Frækorn - 08.10.1908, Blaðsíða 2

186
Þú faðir Krists, þú faðir vor,
þú feðranna’ og niðjanna hlíf;
þú gafst þínum börnum þinn bless-
aða son
og þeim býður hið eilífa líf
Pað munur á frantkvæmd hjá mönn-
unum er,
og mannanna ráð er oft valt;
en guð er hinn sami, þótt getum
ei vér,
hann gjörir og framkvæmir alt.
Faðir, faðir kær
allra fjær og nær,
enn kveik þú hér Ijós þín í kirkj-
unni skær,
og kristninni þinni við halt.
II.
Dýrð sé guði, dýrð á himni’ og
storð!
dýrð í guðs og manna helgidómi!
Hljóma lætur hann sitt blessað orð.
Honum allir dýrð og vegsemd rómi.
Guð vor elskar alla sína hjörð,
enn hann gefur náð og frið á jörð;
enn hann sendir sinni kristni vörð.
Syngjum guði lof og þakkargjörð.
III.
Ljósanna faðir á himnanna hæðum!
hvað sem er fagurt er geisli frá
þér.
Hjörð þína krýnir þú himneskum
gæðum,
heilögum fræðum.
Kveikir þú Ijós þitt í kirkjunni hér.
Það kemur og fer.
Sjá, hjarðirnar breytast
og hirðarnir þreytast.
Þú einn eigi breytist
né eldist né þreytist.
Þinn eldur ei þver.
Þig lofum og prísum og vegsöm-
um vér.
IV.
Yfirhirðir engla og manna,
æðsti prestur himnaranna,
drottinn, lífsins Ijósið sanna,
Iýs þú allri þinni hjörð.
Blessa’ og helga hirða þína,
hjörð þá lát þú eigi týna.
Lát þeim sannleiks Ijósið skína,
lýsa þeim að halda vörð.
FRÆKORN
' ' .......- • . - . ...
Þín í spor lát þá æ feta,
þína leiðsögn dýrsta meta,
kærleiksveg þinn gengið geta,
greiða mönnum lífsins braut.
Sannleiksgötu sífelt þræða,
sýna leið til dýrðarhæða,
reyna mannkyns mein að græða,
mýkja’ og sefa hverja þraut.
Lof og dýrð um aldir alda
öll þín kristni skal þér gjalda.
Þína miskunn þúsundfalda
þökkum vér af hjartans rót.
Þínum hám í helgidómi
hirðar þína vegsemd rómi;
það í allra hjörtum hljómi.
Hjörðin »amen* svari mót.
V.
Þú heimsins Ijós úr himinsölum!
þú hér í vorum jarðardölum
lést skína þinna geisla glóð.
Þú dreifast lést um löndin víða
og Ijóma þína geisla fríða,
að lýsa hverri heimsins þjóð.
og oss hér iengst við úthafs strendur
var einnig margur geisli sendur,
svo bittu lagði brautir á.
Þótt hér sé stundum dimmur dagur,
er drottins sólargangur fagur
og náðarsólin sífelt há.
Þú heitnsins Ijós, sem aldrei eyðist,
þótt ótal geislar frá þér breiðist,
en eilíflega birtu ber!
þú votta þína valið hefur
og vizku þeim og krafta gefur;
þeir fá sitt Ijós og lið frá þér.
Gef þeim um landið Ijós að vera
og lof og prís þinn opinbera,
svo dýrð þín megi’ ei dulist fá.
Þeim lát þú ætíð Ijós þitt skína,
og lát þú dygga hirða þína
í Ijósi þínu Ijósið sjá.
„endir löpiálsitis
til réttl«tis.“
Frá merkri konu hef eg fyrir
nokkru meðtekið bréf um hvíldar-
dagshelgihald mitt; og þar sem
bréf þetta tekur að miklu leyti fram
skoðanir margra og eg hins vegar
gjarnan vildi, að fleiri hugsuðu um
málið, heldur en þessi eina ko.na,
sem eg hef skrifað, þá leyfi eg mér
að birta kafla úr bréfi hennar lil
mín og eins svari rnínu aftur. Nöfn-
um okkar er auðvitað siept, en
bréfkaflarnir eru á þessa leið:
Góða systir!
— — Þér haldið fram helgi-
haldi laugardagsins í stað sunnu-
dagsins. . . Er ekki Kristur end-
ir lögniálsins til réttlætis sérhverj-
um sem trúir? Róm. 10,4. Kristur
hefir sagt, að meðan að himinn og
jörð eru við lýði, skuli ekki minsti
bókstafur eða titill lögmálsins líða
undir lok, og þessi orð eru upp-
fylt í honum, því að til þess kom
hann, að hann uppfylti lögmálið
og fullnægði því, bæði með sínu
lífi og með sínum dauða, með lífi
sínu með því að lialda það full-
komlega, með dauða sínum í því
að fullnægja kröfum þess urn hegn-
ingu gegn þeim, er höfðu brotið
það.
Það er satt, að guð hvíldist frá
verki sköpunarinnar á sjöunda deg-
inum og að hann blessaði og lielg-
aði sjöunda daginn, og verði sjö-
undi dagurinn fyrir meðvitund mimii
sá rétti hvíldardagur, þá verð eg
samvizku minnar vegna að halda
hann, því að alt, sem hneyksldr
mig, verð eg að ofurselja, hvott
sem það kostar mikið eða lítið, en
að gjöra þetta til þess með því að
eignast lífið, það er alveg gagn-
stætt guðs orði.
Yðar-----------(•
Kæra systir í Kristi.
Þökk fyrir yðar hógværa, kær-
leiksríka bréf! Eg get glatt yður
með því, að mér líður í sannleika
vel. Eg veit ekkert mér til sálu-