Frækorn - 15.02.1910, Blaðsíða 8

24
FRÆKORN
sótt, enda munu tlestir ef ekki
ailir viðstaddir hafa verið vel
ánægðir með þessi frábrigði frá
kirkjusiðunum.
Saigerður Gróa Guðmundsdóttir.
Fædd lí>. október 1888.
Dáin 25. jan. 1910.
Lag: Kallið er koniið.
Nú ertu sofnuð
svefninum ljúfa.
Sælt er að blunda í blíðri ró
eftir svo margar
andvökunætur
og hljóta loksins hvíld og fró.
Margir þér unnu,
ungmeyjan prúða.
Pú varst svo göfug og hjarta-hreio.
Aðra pú gladdir
oftast með brosi,
en barst þinn harm í hljóði ein.
Þrátt tyrir tárin,
prátt fyrir sárin
áttir þá stöðugan innri frið;
í þinni fátækt
auðug var sál þín
af gulli, sem ei grandar ryð.
Eins og frá himni
heiðbjörtum hljómar
blikandi stjarna í bláum sæ,
þannig í vorum
viknandi hjörtum
þín Ij úfa minning lifir æ,
Ástvinir þínir,
allir, sem harma,
fagnandi munu þig siðar sjá.
Sælt er að blunda,
sælt er að vakna
Guðs mikla dýrðar degi á.
S. S.
Frá vini, sem ekki nafngrein-
ir sig, liefi eg ‘2S/i veitt móttöku
5 kr., sem eg hefi afhent gjald-
kera s. d. adventista-safnaðar-
ins.
Bréfið, sem fylgdi gjöfinni,
var einkar hugðnæmt. Eg lej'fi
mér að tilfæra úr því nokkrar
línur, sem lýsa innilegum sam-
hug og mikilli trúar-alvöru:
»Herra Östlund.
»í síðustu viku hafði eg tekið
til svolítinn smáskerf, er eg
ætlaði að leggja í »Betels«-kassa
næsta sunnudagskveld. — En
þegar eg svo síðustu laugar-
dagsnótt horfði á logann leika í
gegnum þetta hús, hve glögt
stóð þá fallvaltleiki lífsins fyrir
hugskotssjónum mínum! Mér
fanst eg geta líkt þessari sjón
við það: — að hér lægi vinur
minn í baráttu við dauðann —
og að væri að sönnu kominn en
of seint,--eghefði máskegetað bet-
ur uppfyll skyldu míma gagn-
vart þessum deyjandi vini.
Þenna örlitla þakklælisvott legg
eg hér innan í, — eins og lítið
blóm, í minningu »Betels«.
Brúkið það til aðstoðar í næsta
sinni, er þér horgið fyrir liús í
»Betels« stað. Það hryggir mig,
hve lítið þetta er«. —-
— Bréfritaranum þakka eg
bæði fyrir gjöfina og ekki síð-
ur fyrir hin hlýju alvöruorð.
Það mun vera bréfritaranum
og mörgum öðrum kærkomin
fregn, að ráð er gert fyrir því,
að endurhyggja samkomuhúsið
»Betel« bráðlega.
Hinn n/i meðtekið frá J. Jd.
H) kr, til »Betels«. Þökk fyrir
þá gjöf.
Fyrir hönd s. d. a.-safnaðarins.
David Östlund.
Gömul visa.
Spurning:
»Segðu mér það, Sigvaldi,
hvað syndir þínar gilda?«
Svar:
Mhað er undir áliti
alföðurins milda«.
Samkomur.
Sunnudag kl. 6,30 síðd. í Sílóain.
Inngangur frá Iíergstaðastræti.
David Östlund.
Brúkuð íslenzk frimerki
kaupir Inger Ostlund
Austurstræli 17.
Aarhus húmœðraskóli.
Aar/uis, Jglland, Danmark.
1. febrúar og 4. maí byrja ný
kensluskeið, sem standa yfir hér um
bil 6 mánuði. Um rikissjóðsstyrk
má sækja fyrir bæði kensluskeiðin.
Áætlun um skólann sendist, ef beðið
er um það.
Marie Jespersén.
þakkarávarp. Um næstl. frekt 5
ára skeið urðum við, samhliða van-
burðum ellinnar, að búa við þá
þungu og sorglegu reynslu, að horfa
á okkar kæru, sál. dótturdóttur, Sal-
gerði Gróu Guðmundsd., stynja und-
ir þungum sjúkdómskrossi, unz hún
andaðist hinn 25. f. m. 21 árs að
aldri.
Á þreytustundum þessum urðu
margir, skyldir sem vandalausir, til
þess að líta inn til okkar og gleðja
sjúkl., meðan lííið entist, með margs
konar hluttekningu og greiðvikni.
Um leið og við beinum innilegum
þakkarhug til allra gleðjendanna i
þessu atriði, getum við ekki dulið
þessa: D. Ostlund og konu hans,
Guðrúnu, konu Einars kaupm. Árna-
sonar, Helgu konu Siggeirs kaupm.
Torfasonar, konuna Jóhönnu Eyj-
ólfsd. og yngismey Sigurbjörgu As-
bjarnardóttur. — Hinum nefndu, sem
ónefndu, sem og þeim, er heiðruðu
útför hinnar látnu, tjáum víð óskift-
ar hjartans þakkir fyrir alla lilut-
tekninguna og óskum þeim blessun-
ar guðs, í bráð og lengd.
Jóh. Oddsson. Salgerður F’orgrímsdóttir.