Reykjavík - 01.04.1911, Side 2
54
REYKJAVIK
Ókeypis! Ókeypis!
«)
Areiðanlega síðasti
dagurinn í dag.
Pað tilkynnist öllum og
sjerhverjum
að enn
til laug’ardag-skvölds
1. apríl
verður
íitbýtt alveg ókeypis
1 pá. ekta kemiskir sápuspænir op
1 pd. ekia Lessive lútardufl.
Hvorttvegtrja fáið þjer alveg ókeypis, ef þjer
kaupið vörur fyrir 1 kr.
Flýtið yður að kaupa.
ékeypis að eiri5
í dag í
Sápuhúsinu,
A.usturstræti 17,
og
Sápubúðinni,
^ Laugaveg 40. ^
l&------------------------s
Hvað sannar svo skjal þetta?
Fer ekki hjer sem oftar, að þegar
einhver ætlar að sanna meira en sann-
leikanum er samkvæmt, þá snúast
sönnunargögnin við í höndum hans,
og sanna einmitt það gagnstæða við
það, sem hann ætlaðizt til?
Skjal þetta sannar til fulls, að allt
það, sem „Rvíku hefir sagt um þetta
mál, er í alla staði sannleikanum
samkvœmt.
í 12. tölubl. „Rvíkur", 1. bls., 3. d.,
20.—24. línu að neðan, stendur:
„Alls hafði Skúli fengið heitorð eitt-
hvað 11—12 manna, auk sinna 6
fylgismanna, um að þeir mundu þola
hann út þingið".
Öðru en þessu hefir „Rvík“ aldrei
haldið fram um fylgi Skúla.
Og hvað sýnir skjalið, sönnunar-
gagnið hans?
Það sýnir svart á hvítu, að elnir
6 menn úr Sparkliðinu, auk Skúla
sjálfs, segjast styðja tilnefning Skítla
Thoroddsens (þeir Sig. Stefánss., Bjarni
frá Vogi, dr. Jón, Jón á Hvanná og
Ari).
Það sýnir og svart á hvítu, að 11
sjálfstæðismenn hafa lýst yfir því einn,
að þeir mundu eftir atvikum fallast á
(þ. e. láta sjer lynda), að Skúli yrði ráð-
herra, og lofað að fella hann ekki á
þessu þingi. Um stnðning þessara
manna er ekki að tala. Auk þess
hefir 12. maðurinn, Björn Jónsson, sem
ekki gat svo mikið sem fallizt á, að
Skúli yrði ráðherra, þó lofað honum
því, að verða ekki með í að fella hann
á þessu þingi.
Og þetta loforð um að þola Skúla
Thoroddsen sem ráðherra út. þetta
þÍLg, er svo sem ekki veitt skilyrðis-
laust. Öðru nær. En það kemur ekki
málinu við.
Skjalið sýnir með öðrum orðum, að
fullyrðing Skúla um að hann hafi haft
stnðning meiri hluta þingsins er með
öllu tilhæfulaus.
Stuðningsmenn hans hafa aldrei
verið fleiri en 6. Eða 7 að honum
sjálfum meðtöldum. Hinir 11—12,
sem hann telur stuðningsmenn sína,
hafa verið ófáanlegir til að lofa hon-
um öðru eða meira en þvi, að iáta
hann hlutlausan.
Hve margir hafi verið reglulegir
stnðningsmenn Kristjáns Jónssonar,
vitum vjer ekki með vissu, enda skiftir
það engu.
Hitt vita allir, að hann nýtnr
transts ekki að eins meiri hluta alls
þingsins, heldur meiri hluta allra þjóð-
kjörinna þingmanna, og auk þess allra
hinna konungkjörnu þingmanna.
Það sýna meðal annars afdrif van-
traustsyfirlýsingarinnar annáluðu, sem
þeir Skúli og hans stuðningsmenn voru
að burðast með 18. þ. m.
U aín arm álið.
Við 2. umræði í neðri deild síðastl.
laugardag var sú breytingartillaga
samþykt (frá Pjetri Jónssyni, Eggert
Pálssyni og Stefáni í Fagraskógi), að
tillag landssjóðs til hafnargerðarinnar
skyldi vera ait að 400,000 kr., en á-
byrgð landssjóðs 1,200.000 kr. — —
Breytingartillaga Björns Þorlákssonar
um að landssjóður skyldi fa */* af
hreinum ágóða hafnarinnar, var aftur
á móti felld. — Þriðja umræða í neðri
deild var á miðvikudaginn. og var
frumvarpið þá þannig orðað samþykkt
með 19 samhljóða atkvæðum, og af-
greitt til efri deildar.
Stjórnarskrármálið.
Á mánudaginn um hádegi hófst 2.
umræða í neðri deild um það mál.
Breytingatillögur nefndarinnar voru
23 að tölu, og var skýrt frá þeim
helztu í síðasta blaði, en auk þeirra
komu ekki færri en 63 breytinga- og
viðaukatillögur frá þingmönnum. Það
var þess vegna á margt að minnast,
enda stóðu umræður þarin dag allan,
eða til kl. 8 um kvöldið, og sama
tíma daginn eftir. Á þríðja degi (mið-
vikudaginn) höfðu þingmenn loks sagt
flest það, er þeir vildu sagt hafa, og
var þa gengið til atkvæða.
Flestar breytingatillögur þingmanna
voru felldar með miklum atkvæðamun,
og engar stórvægilegar breytingar
gerðar á frumvarpi nefndarinnar (meiri
hlutans), flestar aðal-tillögur hennar
samþykktar. Þó var sú breyting sam-
þykkt á viðaukanum 61. gr.
stjórnarskrárinnar, að breytingar, sem
alþingi samþykki á sambandinu milli
ísiands og Danmerkur, skuli bornar
undir atkvæði allra kosningarbærra
manna í ] índinu, og skuli sú atkvæða-
greiðsla vera leynileg, í stað þess að
nefndin lagði til, að þá skyldi þing
rofið og stofnað til nýrra kosninga.
Þá var og samþykkt sú breyting á
18. gr. stjórnarskrárinnar, að enginn
skuli vera kjörgengur, nema hann hafi
að minnsta kosti siðasta árið verið
heimilisfastur á íslandi.
Enn fremur var samþ. eftir tillögu
H. Hafstein, að láta kosningarjettar-
Markús Þorsteinsson
Frakkastig 9 — Reykjavik
tekur að sjer allskonar aðgcrð á
----- Hljóðfserum. --------
aldurstakmarkið vera það sama og nú
er, 25 ár, í stað 21 árs, eins og neíndin
hafði Jagt ti].
«
Samþykkt var og ný grein, er þeir
Jón Þorkelsson og Bjarni frá Vogi voru
höfundar að, svohljóðandi:
„Sjerrjettindi, er bundin sjeu við
nafnbætur og lögtign, má eigi lögleiða.
Svo og má enginn maður hjer á landi
bera neinar orður nje titla, er konung-
ur og landsstjórnin veitir honum".
Sömul. var samþykkt svohljóðandi
viðauki við 10. gr. frumvarpsins (17.
gr. stj.akr.):
„Með lögum má binda kosningarrjett
til alþingis víð þekkingar-skilyrði*.
Eftir tillögum Jóns Ólafssonar, Jóns
á Hvanná og Jóns Þorkelssonar var
samþykkt, að breytingartiliögur við
fjárlögin, sem hafa í för með sjer ný
eða aukiu útgjöld, megi ekki aðrir
bera fram á alþingi, en ráðherrar og
fjárlaganefndirnar í heild sinni, en
þessu ákvæði megi þó breyta með
lögum.
Vjelritun
alls konar tek jeg að mjer, hvort heldur
heima hjá mjer eða á skrifstofum manna
(legg œjer ejálf til vjel). Fleiri samrit i
einu, ef óskað er.
Rannveig Forvarðsdóttir,
vjelritunar-kennari i Verslunarakóla íslands.
Pingholtsstræti 28.
(Lagaskólahúsid).
Ráíherra-eftirlaun.
Mál þetta er nú komið frá nefnd i
efri deild. í frumvarpinu var fyrst
svo ákveðið, að eftirlaun ráðherra
skyldu vera 1200 kr. ári i jafnmörg
ár og hann hefði því embætti gegnt
(sjá þingmannafrumv. nr. 11). í neðri
deild var sú breyting gerð á frum-
varpinu, að 9ftirlaunin voru lækkuð
ofan í 1000 kr. á ári, en jafnframt
ákveðið, að þau skyldu haldast æfilangt.
Hitt þótti koma í bága við stjórnar-
skrána. — Meiri hluti nefndarinnar í
efn deild, þeir Júlíus Havsteen og
Jósef Björnsson, ræður deildinni til að
samþykkja frumvarpið eins og það
kom frá neðri deild. Helztu ástæð-
urnar, sem meiri hluti nefndarinnar
telur mæla með frumvarpinu, eru
þessar:
1. Að telja má mjög Hklegt, að
sjeu eftirlaun ráðherra látin halda sjer
eins og þau eru nú, þá Jíði ekki á
öngu áður en kostnaður sá, sem af
þeim leiðir fyrir landssjóð, verði mjög
tilfinnanlegur; en þá ber líka nauðsyn
til að draga úr þessu í tíma.
2. Að eftirlaun þau, sem frumvrpið
gerir ráð fyrir, sjeu viðunandi, þótt laun
ráðherra sjeu ekki hækkuð- Því verði
sá maður ráðherra, sem áður var
embættismaður, þá hefir hann rjett til
þeirra eftirlauna, er því embætti fylgdu,
og því geta eftirlaunin orðið rnun hærri,
en 1000 kr. þegar embættið hefir ver-
ið vel launað. En hafi ráðherra ekki
verið embættismaður áður en hann varð
raðherra, má telja liklegt, að hann
geti að öllum jafnaði gengið að þeirri
atvinnu aftur, er hapn áður hafði, og