Óðinn - 01.06.1909, Page 8
24
ÓÐINN
dóttur frá Sandgerði, er áður var gift Einari Hjaltested
kaupnianni á Akureyri.
Síra Jón ólst upp hjá foreldrum sínum þar til hann
var 12 ára að aldri; tluttist hann pá til frænda síns,
Þorsteins kaupm. Porsteinssonar Kúld í Reykjavík, er
tók hann að sjer og ljet kenna honum undir skóla, og
var Sveinbjörn Egilsson fenginn til þess. Það er haft
eftir rektor Sveinbirni Egilssyni, að þegar Kúld hitti
hann einu sinni, og spurði eftir því, hvernig drengnum
gengi að læra latínuna, þá svaraði hann með sinni al-
þektu stillingu: »Já, þar er hann loflegur piltur og
/tekur mörgum eldri fram«. Síra Jón útskrifaðist úr
jReykjavíkurskóla 1854, með góðum vitnisburði. Meðan
skólanámi hans stóð, vann hann við verslunarstörf
hjá frænda sinum öllum sumrum, en eftir það að hann
var útskrifaður stúdent, var hann fyrsta veturinn hjá
greifa Trampe, er þá var i Reykjavík, sem húskennari,
og má af því nokkuð marka, í hve miklu áliti hann var,
þar sem liann var tekinn framar öðrum til þess starfa
hjá hinum stolta aðalsmanni. Svo eflir það hann fór
frá greifanum, stundaði hann um tíma læknisfræði hjá
Jóni Hjaltalín landlækni, en ekki mun honum hafa
fallið sá starfi, því hann hætti við það nám og fór hann
þá norður að Hnausum í Húnavatnssýslu, til Jóseps
læknis Skaptasonar, er var giftur móðursystur hans,
Onnu Björnsdóttur Olsen. Þar dvaldi hann nokkur ár
við kenslu og apótekarastörf, en árið 1864 giftist hann
eftirlifandi ekkju sinni, Sigríði Svarradóttur frá Klömbr-
um Jónssonar, Snorrasonar prests að Hjaltastöðum;
fluttu þau hjón sig þá norður í Skagafjörð og dvöldu
þar 6 ár. Bjó hann þessi ár oftast búi sínu og stund-
aði jafnframt lækningar, er honum þótti hepnast vel,
og var hans á þeim árum mikíð vitjað af sjúklingum.
Arið 1870 var hann prestvígður til Dýrafjarðarþinga; því
brauði þjónaði hann til 1884, að honum var veittur
Staður á Reykjanesi, en árið 1895 varð hann áð sleppa
embættinu sökuin handriðu, erhannfjekk uppúrþungri
legu árið áður (1894); settist hann þá að á Flateyri við
Onundarfjörð í nokkur ár, en þaðan fluttist hann að Garð-
stöðum í Ögursveit, til Margrjetar dóttur sinnar, er þá
var gift Jóni Auðunn Jónssyni. Þaðan færði hann sig
líka með þeim hjónum til ísafjarðar, og dvaldi hjá þeim
alla stund eftir það.
Af 5 börnum, er þau síra Jón og Sigriður eignuðust,
mistu þau 1 son á barnsaldri, en 4 eru á lifl: Ágústa, ógift,
Tngunn kona Guðm. Snorra Björnssonar, Margrjet kona
Jóns Auðunns Jónssonar, allar á ísafirði, og sira Magnús
Runólfur prestur á stað í Aðalvík. Áður en síra Jón
giftist átti hann 2 börn, Hjálmar, sem farinn er til Am-
eríku, og Jónínu, konu Odds Gíslasonar, er lengi bjó á
Sæbóli í Önundarfirði.
Sem æfiágrip þetta ber með sjer, lagði sjera Jón
gjörva hönd á flest um dagana, enda var hann mesti
gáfumaður, ötull og vel mentaður; hann var ágætlega
vel að sjer í mörgum tungumálum, einkum frönsku, er
hann talaði sem sitt móðurmál, og munu fáir landar
hafa verið honum jafn-snjallir í því. Hann var hjer
á síðustu æfiárum sínum mjög eftirsóttur fyrir kennara
hjá hinum yngri mentavinum, er leituðu tilsagnar hans,
enda dáðust margir mjög að hans lipurð og lagi við
þann starfa. Hann var trygglyndur og drenglyndur,
hreinskilinn og liarðorður, ef honum fanst rjettu máli
misboðið. Hann var fjörmaður mikill, glaðlyndur og
skemtilegur, og síungur í anda til dauðadags. Hann
andaðist 21. Jpríl 1907. Jarðarför hans fór fram á ísa-
firði 29. s. m. að viðstöd^u miklu ljölmenni.
Isfirðingur.
IIi'i 11 iei i<li iv
(að norðan).
Skín oss sól, en syngur blær,
sýnir skjól og yndi.
Dvínar njóla, hugur hlær,
hlýnar ból og rindi.
Kalin stráin haðar blær,
bali dáinn gyllist.
Hjalar áin, ísinn þvær,
alin þrá og tryllist.
Gengi þrotnar hríðahljóms,
hengjur grotna’ úr vegi.
Spengur brotna laxalóns,
Iengur drotna eigi.
Hljóma bragir út við ós,
ómar hlæja víða.
Rlómahaginn •— lilja ljós
ljómar daginn fríða.
Gæði myndum, mátt í neyð,
mæði hrindum síðan.
Glæðum yndi lifs á leið,
læðing bindum kvíðann.
Benedikl Guðmundsson
(frá Húsavík).
Leiörjetting-. Á siðasta (2.) tölublaði
var misprentað: apríl fyrir maí.
Prentsmiðjan Gutenberg.