Norðurland - 28.11.1917, Síða 3

i67
Nl.
r*ri>
Príma danskt
rúgmjöl
í heildsölu fyrir kaupmenn og kaupfélög hjá
6. Benjamínsson
Reykjavík.
fyrir
Fiskifélag Islands.
Erindrekastarfið innanhands er laust. yírs-
Iaun 3000 ki*. Veitist frá 1. janúar 1918. Umsókn-
arfrestur tíl 20. desbr. næstk. Erindrekastarf fyrir
Fiskifél. Islands fyrir Norðlendingafjórðung er
laust. ^rslaun 500 kr. Veitist frá 1. janúar 1918.
Umsóknarfrestur til 30. desbr. næstk.
Stjórn Fiskifélags Íslands.
kápur eru öldungis gagnsiausari mikl-
um rigningum.
Við áðum aftur á Hveravöllum,
tjölduðum þar og hvíldum oi kur urn
stund. Héldum síðan norður að Blöndu
en hún reyndist gersamlega ófær svo
við urðum frá að hverfa og náttuðum
okkur hjá Seyðisá, þar sem við hittum
aftur álftirnar með ungum sfnum frá
því á suðurleiðinni.
NorðurKúluheiði .Viðvöknuðum
meðkuldahrolli f tjaldinu hjáSeyðisá um
leið og fór að birta og gáðum til veð-
urs. Nú vorum við á Norðurlandi og
nú var hætt að rigna, en þó var kalsa
veður enn þá. Við tókum nú það ráð
að fara norður Kúluheiði vestanmegin
Blöndu niður f Blöndudal Við vorum
nokkra stund að komast á rétta ieið,
en fjárgötur leiðbeindu okkur eins og
þær geta leiðbeint öllum sem ætla að
villast í óbygðum Hinsvegar geta
sumar hestagötur verið villandi ef þær
eru troðnar af stóðhrossum og liggja
aðeins til vatnsbóla. Þvf stóðhrossin
fara í halatófu eftir vissum stefnum
með skynsamlegu viti dag eítir dag
meðan þau eru á útigangi og troðast
þannig oft djúpar og glöggar götur.
En sauðféð hefir ár eftir ár f margar
aldir þrætt sínar sömu götur í rekstr-
um vor og haust milli Ijalla og bygða.
Skarnt fyrir norðan Arnarsæti hitt-
um við þær réttu götur og nú skein
só) í heiði eftir n-argra daga dimm-
viðri og við fengum ágætisveður, sem
aldrei gleður hugann meir en þegar
það eins og í þetta skifti kemur eftir
kólgu og hrakviðri. Og man eg hvað
við nutum þess að fara úr regnlötun-
um, lauga okkur f læk og fara í þurra
sokka. Nú lyftist þokuhulan sem legið
hafði yfir landinu og við sáum »blá-
fjallageim með heiðjöklahring« og víð
áttumikil heiðin breiddi sig langt,
langt norður eftir. Hestarnir glöddust
engu síður en við, nú sáust engar
kollhúfur framar, heldur reistu þeir
eyrun eða otuðu þeim fram á við —
allir nema Malkus — og þeir urðu
helmingi viljugri en áður og létu okk-
ur í té allan sinn gang til skiftis,
brokk, valhopp, skeið og tölf.
Það er margskonar iand og ólíkt
hvað öðru sem við á voru máli köll-
um heiðar. Sumt eru bara blásin börð,
melar og urðarholt eða mosa vaxnar
hálendisbreiður, sumt eru Ijallhryggir
með litlum gróðri og lftilli víðáttu, en
sumt eru grösugar flatneskjur. Kúlu-
heiði ber langt af öllum heiðum sem
eg hefi kynst að landgæðum, og öf-
unda eg Húnvetninga af svo ágætu
afréttarlandi. Þar er kvistland og lyng-
móar, grösugir hálsar, hlfðar og hvamm-
ar með valllendi^grasi, mýraflákar með
kafgresi og stararkeldum og þegar
norðar dregur ágætis engjar. En til
prýðis eru hingað og þangað geðsleg-
ustu stöðuvötn með álftum og fjörugu
fuglalífi — og ekki að gleyma —
full af feitum silungi. Hér og þar sá-
ust tryppastóð sem undu vel hag sín-
um og hjarðir á beit með lagði sfð-
um. En hér gæti margfait meiri fén
aður þrifist og dafnað vel.
Kúluheiði er framtfðarland. Járn
brautin til Norðurlands ætti að hggja
bftir heiðinni. Þá kæmi þa* smámsam-
en blómleg bygð meðfram brautinni.
Reyndar mun þar vera veðrasamt og
snjóþungt á vetrum. En er það ekki
líka viða í bygðum?
Við héldum til Guðlaugstaða í
Blöndudal. Þar býr Páll bróðir Guðm,
Hannessonar og býr rausnarbúi. Og
þar er faðir Guðmundar, víðþektur
hagleiksmaður sem margir kannast við.
Guðlaugstaðir eru eitt af þessum á-
gætu sveitahmmilum þar sem unun er
að gista. Þar er húsað vel upp á
gamlan og góðan fslenzkan máta, jarða-
bætur með afbrigðum, umgengni og
þrifnaður í bezta lagi (kýrjúgrin sápu-
þvegin við mjaltii) og gestrisni eins
9g þar sem bezt lætur.
Til kaupenda
»N o r ð u r 1 a n d s«.
Fyrri hluta ársins var auglýst í
blaðinu að I. júlf yrði hætt að senda
það öilum er skulduðu því andvirði
eldri árgnnga. En vegna þess að marg-
ir kaupendur er þá skulduðu því
sömdu þá um borgun og margir borg-
uðu eldri skuldir, afréð útgefandi að
senda það flestum kaupendum til ára-
móta, í þeirri von að þeir gerðu því
skil skulda sinna, áður en árganginum
væri lokið.
nú tiikynnist þeim kaupend-
um blaðsins, Sfem aldrei ha a gert
því nein skil, sfðan núverandi útgef-
andi þess tók við þvf, að um næstu
áramót verður hætt að senda þeim
blaðið og jafnframt verða skuldirnar
afhentar málaflutningsmönnum til inn-
heimtu.
Leiðarþingsómynd.
(Sjá síðasta blað.) — Niðurlag.
á það var ráðist af vitibornum mönn-
um, heldur lofað fulltrúa höfuðstaðar-
ins, að verða sér með vörn sinni til
framhaldandi minkunar. Það var raun-
ar ekki við því að búast, að þingmað-
urinn hefði kynt sér það, að í flest-
um menningarlöndum hafa á sfðari ár-
um hegningarákvæði fyrir lagayfirtroðsl-
ur frekar verið mýkt en hert, en hinu
var bægt að búast við, að þingmaður-
inn hefði ráðfært sig við kjósendur
sfna heima í héraði áður en hann flan-
aði út í að flytja slfkt frumvarpsen-
demi er hér um ræðir og mundi það
hafa orðið þingnianninum hollara, en
að verða fyrir áhriíum af einhverjum
bindindisofstækismanni í höfuðstaðn-
um. Þetta flan þingmannsins, sem á-
samt fleiru varð til þess að lengja
þetta auma þing og auka kostnað
þess, hefir eyðilagt með öilu, hið litla
traust, sem eg hingað til hefi haít á
þingmanninum, sem þingmanni fyrir
þetta kjördæmi.
, .. . . I Stefán Stefánsson
Letigarðurinn. I
skýrði frá því, að
“““mjög ágerðist nú öll
eyðsla til Alþingis, t. d. helði nú í vet-
ur sem leið verið, uppi á lofti í al-
þingishúsínu, sett herbergi, með prýði-
legum húsgögnum, legubekkjum, svæfl-
um og öðrum hægindum sem hefði
kostað mikið lé. Sagði hann að Guð-
mundur landiæknir Björnsson mundi
haía staðið fyrir .þessum íraniförum.
En jafnvel þó að tilætlunin hefði ver-
ið sú, að þingmenn gætu leitað sér
þarna hvíldar og þæginda að loknu
dagsverki, þá hefði þó sumum þing-
mönnum þótt þetta óþarfi, þar sem
enginn skortur hefði áður verið á her-
bergjum til ueíndarstarfa, en enginn
þörf fyrir þingmenn, að leggjast tll
svefns í þinghúsinu Skaut þá sessu-
nautur minn að mér: »Nema þá fyrir
ölvaða menn, eða þá, er einhver æs-
ingalyf nota«. Þetta legubekkjaherbergi
sagði þingmaðurinn að nefnt hefði ver-
ið »Letigarðurinn« en sfðar á þinginu
hefði það verið nefnt »Hlaðbúð«. Þessi
»Letigarður« hefði haft fremur litla
aðsókn framán af þingi, en er á ieið
hefðu ein eða fleiri þingneíndir tekið
sér þar bólfestu til nefndarstarfa. Ekki
af því, að þær vantaði pláss, heldur
fyrir það, að þarna hefði verið miklu
notalegra að vera, en annarstaðar. Er
líklegt að þessi skýrsla Stefáris verði
til þess, að þeir eyfirzkir bændur og
aðrir, sem ferðast til höfuðstaðarins,
til þess að sjá þar söfnin, dómkirkj-
una, þinghúsið o. fl. sem markvert er,
láti eigi undir höfuð leggjast, að skoða
um leið, þenna fræga »Letigarð« Al-
þingis, stolnsettan af forseta Eírideild-
ar á þvf herrans ári 1917.
Áheyrandi.
„Hótel Akureyri"
tekur menn í fæði og
húsnæði yfir lengri tíma
með sanngjörnum kjör-
um.
Theodor Johnson.
Kjebenhavns Margarinefabrik
framleiðir hið vandaðasta smérlfki sem
unt er að fá, notar aðeins hreint og
óskemt efni, og litar alis ekki marga-
rfnið, en selur það hvítt eins og á
sauðastnér, svo allir geti fuilvissað sig
um að engu misjöfnu sé blandað f það.
Margarínið fæst f 1 og 2 punda skök-
um, 5 og 10 punda öskjum og stærri
dunkum og er þrátt fyrir gæði sfn hið
ódýrasta smérlfki sem flutt er til lands-
ins, enda fer neyzla þess vaxandi ár
frá ári. Areiðanlegir kaupendur fá lang-
an gjaldfrest. Pantanir sendist annað-
hvort beint til verksmiðjunnar, Bro-
læggerstræde 9 Köbenhavn, eða ^Jóns
Stefánssonar Akureyri
M Zadig5
þvottaduff
með fjóluilm
er ómissandi hverri húsmóður. Hin
gamla aðferð að nudda þvottinn upp
úrsápuvatni er orðin úrelt, allir vita
að fatnaður og dúkar slitna óhæfilega
með þeirri þvotta aðferð og eru því
að hætta við hana, en taka upp þvotta-
aðferð með M. Zadigs þvottadufti (
staðinn. Duftið er leyst upp í vatni
þvotturinn svo lagður í þann lög og
þegar hann hefir legið þar hæfilega
lengi, er aðeins skolað úr honum,
ÁN þess hann sé nuddaður. ZADIGS
ÞVOTTADUFT SPARAR því mikið
erviði og tlma; SPARAR sápu og sóda
og slítur ekki þvottinum. Biðjið því
kaupmenn yðar um ZADIGS ÞVOTTA
DUFT Það fæst í öllurn vel birgum
verzlunum og ryður sér hvetvetna til
rúms. Þvf það er margfalt ódýrara og
betra en sápa og sódi.
Sápur ogilmvötn.tannmeðalið »Oral«,
Lanolie Hudcréme, raksápuna Barbe-
rin, og gólfþvottaduftið fræga frá
M. Zadig
konungl. hirðverksmiðju í Malmö
ættu allir yngri og eldri, að kaupa.