19. júní - 01.10.1923, Blaðsíða 7
19. JÚNÍ
95
líffæranna. Melting, efnaskifti líkam-
ans, starfsemi lungna, nýrna og allra
annara líffæra eru háð eftirliti henn-
ar. Þar við má svo bæta því: að
undirmeðvitundin sefur aldrei. Með-
an dag-meðvitundin sefur, virðist hún
enn árvakrari og starfsamari, en á
þeim stundum er maðurinn vakir.
Sé nú hægt að koma hollum hugs-
unum inn í undirmeðvitund manns-
ins, hafa þær ósjálfráð áhrif til góðs
á alla líðan hans. Þetta : að gera á-
hrif vorra eigin hugsana að nokk-
urskonar framkvæmda-afli í lífi voru,
er það sem á vísindamáli er kallað
Autosuggestion.
Og þar sem þetta er daglegt fyrir-
brygði í sálarlífi voru, mun oss ekki
veitast örðugt að finna dæmi þess í
daglega lífinu. Ef þér eruð kennari
þá hafið þið án efa oft veitt því eft-
irtekt hvernig nemanda fipast í því
sem hann á að leysa úr, vegna þess
að hann hugsar of mikið um að
þetta geti hann ekki — t. d. borið
fram vandasamt útlent orð. Eins
kannast allir, sem verið hafa viðvan-
ingar í að aka á reiðhjóli, við, hvern-
ig hugsunin um það, að maður hljóti
að keyra út af veginum, undantekn-
ingarlaust lætur mann steypast ofan
fyrir götubakkann.
Reglan sem Coué gefur sjúkling-
unum sem til hans koma, er afar-
einföld. Hann segir þeim að vera von-
góðum og telja sjálfum sér trú um
að þeim batni. Og umfram alt að
reka allan dapurleik burt úr huga
sínum. »Glatt hjarta veitir góða heilsu-
bót, en dapurt geð skrælir beinin«,
segir höfundur orðskviðanna. Því er
um að gera að láta ekki erfiðleikana
sér í augum vaxa, en vera bjartsýnn
á lífið.
Það ekki nóg að vera ánægður af
því manni liðí vel, heldur á maður
að vera ánægður, svo að manni geti
liðíð vel. Ánægjan er ekki árangur-
inn af góðum lífskjörum vorum, hún
er skilyrði þess að oss geti liðið vel.
Fyrsta skilyrðið.
En er þá hægt að vera ánægður
eins og eftir fyrirskipun. Ánægjan er
stopull gestur. Hún kemur og fer eft-
ir eigin geðþótta. En með þvi að
temja sér reglubundna sjálfsáhrifa-
aðferð Coué, á að vera hægt að fá
hana til að taka sér bólfestu í huga
manna. Ef við stöðugt hugsum um
ánægjuna verðum við ánægð. Hugs-
um við jafnan um heilbrigði verðum
við heilbrigð, ef við af öllum mætti
hugsum um að vera góð, verðum
við það. Hvaða hugsun sem vér sí
og æ fáumst við — verður í raun og
veru þáttur í lífi voru.
Til þess að ná þeim árangri hefir
Coué búið til það sem hann kallar
»general formula«, nefnilega klausu,
sem hafa skal yfir eftir vissutn regl-
um. Hún er svo einföld að hvert
barnið skilur hana. Á íslenzku mundi
hún hljóða eitthvað á þessa leið:
»Dag frá degi, á allan veg, er mér
að batna og batna«. Auðvitað má
gera á þessu þær breytingar sem við
kunna að eiga í hverju tilfelli, en þó
er það um að gera, að hafa þetta
yfir með sem einföldustum orðum.
Sá, sem vill fá bót kvilla sinna
með Coué-aðferðinni, á ekki að beita
viljanum til þess. Að hér sé ekki