Frækorn - 29.03.1906, Qupperneq 2

98
FRÆKORN
Hann elskar alla; hann elskar hinn
mesta syndara, en hann elskar ekki synd-
arann með sama sérstaka kærleika, sem
hann ber til safnaðar síns. »Pessvegna«,
segir guð í fyrstu bók biblíunnar, »skal
maðurinn yfirgefa föður sinn og móður
sína og búa með eiginkonu sinni. Rau
munu verða einn maður.« Og þegar
Páll postuli útskýrir þetta í hinum tilfærða
stað í bréfinu til Efesusmanna, segir
hann: »Petta er mikill leyndardómur, en
eg lít með því til Kristsog safnaðarins.«
Eins og maður, sem er kvongaður, elsk-
ar eiginkonu sína á sérstakan hátt, öðru-
vísi en hann elskar nokkra aðra konu
hér á jörðu — eins getum vér sagt með
sanni um Jesúm Krist — Hann elskar
söfnuð sinn eins og brúði á þann hátt,
sem enginn annar hefir hlutdeildí. Auð-
vitað á eg hér með orðinu »söfnuð«
ekki við neinn sérstakan trúflokk eða
kirkjudeild, heldur samfélag heilagra, við
þá alla, sem kallaðir eru frá heiminum
og eru sameinaðir Kristi í lifandi trú á
hann, og bera til hans innilegan kærleika.
Og þegar maður les í guðs orði um
kærleika Krists, þá verður maður vel að
gæta þess, hvort staðirnir um kærleika
Krists tala um hinn almenna kærleika
hans til mannanna, eða um þann sér-
staka kærleika, sem hann ber til sinna
lærisveina. Quðs orð gerir greinilegan
mun á því.
Hjálp við biblíurannsókn.
Hvildardagurinn.
Hvíldardagur drottins er hinn sjöundi
dagur. Hann er enn þá jafn heilagur og
skuldbindandi, eins og hann var frá upp-
hafi.
1. Hann var innseitur, blessaður og
helgaður í sköpuninni. 1. Mós. 2, 1. 3.
2. Mós. 20, 11. Mark. 2, 27. 2. Mós.
16, 22. 23. 25.-30.
2. Hann er fyrirskipaður í guðs lög-
máli. 2. Mós. 20, 8,—11. og viðhelst á
hinni nýju jörð. Es. 66, 23.
3. Við helgihald hvíldardagsins er
tengt fyrirheít um eilíft líf. Es. 56, 2, —7.;
58, 13. 14.
4. Hann (hinn sjöundi dagur) er einn-
ig hvíldardagur hins nýja testamentis.
Matt. 12, 1. 2. 5. 8.-12.; 24, 20. Mark.
2, 23.-28. Lúk. 23, 54.-56. Jóh.
19, 31. Pgb. 13, 14. 27. 42. 44.; 15,
21.; 16, 13.; 17, 2.; 18, 4.
Fimtíu og átta sinnum í nýja testa-
mentinu er sjöundi dagurinn kallaður
helgi, hvíldardagur eða sabbatsdagur. Pað
var skrifað á tímabili kristninnar, og fyr-
ir þá, sem á því lifa. Hið rétta nafn sjö-
unda dagsins (laugardagsins) líka á tíma
kristninnar er þess vegna »Sabbatsdagur«,
samkvæmt guðs orði. En dagurinn næsti
eftir, er blátt áfram kallaður »fyrsti dag-
ur vikunnar.* Orðið »Sabbat«, þýðir
hvíldardagur. Kallið þess vegna sjöunda
daginn hvíldardag, hvílið á honum og
haldið hann heilagan. »Quð er sannorð-
ur, en sérhver maður lygari, eins og
skrifað er, svo að þú reynist áreiðanleg-
ur í orðum þínum og vinnir, þegar um
þig er dæmt.« Róm. 3, 4. »Sá sem kenn-
ir, kenni eins og guðs orð « 1. Pét. 4,
11.
Sjöundi dagurinn er »drottins dagur«,
hann hefir áskilið sér hann, en engan
annan.
Hinir sérstöku hvíldardagar Oyðinga
voru árlega, og tilheyrðu fórnfæringum
gamla sáttmálans. 3. Mós. 16, 29. 80.;
23, 27. 32. 1. Kron. 23, 31. Kól. 2,
16. 17. »Petta eru drottins hátíðir . . .
auk drottins hvíldardaga.« 3. Mós. 23,
37.-38.
Hvenœr hvíldardaguriun byrjar.
Hvíldardagurinn er minning þess, að
guð hvíldist á hinum sjöunda degi, eftir
að hann hafði skapað alla hluti á sex
dögum. Pess vegna byrjar hann að kvöld-
inu samkvæmt hinni fyrstu niðurröðun
tímans.
Hver sólarhringur byrjar að kvöldinu.
1. Mós. 1, 5. 8. 13. 19. 23. 31. 3.
Mós. 23, 32. Neh. 13, 19.
Kvöldið byrjar, þegar sól gengur und-
ir. 3. Mós. 22, 6. 7.' 5. Mós. 23, 11.
Jós. 8, 19.
Fyrsti dagur vikunnar.
Fyrsti dagur vikunnar er nefndur átta
sinnum í nýja testamentinu. Matt. 28, 1,
Mark. 16, 2. 9. Lúk. 24, 1. Jóh. 20.
1. 19. Pgb. 20, 7. 1. Kor. 16, 2. Hér