Frækorn - 22.11.1906, Blaðsíða 6

282
FRÆKORN
fræðinga, er sögðu: sRessi lýður
sem ekki þekkir lögmálið«, er bölv-
aður.
Og það getur víst gefið sumum
ástæðu til að spyrja:
»Ætli »N. K.« vilji ekki líka halda
því fram, að »sonur timburmannsins
frá Nazaret og »ómentuðu fiskimenn-
irnir« frá Oalílea hafi heyrt til sams-
konar almenningi, sem það nefnir
svona virðulega?«
»Sonur timbursmiðsins« og »fiski-
mennirnir« trúðu alveg einsog »sauð-
svarti« almúginn kristilegi, að ritning-
in sé guðs orð.
Og það er þó huggun, sem almúg-
inn hefir gagnvart fyrirlitningu »N.
K.«
Og ætli þetta sé ekki líka ágætis-
vopn til varnar öllum biblíutrúarmönn-
um ?
Vindla-aska.
Flestir menn kasta vindlaösku og álíta
hana einkis nýta, aðeins til óþrifa.
|j Þó er aska í raun og veru eitthvert
hið hreinasta efni setn til er.
Vindla ösku má nota á ýmsan hátt.
Hún er ágæt til að fægja áhöld úr málmi.
Gull og silfur, sem fallið cr á, má fá alveg
hreint með því að nudda það upp úr
þessari ösku, lítið eitt af öskunni er látið
í flónelstusku og málmurinn núinn vand-
lega og fær hann þá brátt sinn uppruna-
lega gljáa. Pessi aska rispar ekki hið minsta.
A sama hátt ntá hreinsa hluti úr kop-
ar, nikkeli og öðrum ntálmblendingi, þó
verður ávalt að gæta þess að núa í hring
en ekki upp og niður eða fram ogaftur.
A kopar- og málmáhöld koma stundum
ljótir blettir, þá má hræra öskuna saman
við nokkra dropa af vel hreinsaðri stein-
olíu, svo leðjan verður þykk eins og
rjómi; þetta er borið á blettina og látið
sitja á þeim um stund, síðan er það nú-
ið vandlega af, svo er hluturinn skolað-
ur úr volgu vatni, þurkaður og fægður
með mjúkri tusku.
Rað er líka sagt að ná megi hvítum
blettum af póleruðum húsgögnum með
vindlaösku, blettum sem koma af heitu
vatni. þá er askan líka hrærð saman við
steinolíu, borin á blettinn og látin liggja
þar um stund, á meðan brennir maður
korki í ljósi, og nuddar svo blettina sem
askan er á með brenda endanum á kork-
inum þar til þeir hverfa smámsaman.
Það á að núa í, hring. Síðan er ask-
an þvegin af með þvottaskinni, og þeg-
ar blettirnir eru orðnir þurir, eru þeir
fægðir með flónelstusku vættri í steinolíu,
Ef blettirnir eru ekki mjög gamlir nást
þeir venjulegast af á þennahátt; getur að
minsta kosti ætíð minkað þá.
Bóndastaðan
er góð og óháð staða. Bóndinn þarf
ekki að óttast, að missa atvinnu sína.
Frjáls stjórnar hann sínu smáa ríki —
heimilinu. Daglega eykst honum þekk-
ing á eðlisháttum dýranna og jurtanna,
er hann umgengst, og því betur sem
honum lærist að starfa í samræmi við
náttúruna, því eðlilegri og affarasælli
verður framleiðslan í búi hans. — Með
djörfung og þreki gengur hann sína leið,
og með forsjálni og viturleik vinnur
hann sigur á erfiðleikunum, er verða á
vegi hans. Pl.
Hjálp við biblíurannsókn
Arfleiýð heilagra.
1. Landið var lofað Abraham: 1.
Mós. 12, 7.; 13, 14-17; 17, 8.; 26,
3. 4.; 28, 13-14.
2. Þetta fyrirheit er enn ekki upp-
fylt: Pgb. 7, 5.; Heb. 11, 8. 9. 13.
39.
3. Fyrirheitið var svo víðtækt, að
jörðin sé arfleifðin: Róm. 4, 13.;
Heb. 11, 13.; Sálm. 37, 11, 29.;Matt.
5, 5.; Orðskv. 11, 31.; Sálm. 115, 16.
4. Jörðin skal verða endurnýjuð:
Op. 21, 5. Dan. 2, 44 ; 7, 27.
5. Hinir trúuðu eru erfingjar með
Abraham: Gal. 3, 7, 9. 29.; Róm.
4, 16.