Alþýðublaðið - 18.08.1963, Blaðsíða 8
—----—----B----B---- - .......... j«M!»I»«!!i!»n!!
!■■■■■■■■■• ■■■•■■■• •■(•■■.toiiuduwuiifiuaaí'iuuiiati
•••••■••■••■•■>
■■■■■
:::::
:::::
ffi
:k;:
:as
m
p
ÍÍÍK
aeae
S
■■■■■
•«««■
■«««■
::::
««;»
:::::
iiiii
:::::
zsa
::::
’■■■■
»•*t
•«*.
’■■■•
’■■■■
■ ■■3
::i:2
::::
■■■■
:k:
iiiii
!::H
!::::
::::
■ JSi
iiiij
IIIH
■•■■■
■■■■•
■■■■•
nú þarf aö beriast
menningarsjúkdóma
HVAÐ er það sem tjáir aðallega
líðan manna í menningarlönd-
um? Hver er orsök svokallaðra
menningarsjúkdóma? Hvað má
gera til úrbóta?
Vikingaöldin er liðin hjá með
alla sína garpa. Jón Ásgeirsson
nuddmaður segir að lítið sé eft-
ir af hraustmennum á landi voru.
Jón hefur mikla þekkingu á þess
um málum, þar sem atvinna
hans er að bæta líðan fólks með
nuddi og ýmsum fl. aðferðum.
Menningunni fylgir einhliða
atvinna. Verkfæri, vélar og önn-
ur tæki draga úr alhliða notkun
mannslíkamans og valda því, að
ýmsir líkamshlutar verða út-
slitnir fyrir aldur fram.
Nú á timum þarf að kenna
ungum og gömlum réttu hand-
brögðin við störfin, þar sem
sjúkdómar, er stafi af rangri
vinnutilhögun verða alltaf al-
gengari. í Noregi þjást 40%
fullorðinna íbúanna af sjúkdóm-
um, sem rekja má til atvinnu-
lífsins. Gefur þessi tala til
kynna hvert stefnir, þegar véla-
menningin eykst og störfin verða
meira sérhæfð.
Árið 1958 var haldin alþjóða
ráðstefna í Brússel um áhrif í-
þrótta og leikfimi á starfsorku.
Niðurstöðm-nar urðu að íþrótta-
iðkanir hafa áhrif til bóta á
vinnuþreytu, minnka slysahættu
og kenna fólkinu rétt tök í starf-
inu. Ennfremur var samþykkt að
nauðsynlegt væri, að Alþjóða
heilbrigðismálastofnimin tæki
mál þetta á dagskrá. — Ekki er
farið til hennar með eitthvert
„pjatt”, segir Jón, svo að eitt-
hvað hlýtur að liggja bak við
það.
Á Norðurlöndunum starfa sam
tök, er nefnast „Nordisk fören-
ade Hiilsoarbete”. Samtökin gefa
út blað nokkrum sinnum á ári og
er dr. Seyffarth ritstjóri. Hann
kom hingað árið 1957 og hélt
fyrirlestra um þetta mál.. Þeim
var mjög vel tekið. — Síðan
hefur ekkert gerzt, þar sem eng-
inn er hér til þess að taka upp
þráðinn þar sem frá var horfið.
Ég hef staðið í bréfaskriftum við
dr. Seyffarth og fleiri menn inn-
an samtakanna og er orðinn full-
trúi þeirra á íslandi.
„Hvernig' eru atvinnuskilyrð-
in?”
„Starfið er ekki í nógu föstum
sHorðum. Pétur og Páll geta
farið að nudda fólk, en hingað
til landsins vantar faglærða
menn. Skoi-turinn verður tilfinr:-
Röng staða.
anlegur, þegar nýja deildin á
Rétt byrjunarstaða við lyít'ngu hluta.
Standið svolítið gleitt. Hafið hlutinn eins nálægt ykkur og
mögulegt er. Beygið hægt og rólega hné og mjaðmir. Munið að hafa
bakið beint og látið handlegginn hanga frjálst beint niður. Lítið svo-
lítið fram fyrir hlutinn, þegar þig ætlið að fara að lyfta honum.
Munið það, að hafa bakið beint. Hendurnar grína utan nm hlnt-
inn, eins og myndin sýnir. Lyftingin fer raunverulega fram með því,
að rétta úr fótunum.
Landsspítalanum og Borgarspítal
anum taka til starfa.
— í hverju er starf þitt fólgið?
— Starf mitt er þríþætt. Ég
er hér á stofunni. Sjúklingar
koma hingað með tilvísun frá
læknunum. Þetta er alls konar
ia
::3 —
:::::
:33S
::Ú2
:::k
::ia
:r:
■■■■■
•»•• •
im
:::n
Notið alla líkamsþyngdina við
lyftingu hluta.
Að leggja hlut frá sér.
■■•■■
'mmit
Meðfylgjandi myndir sýna, hvernig bezt er að lyfta hlut upp á
vegg. Eftir byrjunarstöðu byggist lyftingin á réttri samvinnu likams-
hluta og jafnvægisstöðunni. Um leið og maðurinn beigir annað hnéð
undir hlutinn, liallar hann sér aftur á bak. Áreyslan verður jöfn á
allan líkamann og maðurinn þarf að eyða tiltölulega lítilli orku til
að koma hlutnum á réttan stað.
ur í meðferð sjúklings. Læknar
eru þó ýmist með eða á móti.
Hætta er á, að fólk sé sett í nudd,
til þess að það fái einhverja
meðferð. Ástæða verður að vera
fyrir þessari meðferð eins og
allri annarri. Kröfurnar hafa
ekki verið nógu háar, og allur
árangur eftir því. Eðlilegt er, r.ð
læknar, sem senda s.iúklinga
hvað eftir annað í nudd án á-
rangurs, fari að efast um gagn-
semma.
Hvað telur þú þurfi að leggja
mesta áherzlu á í sambindi við
fagið?
— Breytingar hafa orðið á,
frá því sem áður var. Nú er
kennt miklu meira af „fysiolo-
Beygt kringt bak og beinir fæt-
ur er alröng staða. Ef þessi lyft-
ingaraðferð er notuð, má fljótlega
búast við að finna fyrir alls kon-
ar þjáningum og ofreynsiu.
fólk, sem þarf nudd, hita og raf-
magnsmeðferð o. fl. í öðru lagi
rek ég upplýsingaþjónustu í sam-
bandi við menningarsjúkdóma,
og fræði fólk, hvernig losna megi
við þá. Svo fer ég þrisvar í viku
að Reykjalundi. Þar eru mjög
góð vinnuskilyrði. Ég vinn undir
góðri stjórn Hauks Þórðarson-
ar læknis.
— Hyppokrates, faðir lækna-
vísindanna, benti á þýðingu
nudds á heilsu sjúklings. Siðan
hefur gengið á ýmsu. Nú er álit-
ið, að það sé oft gágnlegur þátt-
Flytjið hlutinn að líkamanum. Setjið hann í skástöðu, svo að
auðveldara verður að láta hann niður. Grípið utan um á góðum
stað. Setjið annan fótinn, sem er svolítið beygður undir hlutinn,
honum til stuðnings. Hafið hlutinn mjög nálægt likamanum. Beygið
handleggina. Samtímis er gott að halla sér svolítið aftur á bak. Látið
hlutinn niður með því að rétta úr handleggjunum og styðjið hann
við fremra hnéð.
giu”. Það sem mestu máli skipt-
ir er að kunna fagið. Það er ekki
mikils metið hjá okkur. vegna
þess að svo margir ófaglærðir
eru í því. Hver nennir að leggja
út í langt og dýrt nám að þarf
lausu? Við verðum að vita, hvað
við höfum milli handanna og
hvernig hinir ýmsu líkamslilut-
ar starfa eðlilega.
— í hvernig flok’ca skiptast
sjúklingarnir?
— Þeir skiptast í tvennt, þeir,
sem hafa líkamlega kvilla Og
þeir, sem hafa andlega, auk
hvort tveggja. Mikillar sálfræði-
þekkingar krefst meðferð hinna
taugaveikluðu. Oftast er erfið-
ast að finna ástæðuna fyrir þess-
um sjúkdómum. Margt af þessu
fólki er óskaplega taugaspennt.
Hætta er á, að því finnist nudd
svo þægilegt og gott að ómögu-
legt verði að losna við það aftur.
í því sambandi veit ég ekki hvort
meðferðin hefur gildi eða ekki,
þar sem ekki má treysta fójkinu.
— Annars er starfið mjög'
margbrotið og eru engir tveir
menn eins. Það er það, sem gerir
vinnuna svo skemmtilega. Tveir
menn með sama kvilla eru ekki
alltaf meðhöndlaðir eins, Taka
þarf tillit til, hversvegna þeir
hafa fengið sjúkdóminn og á-
standsins í heild. Ég verð að líta
á sjúklinginn sem eina heild,
þótt einhver líkamshluti sé sér-
staklega til athugunar.
— Hvert finnst þér helzt mega
rekja sjúkdómana?
— Margt fólk hefur verið viða
hjá læknum, fengið sprautur og
meðul, sem hafa dugað skamma
stund. Ástæðan liggur oft í at-
vinnunni. Læknarnir þyrftu að
athuga vinnuskilyrðin og vinnu-
aðferðir viðkomanda, en auðvit-
að hafa þeir ekki tíma til þess.
— Hvað heíur þú gert í því að
auka skilning manna á „heilsu-
vinnu”?
— Skilningur manna á þessu
máli er lítill, þar sem ekki má
mæla sjúkralegu, vinnutap
mannsins. Þetta er mikilsveit
atriði þjóðfélagslega séð. íslend-
ingum veitir ekki af að nýta
vinnukraftinn, sem fyrir hendi
er, eftir beztu getu. Ég hef gert
lítið ennþá, en í haust mun ég
taka starfið fastari tökum. Steinn
Guðmundsson, sem kennir smíð-
ar í Iðnskólanum, hefur leitað
til mín í sambandi við vinnuhag-
ræðingu. Þar sem skólastjórinn
tók þessu mjög vel, má búast víð
að við byrjum eitthvað þar í
haust.
— Hvernig hefur þú í hyggju
að skipuleggja starfið?
— í fyrsta lagi þarf að kenna
hentugar vinnuaðferðir í skólun-
um. í því sambandi þarf að
kenna íþróttakennurum. "étt
■ ■■M«a«ii ■■■■»■■■
■ •MMIMIIBHWll
■ ■iiiHiuuaiiMi
■«■•■■«■•■■■■■•■■■
l■M■ll■(l•l■•l■••UIII■l■■■■l••ll■■■lmllllllllM■■•l•l■■M•■•■IIUIM■•l■l■■•■•lll■•IMMIIIIM•|MM*•l■ll•••l••ll|■••••M■■l•m■lll•«l•■••IM•UII•MIII•M•l■l•lll•l■MI■••■llml■•■•■■Uln••ll■■■Mm■■MI■llmll■»l•l•M■•l•l■■■■■•••>•U•••■■IIIM••M•l■■••U•l•
>■■■■■■■■#■■■■■■■■«•■■■•■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■•■■■••■■■■■■■■■••■■■■•■■•■■■ ■•■•iBb ■•••••■■■■•■■•■••■•■••■■■■■■■■■■■••■■•■■■•■■■■• ■■■■•■■■•■■■■•■•■■■■■■•■•■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■•■■■■■■■■(■•■■•■■■■■■■■■■■•••■■■•■•■■•■•■^■■■■■■■■■■■■•■■•■•■■■■■■•■« ■•■■■• •■■■■■•■•■>
■ ■■■>•■■■••■■■■■■■■■■■■••■■■■■■■■■■•■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■••••■■••■••■*■■■••••■•■■•■■■■•■■■■■•■■■■•■■■• •■■■•■■••■■•■•■>•■■•■■■■■■■••■•■•■•■•••■■•■■■■•■■■■■•■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■•■■■■■■■■■■■■■■■■■■•■■■■■■■■■■■■■■•■••••■•••■■•■•••••
■ ■■•■■■■•■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■•■■■■■■■■ m.mmmmrnMmmmi■■•■■■■■■■■■■••■«■■■■■■■•■■•■•■•••• ••■•■■■•■•••■••■••■■■•■■■■■■■»••■••■■■■•••« ••■•■•■■■••■■■■■■•■■■■■■■■■■■■■■■•■■■•■■■•■■■■■■■•■■••■■■■■■■■■■■■■■■••■■■■■■■■■■■■■■•■■■■■■■■■■■■■*■■■■■■■•■■■■•■■■■■■•■■■■■••■•■•■•■■■■•■■■•
------------------ - — - ---------------------------------------■■■■•‘■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■a ■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■••■■■■■■■■■■■■■■■■•■■■■■•■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■»••■• ■•■■■•■
■■■■■■■■■■■■•■■’
g 18. ágúst 1963 — ALÞÝÐUBLAÐIÐ