19. júní - 01.07.1919, Blaðsíða 3
19. JÚNf
3
vík, ætti að vera konum í fersku
minni, ekki að eins til þess að hrista
höfuðið yfir og aumkva, heldur að
gera eitthvað til þess að slíkt kæmi
ekki fyrir aftur. Og eg fæ ekkert
betra ráð séð til þess að koma í veg
fyrir það, en stofnun góðs heimilis,
þar sem ekki að eins konur og stúlk-
ur sem þar byggju hefðu aðgang að,
heldur væri sanlkomustaður fyrir
allar þær konur, sem kysu sér þar að
koma, sér til gagns og skemtunar.
Gömlu setningunni: Á eg að vakta
bróður minn eða systur mína?, hefir
verið snúið við og nú heyrast ótal
raddir sem segja: eg á að vakta bróð-
ur minn og systur mína.
Hólmfríður Árnadóttir.
„í^ýðing-ar11.
þegar mér barst síðasta hefti
Skírnis í hendur hugði eg gott til
lestursins nú sem oftar, enda brugð-
ust mér ekki þær vonir. petta Skírnis-
hefti er að mínu áliti mjög gott. Ekk-
crt af því sem það flytur vakti hjá
mér jafn mikla ánægju og um leið
umhugsun, sem „þýðingar“, grein
prófessors Sigurðar Nordals. par er
horið fram fyrir alþjóð eitt með
merkari málum, sem rædd hafa verið
nú um langan aldur. það mál sem
nær til allra hugsandi kvenna og
karla. pað mál sem allir þeir, er vilja
sanna framför þjóðar sinnar hljóta
að sjá hvert gildi hefir. Að loka
augum og eyrum fyrir slíku nauð-
synjamáli er synd gagnvart nútíð og
framtið. Hugmynd höfundarins þarf
að komast í framkvæmd; þing og
stjórn að taka málið til meðferðar
og leiða farsællega til lykta það
fyrsta. pegar íslenzk alþýða fær úr-
val af heimsbókmentunum á sínu
eigin, hreina og kröftuga máli, höf-
um við öðlast Iðunnarepli íslenzkrar
alþýðumenningar.
En eitt atriði í grein prófessorsins
er að mínu áliti mjög varhugavert,
og mér skilst að hljóti að stafa af
hclzt lil lítilli þekkingu á núverandi
ástandi í landinu. par sem hann tel-
ur mikinn ábyrgðarhluta þeirra
manna, sem vilja koma barnaskóla á
fót í liverri sveit. Nú verða menn að
kannast við þann sannleika, þó kunni
að láta illa í eyrum, að heimihsfræðsl-
an er komin svo i kalda kol, að ef
skólar handa börnum ætti að líða
undir lok, þá kæmi að harla Utlu
haldi þó að stráð væri beztu skáld- og
listaverkum heimsins á meðal þeirr-
ar kynslóðar sem engrar fræðslu
hefði notið, nema þeirrar, sem heimil-
in veita nú á dögum. pví allvíða eru
10 ára börn lítt læs, og þau lieimili
eru til, sem foreldrar leggja ekki
meiri rækt við fræðslu barna sinna
en svo, að þau kenna þeim ekki „Fað-
ir vor.“ Hjá sliku fólki, sem ekki
leggur neina áherzlu á fræðslu barna,
falla þessi ummæU eins af leiðandi
mönnum þjóðarinnar í helzt til góð-
an jarðveg.
Sannleikurinn er sá, að fæst heim-
ili veita börnunum þá undirbúnings-
þekkingu, sem þarf til þess, að hafa
not af góðum bókum. Úr þessu þurfa