Höfuðstaðurinn - 11.12.1916, Qupperneq 2
HÖFUÐSTAÐURINN
Höfuðstaðurinn
kostar 6 5 a u r a um
mánuðinn, fyrir fasta
kaupendur. — Pantið
blaðið í sfma 5 7 5
----eða 2 7.--
^Pessi a$
"\3\s\ ösftast:
5. árg, 153 ibl.
6. árg. 38 og 168. ibl
Eru keypt háu verði
í Prentsmiðju P. P. Clementz.
Eftir
Thomas Curiin.
Frh.
Sjálfboða-njósnarm^nn.
Stjórnin þýzka á styrka stoð í
Skaplyndi þjóðarinnar, en þar til
heyrir þaö, að hver njósnar uin
framferði annars. Um síðustu páska
var í öllu Prússlandi frá 1. til 26.
apríl fyrirboðið að baka þá köku-
tegund, sem vanalegast er um hönd
höfð um það leyti. Kona nokkur,
maður hennar var að koma af her-
stöðvunum, ætlaði að fagna her-
manninum með einni af kökum
þessum, sem allir Þjóðverjar, karl-
ar og konur, halda svo mjög af.
En í fávisku sinni sýndi hún grann-
konu sinni fjársjóðinn, hún hafði
itið inn til þess að skrafa. Grann-
konan hætti viðræðunum þegar í
stað skundaði heim til sfn og sím-
aði til lögreglunnar og gerði með
því skyldu sína að því er hún
sjálf sagði,
Eg býst við því að séð frá þýzku
sjónarroiði sé það skylda manna að
njósna hvor á annars heimili, en
frá sjónarmiði Engilsaxa sé það
eitthvað svipaðra því að vera kenn-
arasleikja í skóla.
En þrátt fyrir alla þessa varúð
þá er því alment trúað meðal
manna að fyrirfólkið — auðmenn
og heldri menn — hafi alt sem
það þarf með. En þessi trú manna
er ein af þeim mörgu orsökum til
óánægjunnar meðal lýðsins.
Á tveim stöðum er það að stjórn-
in sér um að ekkert skorti af mat-
fðngum. Annaö er herinn en hitt
flotinn, það er að segja, þetta nær
til þeirra sem í sjálfum ófriðnum
eru, hermenn í varaliðinu og
.Landstrumc herliðinu lifa engu
sæikeralífi eftir því sem eg hef kom-
af bifreið hefir tapast. Skilist í verzlun Jónatans Þorsteinssonar.
2 DRENGIR
óskast til sendiferða
í Gutenberg.
Skdfatnaður
er
»ssa
ódýrastur í KAUPANGI.
^ T. d. Verkmannaskór á kr. 11,50.
TIL
HAFNARFJARÐAR
fer bifreið kl 11, 2 og 6 frá Söluturninum eins og
að undanförnu.
Afgrelðsla í Hafnarfirði er flutt til AUÐUNS
NIELSSONAR
Pantlð far f sfma 444 f Reykjavík og f Hafnar-
flrðl f sfma 27.
M. Bjarnason.
TUXHAM-mótora
selur
CLEMENTZ & CO. H|F
Þingholtsstræti 5. Reykjavík.
Skrifstofutími 10—2 og 5—7 Sími 575.
ist næst. Og það er algengt gam-
an að segja að hermennirnir hatl
það að fá heimfararleyfi og koma að
feitmetislausu matarskápunum heima.
Enn má nefna járnbrautarlestirn-
ar sem þá staði þar sem enginn
skortur er, en það er gert vegna út-
endinga, þar fást beztu máltíðir
fyrir sama verð og áður. For-
stöðumaður matsöluhúss á járnbraut-
arstöð einni sagði við mig: »Já
þið útlendingarnir fáið það, en við
járnbrautarmennirnir verðum að láta
1 lÖFUÐSTAÐUEOT
Shefir íkrifstofu og afgreiðslu í &
Þlngholtsstræti 5.
jjf Opin daglega frá 8—8.
g Útgefandinn til viðtals 2-3 og 5-6.
Ritstjórnar og afgr.-simi 575.
Prentsmiðjusími 27.
Pósthólf 285.
^peu,
kaupendur Höfuðstaðarins, jsem
ekki fá blaðið með skilum, eru
beðnir að gera viðvart á afgreiðsl-
unni, svo hægt sé að bceta úr
því. Síml 575.
brauð- og smjörseðlana okkar, ykk-
ar vegnae.
Enn er það ein stétt manna, sem
eg held að líði enga nauð, og það
eru efnaðri bændur, því að þeir fá
allann forða sinn af búum sínum.
Jafnvel ekki þýzka smámunasemin
í því að hrifsa alt, getur til dæmis
komið í veg fyrlr það, að bænd-
urnir haldi einhverju ofurlitlu eftir
af mjólk sinni, eggjum eða kjöti,
til eigin þarfa.
Matarvandræðin eru leyst með
því sem nefnt er hollenskur eða
Eidamosíur. Fram í miðjan ágúst-
mánuð var meira en nóg af holl-
enskum osti, (eg var orðinn dauð-
leiður á honum). Sumstaðar er
enn hægt að fá kynstur af honum
— en svo hvarf hann ait í einu.
Hvert lóð af hollenskum osti, sem
étið er á brezku eyjunum, er sama
sem, að svo miklu minni forði verði
af honum í Þýzkalandi og hver
biti af Chokolade hjálpar til þess
aö stytta ófriöinn.
Einu sinni lögðu Þjóðverjar mjög
mikið kapp á það að vekja samúð
Bandaríkjamanna með því að stað-
hæfa það að þýzk börn væru svift
mjólkinni, en sannleikurinn er sá
aö þýzk börn hafa ekkert tjón beð-
ið við hafnbannið.
Mjólkur íyrirmælin kveða svo á
að mjólkin skuli fyrst og fremst
látin handa ungbörnum og enginn
skortur er á niðursoðinni mjólk
yfir höfuö. Til skveita virtist mér
vera hægt að fá nóga mjólk og það
að nota niðursoðna mjólk í stað
nýmjólkur í borgum virðist mér
tæplega vera neyðarkjör.
Niöursoðna mjólkin, sem búin er
til í Þýzkalandi, en flyst einnig frá
Hollandi og Danmörku er ekki eins
og vanalega, af kjarnmestu tegund.