega soð-
ið vín“. — Ketto frægur lærdóms-
maður.
2. Sían. Gerð framleiðir alkohol
í sætum vökvum við að uppleysa
sykurinn, sem er í þeim. Gerðin
stafar af eggjahvítuefni og óhreinind-
um, sem eru í vökvunum. Þessu náðu
fornmenn aigerlega í burtu með því,
að sía þá hvað eftir annað. Síðan
geymdist þessi hreinsaði safi í flösk-
um eða lagarílátum, sem voru vel
innsigluð og grafin í jörðu eða sökkt
niður í vatn. fannig geymdu þeir
safann kaldan og sætan.
3. Niðurhleyping. Menn náðu einn-
ig þeim efnum, sem orsaka gei'ð, úr
sætum vökvum með því að setja þá
á kalda staði, þangað til sorinn var
setztur á botninn. Því næst var hreina
safanum hellt ofan af og hann svo
geymdur á flöskum.
4. Reyking. Fornmenn vörðu þrúgna-
safa frá gerð með brennisteinsgufu
eða með því að blanda hann eggja-
rauða, mustarði eða þá öðrum efn-
unr, sem brennisteinn er í.
Þrúgnasafi eða safi úr öðrum sæt-
um ávöxtum er alveg laus við öll
áfengisáhrif, þegar þannig er- farið
með hann og hann er ekki eingöngu
óskaðlegur, en hann er einnig ijúffeng-
ur og saðsamur.
Prófessor M. Stuart segir: Pað er
sannað að fommenn geymdu ekki
eingöngu vín sín ógerð, en töldu þau
miklum mun Ijúffengari og betri að
gæðum en sterk vin“.
Áfengir drykkir.
Vín er áfengt, þegar það hefur ólg-
að og „alkohol" er í því. Fornmenn
bjuggu til áfenga drykki úr vínþrúg-
um, og auk þess úr pálmasafa, fíkj-
um og öðrum ávöxtum. Gyðingar
þekktu þessa vökva, og í hgilagri
ritningu er oft talað um þá. Orðskv.
Sal. 23, 31 tala t. d. um áfengt
vín: „Líttu ekki á vínið, hversu
rautt það er, hversu það sýnist eins
og perlur í bikarnum".
Mismunandi vín, sem talað er
um í bibliunni.
í Norðurlanda-málunum flnnst ein-
ungis eitt orð, sem táknar þrúgusafa,
það er vín. í frummálinu, hebresk-
unni, eru þrjú orð, sem þýdd eru
með orðinu vín, en hafa öll mismun-
andi merkingu. Þau eru Yayin,
shekar og tirosh.
Yayin táknar samkvæmt vitnis-
burði lærðra manna þrúgnasafa,
hvort sem hann er sætur eða sterk-
ur, gerður eða ógerður.
Shekar táknar alls konar sætan
safa. Það er stundum þýtt með
„hunangi“, en er alment haft um
pálmaviðar- eða döðlusafa. Einnig
getur það táknað gerðan safa.
Tirosh táknar hina þroskuðu ávexti
vínviðarins og ferskan þrúgnasafa,