Norðri - 25.03.1909, Blaðsíða 3
NR. 12
NORÐRI.
47
í verzlun J. V. HAVSTEENS á Oddeyri!
nýkomið: Sporthúfur á 60 au. og þar yfir. Mikið úrval af allskonar skófatnaði
fyrir karla og konur, þar á tneðal utanyfirskór (Galoscher). Fataefni (Buchskin).
Brennivínið góða og alþekta, Whisky og önnur vínföng. Vindlar >LaMaravilla»
þeir beztu er flytjasl til bæjarins, svo og Havana og Java o. fl.
Dalvík að Ólafsfjarðarhorni gaf því næst
skýrslu um framkvæmdir sínar í þessu
efni.
Kostnaður við línuna er eftir reikn-
ingum þeim, er nú liggja fyrir, kr.
11.517.34 (áætlun 12.000) en viðskiftin
við landssímastjórnina út af vinnulaun-
um og efniskaupum til línunnar eru
ekki uppgerð til fulls. Nefndin telur að
línunni sé um of færðar til gjalda nál.
400 kr. í efni og verkalaunum, en um
þær athugasemdir nefndarinnar eru eigi
ákveðin svör fengin.
Tekjur línunnar frá 12. okt. —31.
des. 1908 hafa verið netto 81. kr. 85
aurar. Línan er serlega vönduð og mjög
vel frá henni gengið.
Til línubyggingar hefir verið tekið lán
að upphæð 4700 kr., en upphæð sú,
sem sýslan hefir borgað út til hennar,
nemur kr. 6,177,94, og á því sýslan
að fá endurgoldið frá Þóroddstaðahreppi
það, sem greitt er umfram helming af
kostnaðinum.
Við þessa skýrslu nefndarinnar hafði
sýslunefndin ekki að athuga.
Pá voru framlögð aftur bréf Hvann-
eyrarhrepps viðvíkjandi byggingu á síma-
Iínu til Siglufjarðar og hefir nefndin í
talsímamálinu látið uppi álit sitt um
þessi erindi. Sýslunefndin samþykti að
veita Hvanneyrarhreppi heimild til að
taka alt að 2500 kr. til að leggja fram
tii símalínubyggingar til Siglufjarðar,
hvort heldur hún verður lögð frá Ól-
afsfirði eða vestur frá yfir Skagafjarðar-
sýslu. (franih.)
Sækýr.
Sunnudaginn 14. þ. m. fanst rekin af
sjó, vestur í Fljótum, skepna ein mjög
ókennileg.
Hún var á Iengd 5 — 6 álnir, afar-
digur framan en mjó aftan, á henni var
lítill sporður og hafði hún 2 framlimi;
tennur hafði hún smáar. Húðin var að
sögn líkust hvelju og vaxin gisnum hár-
um. Spik mikið var á skepnunni og
hún svo þung, að 3 eða 4 menn gátu
ekki rótað henni. Höfuðið var brotið,
en skepnan að öðru leyti ósködduð og
leit svo út, sem hún væri nýdauð. Lýs-
ing þessi virðist benda á, að þetta sé
sækýr, og er mjög merkilegt, ef svo er
því sækýrnar lifa, eins og kunnugt er,
suður í höfum við Ameríku og Afríku,
og vita menn þess engin dæmi, að þeirra
hafi orðið vart hér við Iand.
[Frásögnina um þetta hefir Hallgr.
Kráksson póstur góðfúslega látið oss f té.
Mannalái.
Nýdáin er húsfrú Kristín Kristjánsdóttir
á Illugastöðum í Fljótum. Banamein
hennar var blóðspýtingur.
Einnig er nýlátin Jón Sigurðsson á
Illhugastöðum í Flókadal; roskinn merk-
isbóndi.
Slysfarir.
Fyrir skömmu dó af slysförum Sig-
urður Pétursson, vinnumaður á Mói í
Fljótum, hjá Páli bónda Árnasyni. Hann
var við fjárgeymslu þar niður við sjó-
inn. Datt hann ofan úr húsasundi og
rotaðist. Eftir nokkurn tíma raknaði liann
þó við og hýsti féð. En er hann kom
kom heim nm kvöldið var hann fár-
veikur og lézt daginn eftir.
Guðmundur skáld Friðjónsson
hefir verið hér staddur undanfarna
daga og haldið fyrirlestur í Good-Templ-
arahúsinu.
Símskeyti
til Norðra.
Reykjavík 24. marz kl.7e. h.
Hið magnetiska
Suöurheimskaut fundið.
Englendingurinn Shackleton hef-
ir fundið hið magnetiska Suð-
urheimskaut og komist á 88.
gr. og 12. mínútu suðurbreidd-
ar.
(Til ferðar þessarar var stofnað fyrir tveim
árum. — Til skamms tíma hefir það verið
talið miklu meiri erfiðleikum bundið að
komast til Suðurheimskautsins heldur en
Norðurheimskautsins, sakir þess að miklu
meiri ísar eru við Suðurheimskautið en
Norðurheimsskautið, enda hefir Suðurheim-
skautaförum eigi orðið nándar nærri eins
mikið ágengt og Norðurheimskautaförum.
Sá er næst hefir komist Norðurheimsskaut-
inu, er hinn frægi Ameríkumaður Peary;
komst hann árið 1906 á 87. breiddar gr. og
6 mínútur. Enginn hefir því komist jafn-
nálægt hvorugu heimskautinu og Shackleton
hefir komist nú).
Grænlandsför ráðgerð. Foringi
Einar Mikkelsen, til þess að leita
að dagbókum Myliuss Eriksens.
Austurríki neitar afskiftum stór-
veldanna.
(Eins og lesendum blaðsins er kunnugt,
hefir um nokkurn tíma legið við ófriði á
Balkanskaganum, einkum milli Austurríkis-
manna og Serba. Var í ráði, að sendimenn
frá stórveldunum héldu fund með sér til
þess að ráða þessum málum til Iykta á frið-
samlegan hátt, en því hefir Austurríki neit-
að. Er því mjög hætt við, að Austurríkis-
mönnum og Serbum lendi saman í ófriði.)
Póstverkfall og ritsímaverkfall
á Frakklandi.
Englendingar og Þjóðverjar
auka herflota sína.
(Árangurinn af heimsókn Játvarðar Eng-
landskonungs virðist því miður enginn hafa
orðið, eins og gert var ráð fyn'r hér í blað-
inu. Tók þó Vilhjálmur Þýzkalandskeisari
honum og þeim hjónum báðum með hinum
mestu virtum.
Leiðrétting; í rímunni í síð. bl. hefir
misprentast: Véldi vit, fyrir: vélti vit (um
Hallvarð gullskó); og á 5. visu frá enda
rím. leitið skjóls, f. leitið ráðs. Odd-
verjar, átti að vera: Oddaverjar í athuga-
semd minni. M. J.
Alþingi.
Talsímafréttir til Norðra.
Fjárlögin.
Annari umræðu fjárl. í n. d. verður
að líkindum lokið f dag og þau síðan
send upp í efri deild á laugardag eða
mánudag.
Fjárlaganefnd í e. d.
Sig. Stefánsson
Sig. Hjörleifsson,
Gunnar Olafsson,
Eiríkur Briem,
Steingr. Jónsson.
Helztu breytingar við 2. umræðu
fjárlaganna:
Feld fjárveiting til brúar á Rangá kr.
47.00; einnig fjárveiting til talsíma í
Vestmanneyjar 34.000 kr.
Fjárveiting til samgöngumála hækkuð
upp í 134.000 kr.
Veitt til akbrautar frá Blönduós að
Laxá 11.000 kr.: til þjóðvegar fyrir
Múlann að Hvammsþinga 5000 kr. Til
tveggja brúa á Hölkná og Sandá í Þistil-
firði í Norður-Þingeyjarsýslukr. lOOOOog
4500. Til talsíma á Siglufjörð kr. 25.000.
Til brúar á Laxá í Austur-Skaftafellssýslu
kr. 8000. Til að mæla upp Hvamms-
fjörð kr. 10.000.
Skáldastyrkur til þessara fjögra.
Einar Hjörleifsson kr. 1.500
Þorsteinn Erlingsson — 1,500
Guðm. Magnússon — 600
Guðm. Guðmundsson — 600
Aðflutningsbannið.
Nefndin í aðflutningsbannsmálinu hef-
ir klofnað.
Meirihluti hennar er aðflutningsbann-
inu meðmæltur.
En minni hlutann, sem á móti því er,
skipa þessir:
Jón í Múla,
Jón á Hvanná,
Jón Þorkelsson.
Við atkvæðagreiðslu í e. d. á laugar-
daginn, um það, hvort forsetarnir ættu
að segja af sér voru 9 með því, en 4
Laugaxdaginn 3. apríl
n. k. halda nemendurog kennarar Gagn-
fræðaskólans á Akureyri — að forfalla-
lausu — samkomu í Goodtemplarahúsi
bæjarins.
Ætlast er til að fram fari leikfimi,
söngur, ræðuhöld og ef til vill fleira.
Áðgangur kosta 75 au. fyrir fullorðna
og 35 au. fyrir börn.
Ágóðinn rennur í sjóð, sem varið
verður til styrkar fátækum nemendum í
skólanum.
8^* Nánar á götuauglýsingum síðar.
á móti. Gaf þá forsetinn Kr. Jónsson
þann úrskurð, að forsetarnir skyldu sitja
úr því eigi hefði fengist einróma samþykt
á því að þeir færu frá.
Jón Þorbergsson sauðfjárræktarfræð-
ingur sá, er ritaði greinina í Norðra 111. 45
til 46, biður að láta þess getið, að grein sín
hafi verið nokkuð gömul er hún kom út
og því á eftir tímanum, og getum vér þess,
þó það skifti litlu eftir efni greinarinnar,
sem jafnan getur verið tímabært.
J. Þ. var í Noregi, er hann ritaði þá
grein og hefir kynt sér alt er að sauðfjár-
rækt lítur hjá Norðmönnum og ýmislegt
fleira, er að gagni má koma hér heima.
Nú er J. Þ. í Skotlandi og hefir dvalið
þar um hríð og ferðast víða um, en ráð-
gerir að koma heim í sumar. Hann hefir
mjög mikinn áhuga á starfa sínum og er
líklegur til góðra framkvæmda. FlyturNorðri
síðar frásögn um ferðalag hans og athugan-
ir og væntum vér að bændur og sauðfjár-
eigendur taki því fegins hendi.
Eftirmæli.
Föstudaginn 21. ágúst s. 1., andaðist
ekkjan Sigurrós Þorláksdóttir að heimili sínu
Ási á Þelamörk, eftir 9 daga leguílungna-
bólgu.
Hún var fædd 21. ág. 1844 á Vöglum
á Þelamörk. Varð hún þannig réttra 64 ára,
Foreldrar hennar voru merkishjónin Þor-
lákur hreppstjóri Þorláksson Hallgrímsson-
ar i Skriðu og Guðrúnar Sigurðardóttur,
síðast prests á Auðkúlu.
Ólst hún upp hjá foreldrum sínum til
fullorðinsára og naut hins bezta uppeldis
því að heimili þeirra hjóna var hið prýði-
legasta. Um tvítugt giftast hún Bjarna Am-
28
en það sem mér gremst mest,« sagði Sofía frænka
og beygði sig yfir vinnu sína, «er þessi lærdóms-
svipur, sem hún setur upp, eins og henni væri nauða-
kunnugt um alla leyndardóma ástarinnar og hjóna-
bandsins.*
«Já, hún hefir lika verið gift.»
»Svei!« sagði Soffía frænka fyrirlitlega — »Það er
þess vert að halda því á lofti. Hún gift! Nei, en
aftur kona eins og þér, þó að maðurinn yðar væri
svo mikið eldri.» —
Frú Knudsen fór aftur að roðna, en til allrar
hamingju kom stúlka inn í dyrnar og bað ungfrú
Soffiu að koma fram í eldhúsið.
Inni í stofunni var búið að kveikja á lömpum
og kertum, eins og það væri von á fleiri gestum. Frú
Knudsen sat róleg og alvarleg við handavinnu sína —,
hún var alveg eins og heima hjá sér, þegar hún kom til
Krögers. Það hafði aldrei verið nokkur verzlunar-
samkepni milli þessara tveggja nábúa verzlana, enda
þótt það atvikaðist svo smám saman að þær hefðu hér
um bil alveg samskonar vörur á boðstólum.
En Cornelius Knudsen hafði byrjað hjá Brandt
gamla, og hann síðar meir hjálpað honúm til
þess að koma áfót verzlun, af því að verzlun Brandts
var fflfrln að brcyta til og l.afði að méslti leytt tfzkn-
23
Það hafði þannig lengi verið mjög kyrlátt í stofun-
um hjá Brandt við torgið og gluggatjöldunum hleypt
niður. Rykið safnaðist á ljósahjálmana og hin gömlu,
svörtu mahónihúsgögnin. En nú var frúin dáin fyrir
fáum árum, og jörðuð með mikilli hluttekningu og
viðhöfn, sem fágætur meðlimur safnaðarins.
Þegar móðirin dó var Júlia, einkadóttir þeirra
orðin fulltíða, — hún var fremur veikbygð, blóðlítil og
fölleit, með rauðleitt hár. í uppvextinum hneigðist
hún mest að móður sinni; áhyggjur hennar og guð-
hræðsluönuglyndi áttu bezt við skólaleiðindin, við
hina bældu lund hinnar ungu stúlku um fermingar-
skeiðið og við þjáningar hins byrjandi ltkamsþroska.
En þegar fram liðu stundir leit út fyrir að lund-
areinkenni föðursins kæmu betur og betur í ijós.
Hún kom heim aftur af heimavistarskólanum,
sem hún hafði verið á utanlands, hugprúð og hlát-
urmild, til mikillar sorgar fyrir hinn stóra vina-
skara móður hennar, sem alt af hafði haft svo mikla
trú á Júlíu litlú, er alt af var svo súr á svipinn og
snemma alvörugefin.
Þar að auki, eignaðist Júlía uýja vinkonu;
það var ung frú, sem hafði komið til bæjarins meðan
hún var fjarverandi. Þessi nýja vinkona losaði Júlíu
strnx við hinar 'OTgmæddu gönilu vinkönur hennar.