Reykjavík - 29.03.1901, Qupperneq 2

2
sætt var, að majóinum mundi vera
létt verk að leiða hann eins og lamb
til slátrunar. (Framh.)
Jíró úilöndunj.
Ei’tib, Jón Olafson.
(Frh.) Wilhelmína Hollands-drot-
ning giftist 7. f. m. Hinriki hertoga
af Mecklenburg-Schwerin. Hann verð-
ur „maðurinn drotningarinnar" (Prince
Consort), en ekki konungur. Wilhelm-
ína er drotningin, en maður hennar
verður þegn konu sinnar — alveg eins
og Albert var, maður Viktoríu drot-
ningar, á sinni tíð.
Framferði útlendinganna í Sín-
landi er nú slíkt, að.tvísýnt er, hvort
spillvirki „boxaranna“ sínversku hafa
verið verri. Yerstir eru Rúsar, en
Þjóðverjar einnig slæmir. Af ensk-
um blöðum er að sjá, sem Bretar
séu „skástir“, og þó ekki góðir. Rús-
arhafa verst örðaf nauðgunum kvenna,
en þeir og Þjóðverjar ámóta af því
að myrða konur og börn. En hver
þjóðin sé verst með ránskap og stuldi,
mun torvelt að segja, og kemur það
ekki fram á Sinverjum einum, held-
ur og á kaupmönnum frá Norðurálfu !
og Ameríku, og eru það orð kaup-
mannanna í Tien-tsin, að enn sé óséð,
hvort útiendinga-hersveitirnar verði
sér ekki munum verri plága, en „box-
ararnir". Japansmenn einir eru sagð-
iralsaklausir af misþyrmingum kvenna
og barna, en ekki aisýknir um rán- j
skap á gulii og gripum frá sínversk- J
um goðahofum.
Rafmagnsskeyti án síma. Dr.
J. A. Flening, prófessor í rafmagns-
fræði við Lúndúnaháskóla, hélt í f. m.
ræðu fyrir verzlunarráðinu í Liverpool,
um Marconi og uppfundning hans.
Farsagði hann meðal annars frá þessu:
Nýlega hefir Marconi gert miklu
erfiðari tilraun, en nokkt u sinni áður,
og — tekist vel. Hann hefir lengi
haft aðalstöð sína á St. Catherine’s,
á eynni Wight. Nú setti hann upp
aðra stöð í Lízard í Cornwali, og er
fjarlægðin miili þessara stöðva 200
enskar mílur beina línu yfir hafið.
Hann hafði nú ný og endurbætt tæki
og vóru þau sett upp á 160 feta hárri
stöng. Próf. Flenning kvaðst nú hafa
heimiid Marconi’s til að skýra nú frá
í fyrsta sinn árangrinum. Á fyrsta
ríkisstjórnardegi Játvarðar konungs
YII. tókst Marconi að senda skeyti |
þráðlaust milli stöðva þessara. „Tveim
dögum siðar var ég hálfan dag hjá
honum og var sjónarvottur að þessu
afreksverki. Bíðan hefir Marconi kom-
ið á stöðugum rafmagnsskeyta-við-
skiftum milli þessara stöðva og getur
nú sent tvenn skeyti í einu eða fleiri,
hvora leið, og mætast þau án þess að
trufla hvert annað“. Þetta hefir vakið
allmikla eftirtekt hvervetna.
Uönsku Yestureyjarnar verða
ekki seldar Bandaríkjunum í ár, og
er líklega úti um að Danir vilji selja
að sinni, þótt Bandaríkin bjóði 12
milíónir króna fyrir.
Newfoundland. Þingið þar sam-
þykti í lok f. m. að framlengja sam-
ninginn um veiðiskap Frakka þar við
land og bækistöðvar þeirra þar á landi
um eitt ár að eins. En þingið og
stjórnin lýsti yfir því, að þeir gerðu
þetta að eins af þvi, að Bretland ætti
nú við ófriði að snúast, og að engin
von væri til, að þingið framlengdi
samninginn framar, hvað sem gilti.
Bretastjórn yrði þá að geia það með
valdboði, ef hún þyrði.
Cúba. Bandaríkjastjórn hafði kvatt
Cúbamenn á þing til að semja sér
stjórnarskrá, og bjuggust við, að þeir
mundu af þakklátssemi verða auð-
sveipir til að semja hana svo, sem
Bandaríkjamenn óskuðu. En sú varð
ekki raunin á, heldur sömdu Cuba-
menn stjórnarskrána með hagsmun-
um eyjarinnar einum fyrir augum. —
Mc Kinley hefir nú fengið Bandaríkja-
þingið til að samþykkja, að forseti
megi eigi fá Cúba sjálfsforræði i hend-
ur, nema þeir samþykki ýms skilyrði,
og eru þessi in helstu:
1. Cúba má eigi gera neinu samning
við útl. þjóð, er sjálfstæði hennar sé hætta
af búin, og engri útl. þjóð veita nein ítök
eða ráð yfir nokkrum landhletti.
2. Má Cúba eigi taka lán eða hleypa
sér í skuld stærri en svo, að tekjur henn-
ar umfram ársútgjöld nægi til að greiða
vexti og afborgun af skuldinni.
3. Cúba skal viðurkenna rétt Banda-
ríkjanna til að hlutast til um að varðveita
sjálfstæði hennar og tll að vernda llf, elgnir og
frelsi einstakllnga. — — — —
7. Cúba skal annaðhvort leigja eða selja
Bandaríkjunum það lánd, sem Bandaríkja-
forseti álítur uauðsynlegt til kolastöðva
fyrir herskip, svo að Bandaríkiti geti gætt
hagsmuna sinna þar í landi.
Cúba menn hafa gengið að öHum
kostunum, nema síðari hlut 3. gr. og
7. gr. En Bandaríkjastjórn hefir Játið
þá vita, að þeir verði að öllu óskorað
að ganga, hvort sem þeim þyki Jjiift,
eða leitt, elia fái þeir ekki sjálfsforæði.
Við þetta stendur. — Er það auðsætt,
að Bandaþingið svíkur allar yfirlýsin'g-
ar, er það gerði, þá er Bandaríkin hófu
ófriðinn við Spán.
Þýzkaland. Samkv. manntalinu, sem
tekið var í Dcsember f. á., er nú fólksfjölcli
ríkisins 56,345,014 (1895: 52,279,901). Af
þessum fjölda eru 34,500,000 íbúar kon-
ungsríkisins Prússlands. Yfir 16 % af
fólkinu býr í þeim 33 borgum, sem hafa
yfir 100,000 íbúa hver. — Berlín (með út-
borgum) hefir nú 2,523,461 íbúa (1895: 2,
112,540).
Svaptidauði. er sífelt að breiðast út
í Höfða-borg (Cape Yown) i Afríku.
Bólan gengur í (llasgow, og allskæð.
Fleiri mannalát. Mr. W. M. Evarts,
stjórnmálamaður merkur í Bandaríltjun-
um, — (}. M. Dawson, formaður landmæl-
inga og jarðfræðirannsókna í Canada, fræg-
ur vísindamaður. — I Kmh.: Fritz Zeu-
then, fyrrum læknir á Eskifirði, góður
drengur og gáfumaður. Yar fyrirskömmu
kvæntur á ný.
,Skuggasveinn í Hafnapfipði*. Út
af grein rnoð þesaari fyrirsögn í síð-
asta blaði hefir Cuðm. Magnússon ósk-
að þess getið hér í blaðinu, „að hann
hafi gert ráðstafanir til málshöfðunar
út af meiðandi og móðgandi ummæl-
um um sig i greininni". — Vegna
nimleysis í síðasta biaði, gat útgef.
ekki komið að leiðréttingu á því, sem
ranghermt er í greininni, og bjóst
enda við, að 6. M. mundi svara sjálf-
ur. Hins vegar þótti útg. ósanngjarnt,
að synja greininni um aðgang að bl.,
þar sem G. M. skrifaði nokkuð harð-
an dóm í garð Hafnfirðinga, og áleit,
að sanngirni ætt.i þar að sitja í
fyrirrúmi fyrir kunningsskap eða
vináttu.
Eins og aliir skynberandi menn
sjá, fer grein Hafnf. fyrir ofan garð
og neðan, því það hnekkir ekki í neinu
dómi um frammistöðu leikenda á leik-
sviði, hvort sá sem dæmir er leikari
eða ekki, hann getur haft vel vit á
að dæma um frammistöðu annara
leikenda, þó hann geti ekki leikið
sjálfur. 8vo að öll rekistefna Hafn-
firðinga út af því, hvernig G. M. hafi
leikið, þýðir ekki neitt, tii að bera i
bætifláka fyrir þá. Hafnfirðingar gota
líka reitt sig á, að það eru þeim ekki
nærri allir samdóma um frammistöðu
G. M. á leiksveiði. Þjónninn í „Dreng-
uiirm minn“ man ég eftir, að mörg-
um þótti vel leikinn, enda var það
opinberlega tekið fram t. d. i „Fjall-
konunni". Að þvi er snertir Dave í
„Esmeralda", þá voru deildar mein-
ingar manna þar, þótt þeim, sem í biöð
skrifuðu, féili sá leikur G. M. ekki í
geð. En það hafa fleiri vit á sjón-
leikum, en þeir sem skrifa um leik-
ana í blöðin; ég man eftir manni,
sem hefir fengist við að segja tii við
sjónleikja-æfingar hér — og tekist það
manna bezt — og auk þess hefir vel
vit á leikjum; þessi maður sagði, að
Guðm. Magnússon leki Dave í
„Esmeralda" „alveg rétt“. Og það
hygg ég hann mundi standa við, hve-
nær sem væri.
Að „Leikfél. Rvíkur“ hafi séð sóma
síiium misboðið með því að láta G.
M. sýna sig oftar á leiksviði, sannar
ekki það, að honum hafa núí„Gull-
dósunum" verið faldar á hendur þrjár
„rollur“, og hefi ég heyrt menn segja,
að hann sé mjög góður t. d. í vitn-
inu (eineygða karlinuni).
Að því er andlitsmáininguna snertir,
þá er óhætt að fullyrða, að hún get-
ur naumast verið í góðu lagi meðan
einn maður á að mála kannske 10
—20 leikendur á 1 kl.tíma. Bezt
væri, ef leikendur gætu gert það sjálf-
ir, því það mun ekki of mikið til
tekið, að það taki alt að kl.tima, að
gjörbreyta andliti á manni svo vel sé.
Þó munu menn verða að viðurkenna,
að gervis-breyting á leikendum hefir
tekið stórum framfðrum frá því áður.
Fað sem G. M. hefir málað af leik-
tjöldum, hefir líkað vel. T. d. hrör-
lega kvistherbergið í „Dreng. minn“,
það sögðu þau blöðin, sem mintust á
það, að væri „prýðilega" málað.
„Leikfél. í Hafnarf." spyr: „Hvaða
hlutverk fær G. M. næst hjá leikfóh?"
Svarið, sem „Leikféi. Hafnf." setur
fram upp á þessa spurningu, álít ég
ekki svaravert; en það get ég frætt
Hafrif. og aðiaum, að nú í vetur hefir
G. M. á hendi það starf hjá „Leikfól.