Frækorn - 17.02.1903, Blaðsíða 5

FRÆKO RN.
it
hálfrökkur, sem tekur sig vel út og er
á sinn hátt alveg töfrandi.
Gamlárskvöldið lokast allar búðir og
aliir bústaðir. Enginn fer í heimsókn.
Hver og einn heldur sér heima. Og
þótt kyrrt sé úti fyrir, þá er þó eingan
veginn svefn og doði innan húss. Hver
fjölskylda heldur hátíðina með áti og
ýmiskonar glaðværð. Það er talin skömm
að sofa nýársnótt. Gamla árið hugsa
um, að nýja árið verði gott og auðsælt.
Ekki eru Kínverjar ánægðir með góðan
mat einungis. Nei, opíumspípan er hjá
mörgum matnum kærari. Hún kemur
manni til að gleyma algerlega öllu böli
sínu og hún leiðir mann, þó ekki nema
fyrir stutta stund, inn í heim sælunnar.
— Og brcnnivín og spil koma líka
til sögunnar. Svona líður nóttin. Fram
undir morgun opnast hurðirnar; og allir
KÍNVERSKT HEIMXLI. MÁLTÍÐ ER HALDIN.
Kínverjar sér eins og beinagrind af kú,
nýja árið þar á móti eins og feitan uxa.
er berst móti beinagrindinni. í umhugs-
uninni um þetta fara þeir að hrópa
af öllum mætti: »Shi-in-pao, chong-in-y«
(við ársins byrjun feitur, við árslok sadd-
ur). — Það er svo sem auðvitað, að
uxinn sigrar í baráttunni við beinagrind-
ina. Feiti uxinn og borðið, með alls-
konar sælgæti á, eiga að tákna vonina
fara út. Allir hafa eitthvert sprengiefni
með sér. Eldflugur og holkúlur tendrast.
Hvílíkur hávaði. Musterisklukkur og alls
konar hljóðfæri verða nú notuð af öllum
matti, þangað til það bergmálar úr öll-
um áttum. Og allt þetta á að fæla hina illu
anda, »Kuei-tsi«, sem Kínverjar trúa á
eins vel og á hina góðu.
«10 (gra