Norðurland


Norðurland - 06.01.1910, Síða 2

Norðurland - 06.01.1910, Síða 2
Nl; 2 Ivíndal og fylgdarmenn hans frá horði á nefndu skipi og yfir í þau tvö skip er handsömuð voru í þessari ferð. Það hafði ekki verið nema 5.—10 mínútna verk, varla nema steinsnar á milli þessara skipa. Svo höfðu skip- stjórarnir á þessum tveim skipum flutt þá aftur til lands hér, þegar inn á höfnina kom; allir vita hvaða fyrir- hijfn það muni hafa verið, sérstaklega þar sem skipstjórarnir þurftu að fara til lands hvort heldur var. Það borgar sig að eiga báta og lána þá landssjóði, þegar herra Lfn- dal er orðinn sýslumaður í Siglufjarð- arsýslunni nýju (Sbr. 45. tbl. Norðra) I Skipa er venjulega eigi gætt öðru- vísi hér, jafnvel þó sérstakt eftirlit þurfi með þeim að hafa, en að skjöl þeirra öll eru geymd í vörzlum bæjar- fógeta, og kvað það eigi vera sérstak- lega kostnaðarsamt. Enginn lögreglu- vörður var hafður úti á þessum skip- um meðan þau lágu hér á höfn. 2. ferð. 1 hana var lagt nálægt hádegi og lír henni komið milli kl. 7 og 10 e. h. næsta dag. — »Guðrún« ísfirzka var leigð í þessa ferð og hlaut síðar af því virðingarnatnið »Orlogsskipið« Ef til vill á reikningur hr. Líndals einhvern þátt í þessu virðingarnafni, því fúlgan, sem L. þykist hafa greitt fyrir skipið, þykir æði há, eftir atvik- um. Eftir reikningi L. kostaði hún landssjóð 160 kr. og 20 kr. að auki, er L. kveðst hafa borgað hásetunum sprstaklega og líklega tekið kvittun fyrir ? Jón Brynjólfsson, sem þá v^r skip- stjóri á »Guðrúnu«, hefir raunar sagt, að fyrir skipið hafi ekki verið borgað- ar nema 60 kr. og hefir þess ekki heyrzt gctið að J. B. væri neitt minnis- lítiii. En ef til vill lætur I.fndal ein- y hvern góðan mann — t. d. einhvern »collega« sinn á ísafirði — rninna hann á »prikið« framan við tölu þá, er hann hefir tilnefnt, því sennilega hefir Líndal munað eftir því, þegar hann borgaði manninumr Fjóra menn gerir Lfndal reikning fyrir í þessari ferð og kveðst hafa borgað þeim 8 kr. á dag í 4 daga, eða samtals 128 kr. í þessari ferð voru með Líndal þeir Guðm. Guðlaugsson, Hannes Ó. Magnússon og Eggert kaupm. J.axdal. Að því er snertir Guðm. Guðlaugs- son, hefir hann skýrt oss svo frá greiðslu á því, er honum bar í dag- kaup, sem segir í síðasta blaði. Hann- es Ó. Magnússon hefir verið leiddur sem vitni í málinu, en hvað hann hefir í því borið um þetta atriði, er oss eigi kunnugt. Hinsvegar var það haft eftir honum í sumar, að hann hafi eigi fengið nema fáar krónur (12 eða 15) fyrir sína aðstoð, en mögu- legt er að hann hafi nú fengið ein- hvetja »uppbót«, eða jafnvel alt það fé, sem Undal setti upp á starfa hans. En hversvegna fekk Hannes þá peninga? Væntanlega ekki vegna um- talsins, sem hér var í bænum, út af þessum reikningi herra Lfndals, svo fyrirsjáanlegt var að fyr eða líðar yrði þetta rannsakað? En helzt lítur út fyrir að I.índal hafi litið svo á, sem peningar Hannesar væru eins vel geymdir hjá sér eins og honum og má vel vera að Hannes sé honum sammála um það. Að því er Eggert Laxdal snertir, hefir Norðurlandi verið skýrt svo frá, að hann hafi farið jiessa ferð ein- göngu í erindum sjálfs sín. Atvikin sögð þau, að Laxdal bað mann, sem líklegt var að altaf vissi ef I.índal færi í njósnarferðir út í fjörðinn, að gera sér viðvart um það. Hafði Lax- dal haft við orð að reyna til að fá far með Líndal, til þess að kaupa síld, ef ske kynni að hún yrði gjörð upptæk hjá sekum síldveiðiskipum. Maðurinn hafði svo gjört honum aðvart í þetta skifti, fengið óþökk fyrir hjá Líndal, en Laxdal fararleyfi. Laxdal keypti síldarfarm, sem gjörð- ur var upptækur á skipi, sem sektað var eftir þessa ferð, en borið er á móti því að hann hafi á nokkurn hátt verið Línda! til aðstoðar í ferðinni. Hinsvegar hefir það heyrzt, að Lax- dal hafi átt að bera það fyrir rétti, að hann hafi fengið þær 32 kr. sem hér ræðir um, svo sem kaupamaður Líndals í ferðinni. Reyndar hafi sér ekki verið borgað neitt út, en þetta muni alt standa skráð í reikningi sín- um í Undals bók, sem þó ekki sé uppgerður síðan 1907. — Þeir sem þekkja Eggert Laxdal munu æði marg- ir líta svo á, að hér bregði nokkuð undarlega við, hafi hann gjört kröfu til borgunar úr landssjóði fyrir ferð, sem hann fer í sínar eigin þarfir. Það væri vinnandi vegur að »speku- lera« í síldinni upp á þær spítur, að fá svo sem 8 kr. kaup fyrir það á dag úr landssjóði. Aukakostnaður við þessa ferð er talinn 40 kr. og eftir því, sem vér höfum heyrt, hefir Líndal gefið þá skýringu við þenna lið, að í hon- um séu faidar 15 kr. til tveggja manna fyrir að fara með gufuskipið »Glen Clowa. frá Hjalteyri inn á Akur- eyri. — Sannleikurinn í því efni er sá, að þeir tveir menn, sem þetta gjörðu, voru einmitt þeir hinir sömu, er Líndal hafði með sér til aðstoðar, upp á fast kaup (ekki Eggert Laxdal) og annar þessara manna heíir áreið- anlega ekki fengið einn eyri íyrir þetta og hinn annaðhvort alls ekki heldur, eða þá ekki fyr en nýlega. 3. ferö. Sú ferð var farin til Hjalteyrar — með þýzku síldveiðaskipi er heitir »Preussen«. Það er vitanleg venja hjá síldveiða- mönnum, að þeir flytja hvern, er þess óskar, fyrir alls ekki neitt, í ferðum sínum hér á milli hafna. En þótt eitt- hvað hefði þurft að borga fyrir farið í þessari miklu heimskautaför, út að Hjalteyri, hefði líklega verið full- sæmilegt að bjóða fram minna en 30 kr., sem Líndal gerði landssjóði reikn- ing fyrir, eftir þessa úteftirför. — Það mun láia nærri að það verði 10 kr. fyrir manninn, því einn þeirra manna, er í þessari ferð var, hefir skýrt oss frá, að þeir hafi eigi verið nema 2 með Líndal í förinni, en vill þó ekki þvertaka fyrir, að þeir geti hafa ver- >ð 3 — Líndal 'reiknar þar 4 menn með 8 kr. á dag í tvo daga, eða samtals 64 kr., líu krónur kvað aukakostnaður vera talinn við þessa ferð og hefir Líndal gefið þá skýringu um þessar tíu krónur að þær séu greiddar fyrir mótorbát, er þeir —- hann og hans menn — hafi farið með tilbaka hingað frá Hjalteyri. — En hingað komn þeir a!ls ekki með mótorbát, heldur með gufuskipi er »ís!and« hét, og var á vegum Fr. Örtenblads ; það hélt þá til á Hjalteyri, en þurfti snöggva ferð til Akureyrar. — Smátt hefir Líndal verið farinn að líta á hlutina, þegar III. ferðin var afstaðin, er honum sýndist þetta vera mótorbátur! — 4. ferð. var til Siglufjarðar. Fargjald þang- að er talið 80 krónur. — Oss hefir verið skýrt frá að þangað hafi verið farið með norsku sildarveiðaskipi er »Einar« hét og ætlaði vestur til Siglufjarðar, þar sem það hélt til við veiðar sínar. Fyrir þetta á Líndal að hafa snarað í skipstjórann 80 kr. Hann hefir þó ekki haldið að hann væri kominn norður á heimskautið, eins og Cook og fundist hann þurfa að láta svona mannalega? Með Lmdal var aðeins einn maður í þeirri ferð, en hann reiknar kaup handa tveim mönnum, 8 kr. í 9 daga handa þeim, samtals 144 kr. Frá Siglufirði fór Líndal hingað með gufuskipinu »Ingolf« og borgaði fylgdarmaður hans sjálfur far sitt og önnur útgjöld hingað inneftir. Aukakostnaður kvað vera nokkuð hár, 80 kr. — er talinn greiddur fyrir bátslán (!) vöktun skipa(!) og þessháttar jafn-kostnaðarsöm fyrirtæki. Vér höfum heyrt að hr. I.índal eigi einhversstaðar í fórum sínum kvittun fyrir 4 kr., er greiddar hafi verið af aðstoðarmanni hans fyrir bátslán (ekki eitt, heldur mörg), og um annan koítn- að höfum vér ekki heyrt getið. * Þetta sem hér er skráð, er hið helzta, er vér höfum heyrt um þetta mál til þessa tíma og virðist margt benda til þess, að það sé þess vert að það sé gaumgæfilega athugað. — Ekki ætti það heldur að vera Líndal um geð að svo yrði gjört, því sennilega hefir hann verið svo hygginn—10.000 króna lögfræðingurinn ! — að taka kvitt- 1,0 fyrir þessum útborgunum sínum. * Siðustu símfréttir bankamálsins. Kristján Jónsson dómstjóri kom enn i dag í Landsbankann og spurði bankastjórnina hvort hún vildi taka við sér. Hún svaraði honum því, að hún að sjálfsögðu hlýddi úrskurði fóget- ans, meðan hann stœði óbreyttur af æðri dómstólum og hefði harin því aðgang að bankahúsinu, bókum og skjölum bankans. Þá spurði Kr. J. hvort bankastjórnin vildi borga sér laun sem gæzlustjóra. Ban! astjórnin neitaði að gera það að svo stöddu, með því hann væri ekki skoðaður sem gæzlustjóri. Þetta íór fram hávaðalaust. * * * Úrskurði fógetans, þeim er hann feldi á þriðjudaginn, hefir verið á- fríjað. * * * Eiríkur Briem hefir sagt að hann mundi ekki aðhafast framar í banka- tnálinu, að svo stöddn, en bíða að- gerða þingsins. * * * 0 Mannes Þorsteinsson hefir afsalað sér gæzlustjórastarfinu og er síra Guðmundur Melgason settur gæzlu- stjóri í hans stað. $ JUdrei fór það svo að stjórnarráðinu tækist ekki að gera neitt svo herra Birni Líndal lík- aði. Síðan ráðgjafinn tók við embætti, hefir B. L dæmt allar helztu gerðir þess einbera óhæfu og glæpi við þjóðina. En þegar sakamálsrannsókn var fyrir- skipuð gegn honuin sjálfum, varð hann allur að sméri. Hann segir í Norðra: »Til þess að firra misskilningi, skal það tekið fram að eins og kæran lá fyrir, átti stjórnarráðið eigi að eins fullan rétt á að láta rannsaka þetta mál heldur var það beinlínis skylda þess.« Einkennilegt að þetta skyldi verða fyrsta verk nýju stjórnarinnar, sein fann náð fyrir augum herra Lfndals. Stúlkan frá Tungru nýr frumsaminn sjónleikur eftir Ind- riða Einarsson var leikinn í Reykjavik í fyrsta skiíti 2. jóladag síðastliðinn. Leikurinn gerður upp úr þjóðsögu, sem eitt sinn var prenluð í Huld, og heitir sagan þar Bóndadóttirin frá Hafrafellstungu. Símsk eytis-ófarnaOur. Heimastjórnarforingjar í Reykjavík höíðu sent Ritzaus Bureau í Khöfn. símskeyti, og með venjulegri sann- leiksást skýrt svo frá, að fagnaðaróp in fyrir ráðgjafanum sunnudagskvöldið 28. nóvember hafi ekki verið annað en götudrengjaærsl. En skrifstofan gerði þeim þann grikk að neita að birta þetta skeyti. Hefir náttúrlega vitað að þetta voru tóm ósannindi. Aftur hafði ísafold fengið þetta skeyti og var það nýlega birt þar í blaðinu og mikið hlegið að í Reykja- vík. JarOarför Hallgrím* biskups fór fram á Þorláksmessu. Feikilegt fjölmenni þar viðstatt. Haraldur presta skólakennari flutti húskveðju, en Þór- hallur biskup og Jens Pálsson prófast- ur töluðu í kirkjunni. Trúlofuð eru ungfrú Þóra Matthíasdóttir skálds á Akureyri og Þorsteinn J. G. Skapta- son ritstjóri á Seyðisfirði. 5» Guð er enn þá húsbóndi á sínu heimili. Með þessari fyrirsögn birtist íyrír skömmu grein í merku norsku blaði eftir rithöfund Leonhard Nœss. Greinin er skrifuð með einurð og alvöru um alvarlegt mál, — að efni og anda ólík íslenzkum blaðagreinum nú á dögum. Ef til vill á hún samt erindi í íslenzkan búning, jafnvel þang- að, sem henni verður verst tekið. Hún hljóðar svona lauslega íslenzkuð: »Til forna var engin þörf á að telja mönnum trú um að guð stjórnaði heiminum, þvf að jafnt vísir sem fá- vísir vissu það þá. En nú á dögum halda sumir að guð hafi sett náttúru- lögmálið í sinn stað, og láti það ráða ríkjum; og þetta kalla þeir — speki! Það er mögulegt að náttúrulögmál- ið sé ekki aðeins stMlsaðferð guðs. Það er hugsanlegt að guð hafi í önd- verðu skapað heirninn sem eina vold- uga vél, og láti hana svo ganga um aldur og æfi. Náttúrulögmálið væri þá hlutur, viljalaus þjónn, er um ald- ur og æfi inni verk guðs í alheim- inum. Um þetta geta hvorki guðfræðingar rié aðrir vísindamenn sagt með vissu En hvorugra hjálp þarf til þess að sjá og skilja, að annaðhvort hlýtur guð að stjórna heiminum, eða þá að hann er ekki húsbóndi á sínu heimili. Hvernig mundi fara ef náttúrulögmál- ið eitt ætti að ráða, ef enginn hetði vald né rétt til að nota lögmál gegn lögmáli? Við gætum þá ekki einusinni bjargað manni úr lífsháska. Ef að barn- ið mitt væri að velta fram aí háum

x

Norðurland

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Norðurland
https://timarit.is/publication/203

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.