Frækorn - 31.01.1911, Qupperneq 1

HEtMtLISBLAÖ
MEÐ MYNDUM
RITSTJORI: DAVID OSTLUND
12 ARG í .A.rg' Kos?ar. h?r a landij kr. 50 au. I
Vesturheimi 60 cents. Ojaldd. 1 okt.
‘ | REYKJAVÍK, 31. JANÚAR 1911.
2. TBL.
DANIEL
=£)
KENNING OG LIF
METODISTAR.
I.
Eins og sést á öðrum stað hér í
blaðinu, er lýsing á þeim og starfi
þeirra, gefin af erindsreka þeirra liér,
hr. Hirti Frederiksen. Eg hef ver-
ið spurður um álit mitt á þeirri
kirkjudeild, og skal nota tækifærið
til þess að segja nokkur orð um
hana.
Að mörgu leyti svipar Metódista-
kirkjan til annara kristinna fríkirkna.
Og um þær allar er auðvitað ýmis-
legt gott að segja, og er það helst
það, sem öllum kristnum mönnum
er sameiginlegt, svo sem það, að þeir
trúa á þríeinan guð, á friðþægingu
Jesú Krists, á annað líf o. s. frv.
En Metódistakirkjan hefir og ýmsa
galla, sem ekki er von, að fylgis-
menn liennar sjái. Samkvæmt því
Ijósi, er guð hefir gefið mér, ætla
eg með allri hógværð að benda á
nokkra þeirra, er niér þykjaall-veru-
legir. Eg skal þá sýna fram á
nokkra hennar bæði í kenning og
stjórn þessarar kirkju.
Metódista-kirkjan kennir stranglega
— einsog Heimatrúboðsmenn o.fl,—
endalausar kvalir óguðlegra, oghugs-
ar sér því annað líf þannig, að mik-
ill meirihluti mannkynsins muni um
allar óendanlegar aldir vera óvinur
guðs og hins góða, og liggja í
ósegjanlegum, látlausum kvölum.
Þetta finst mörgum þeim, sem trúa
á algæzku, alvizku og almátt guðs,
að vera afarömurleg niðurstaða. Þeir,
sem hafa kyrit sér rækilega söguna
um uppruna kirkjukenninganna, vitaj
að þessi afskræmda guðshugmynd
á rót sína að rekja til ódauðleika-
trúar heiðingjanna, Grikkja og Rom-
NÓBELS-MENNIRNIR 1910