19. júní - 01.04.1920, Blaðsíða 3

19. JÚNÍ
83
band kvenna eða kvenfélaga hefir hér
ekki verið að ræða. Islenzkar konur
hafa enn eigi átt kost á að raætast
undir einu þaki, til þess að ræða um
eigin málefni, til að kynnast og fá
skilning hver á annara störfum og
slriti. Hér hefir ekki verið til nein
miðstöð áhugamála þeirra, og þær
konur, er borið hafa í brjósti hug-
sjónir, er þær eigi voru einfærar um
að færa út í lífið, hafa ekki átl völ
neins þess staðar, er tæki við þeim
og leiddi þær til framkvæmda.
í öðrum löndum er þetta að miklu
leyli hlutverk kvennaráðanna. Þau
eru miðstöð félagsskapar kvenna,
skipuð fulltrúum kvenfélaga með
harla ólíku marki og stefnu. í kvenna-
ráðúnum eru jafnaðarlega öll stærstu
kenfélög og ýms félög, sem bæði eru
skipuð körium og konum. í danska
kvennaráðinu er t. d. fullur helming-
ur félaganna þannig skipaður, og í
nokkrum þeirra — 4 af 47 — hafa
karlmenn formenskuna á hendi. í
kvennaráðinganga sem heildýmsstétta-
félög kvenna, svo sem ljósmæðrafélög,
kenslukvennafélög o. fl. Annars er
fyrirkomulag nokkuð mismunandi
eftir staðháttum; í þéltbygð.um litl-
um löndum, t. d. Danmörku, gengur
hvort félag út af fyrir sig í kvenna-
ráðið. í strjálbygðum löndum eru fé-
lög innan viss svæðis oft fyrst í sam-
bandi og gengur það samband síðan
í kvennaráðið. Þannig er því varið í
Noregi. í Englandi eru öll hin stóru
landsfélög og sléttafélög kvenna í
kvennaráðinu auk margra smærri.
Er þeim skift i deildir, eftir borgum,
sú aðferð er án efa heppileg í fjöl-
mennnstu og stærstu löndunum. Auk
félaga geta einstaka konur — og
karlar — orðið meðlimir kvenna-
ráðsins. Er það altítt um þær konur,
er mestan áhuga hafa á störfum þess,
að þær séu æfifélagar, og styrki
kvennaráðið á þann hátt peningalega.
Hvert félag greiðir til kvennaráðs-
ins ákveðið árgjald. Innan ráðsins hafa
öll félög, smá og stór, sömu réttindi,
og er veujulega 3 fulltrúar kosnir af
hverju félagi til að sitja í fulltrúa-
ráði kvennaráðsins. Fulltrúaráðið kýs
svo sljórn, og má sú kona, er í stjórn
kemst, ekki lengur vera fulltrúi félags
síns, en kjósa skal annan fulltrúa í
hennar stað. Þetta er í því skyni
gert, að stjórnin sé jafnan sem klut-
lausust.
Hér á landi hafa um nokkur ár
verið til 3 sambandsfélög kvenna (sjá
19. júní, I. árg. 5. bls.). Auk þeirra
hafa ljósmæður nú myndað lands*
samband með sér. Verkakvennafélög
eru allvíða og munu þau vera í Al-
þýðusambandi íslands. Vel má vera,
að stefna þess útiloki meðlimina frá
öðrum félagsskap. Svo sem kunnugt
er, er slíkt venja í þeim löndum, er
fast skipnlag er komið á jafnaðar-
menskuna. Hér á landi verður það
að teljast með öllu óþarft. Auk þess
eru til í hverju kauptúni og nálega
hverri sveit, kvenfélög, er hafa líkn-
arstarf að marki. Auk þess kristileg-
ur félagsskapur ungra kvenna o. fl.
Óll þessi félög eru nógur efniviður
til að mynda úr íslenzkt kvennaráð.
»Bandalag kvenna« í Reykjavík, sem
bygt er á sama grundvelli og erlendu
kvennaráðin, hefir nú sent út til