Reykjavík


Reykjavík - 07.06.1913, Side 2

Reykjavík - 07.06.1913, Side 2
92 REYKJAVlK Reykjavilt Teater. Fritz Boesens Teaterselskab opförer Söndag den 8. Jnni Kl. 8V« præcis „jKíin egen Dreng“. Folkekomedie med Sange i 5 Akter af Erik Bögh. Sidste Söndagsforestiliing. Billetpriseme: 1. Parket 1,25. 2. Parket 1,00. Staaplads 0,75. Börn 0,50. utan tekjur pær sem hann heflr haft af lotteríinu og fyrirlestri Dr. Guðm. Finnbogasonar, er síðar verður vikið að, kr. 5913,37. Af skýrslu nefndarinnar um gjöld sjóðsins er eigi hægt að sjá að annað hafl verið lagt í kostnað til þess að koma minnisvarðanum upp, en kr. 5000,00, er Einari Jónssyni hafa verið borgaðar. Að vísu er talinn ýmislegur kostnaður kr. 530,60, sem almenningur veit enn eigi hver er. En gjörum ráð fyrir að sá kostnaður hafl verið óhjákvæmilegur og miðað til að koma varðanum upp, og verður þá kostnaðurinn alls kr. 5530,60. Hefði verið lagt í þennan kostnað með hinu upphaflega samskotafé ætti nú að vera í sjóði kr. 5913,37-f-5530,60—382,77. Nú á samskotasjóðurinn, eftir uppgjöf nefndarinnar, kr. 463,96, og er því fyrir speculationir nefndarinnar kr. 81,19 hærri en hann væri ef numið hefði verið staðar við samskotin 1907. Ingólfssjóðurinn hefir því á árunum 1907—1912 grætt samtals kr. 81,19 — áttatíu og eina krónu og nítján aura — Hvernig er sá gróði tilkominn ? Hann er að þakka gróðafyrirtækjum nefndar- innar. Þau eru tvö, lotteríið og útgáfa á fyrirlestri Guðm. Finnbogasonar. Á hinu síðarnefnda fyrirtæki heflr sjóðn- um samt ekki áskotnast þessi upphæð. Þvert á móti. Samkv. skýrslu nefnd- arinnar hefir útgáfukostnaðurinn orðið kr. 127,85, en ágóði af sölu fyrirlest- ursins kr. 44,15. Þar heflr sjóðurinn því tapað kr. 83,70, og hefir hann því grætt á lotteríinu kr. 81,19—(-83,77= 164,89. En þar við er þó að athuga að á Ingólfshúsinu hvílir veðskuld kr. 4421,10, sem af þarf að leysa áður en dregið verður um húsið. Og til þess kveðst nefndin nú þurfa kr. 3957,14. Nefndin ætlar sér því að eyða því sem nú er í sjóði til þess að geta dregið um húsið, og fari dráttur fram um næsta nýjár, samkv. áætlun nefndar- innar, verður því niðurstaðan sú, að sjóðurinn verður tómur, og heflr hann þá tapað kr. 382,77 á braski nefndar- innar. Ingólfsmyndin á því jafn langt í land og hún átti 1907, er byrjað var á þessu húsbraski, og þó miklu lengra, því það sem síðan hefir gerst í mál- inu hefir mjög spilt framgangi þess, og drepið niður áhuga almennings á því. Þessi er þá niðurstaðan. Hún verður enn hlálegri þegar þess er gætt, að í upphafl var gjört ráð fyrir að lotteríið um húsið gœfi minnisvarðasjóðnum 10—15,000 kr. í aðra hönd. Mönn- um er það enn í minni að það var þá látið í veðri vaka að efni í og vinnu við húsið ætti að gefa að mestu leyti. Voru gefendurnir nafngreindir í blöð- unum sumir hverjir og gumað mikið af örlæti þeirra. Nú sér maður að byggingarkostnaður hússins er talinn kr. 11655,76, en gjaflr til hússins hafa að eins numið kr. 3435,94. — Annað hvort hafa því sumir, er lofað hafa gjöfum til þess, svikið þau lof- orð eða almenningi verið skýrt rangt frá í upphafi. Um þetta er nefndinni skylt að gefa ítarlegri skýrslu en hún enn hefir gert, skýrslu, er sundurliði byggingarkostnaðinn og sýni hvað af efni og viunu geflð hefir verið til hússins. Alt það fé, er komið hefir inn fyrir selda seðla, heflr gengið til byggingar hússins og sjóðurinn hefir hleypt sér 1 skuld til að koma því upp; og nú er ætlast til, að andvirði seðla þeirra, er seljast kunna, gangi til að leysa þá skuld af. En almenn- ingur keypti seðlana til þess að auðga Ingólfssjóðinn og flýta fyrir því, að minnisvarðinn yrði reistur, en ekki til þess að einu húsinu yrði fleira í Reykjavík. Um stjórn nefndarinnar á lotteríinu og húsinu mætti segja margt. Þannig telur nefndin kostnað við lotteríið kr. 843,41. Nú hafa að eins selst 2442 seðlar fyrir 4884 kr., og er því kostn- aðurinn 17—18%. Það þarf ekki annað en að líta á tölurnar til að sjá, að hér er einhver klaufaskapur og ó- hagsýni með í spilinu. Leigutekjur af húsinu i öll þessi ár telur nefndin einar kr. 1610,00. Húsið er virt á kr. 13278,00, og hlýtur hér að vera annar klaufaskapur, Viðhald hússins,' skatta o. fl. telur nefndin kr. 523,28, og væri fróðlegt að fá þá upp- hæð sundurliðaða. Við reikningsyfirlit nefndarinnar er það ennfremur athugavert, að hún telur sig hafa borgað kr. 578,90 af veðskuld hússins. Þessi upphæð sést ooooooooooooooo «1 _ r_ x_ _ o 0 . 0 0 alls konar er lang-ódýrastur í q o Skóverzlun Jóns Stefánssonar o 0 Laugaveg 14. 0 $ Vatnsstígvél (hnéhá) ö V seljast á Kr. 16,75. ▼ ^ Allar viðgerðir fljótt og vel gerðar. ▲ ooooooooooooooo hvergi í gjaldadálknum, og vantar því eðlilega samsvarandi upphæð í tekju- dálkinn. Þyrfti þetta því nánari skýr- ingar við. Það verður ekki annað sagt, en að ráðsmenska íngólfsnefndarinnar á sjóðnum hefl verið óheppileg, Hér að framan heflr ekki verið minnst á það atriði málsins, að eigendur seðlanna, sem keyptu þá í þeirri von, að bráð- lega yrði um húsið dregið, hafa verið látnir bíða þess svo árum skiftir og eiga máske enn eftir aðra eins bið eða lengri. Þeir eru því eðlilega ó- ánægðir, og fyrsta verk þeirra, er fyrir lotteríinu standa, er að upp- fylla skyldu sína við þá. Þetta hefir nefndin líka séð. En að hún eftir alt, sem á undan er gengið, skuli leyfa sér að ætlast til þess, að almenningur treysti henni til að ráða drættinum um húsið til lykta, er næsta djarft. Iðnaðarmannafélagið tók málið á sínar hendur og fól nefndinni framkvæmd þess. Það ber því siðferðislega, ef ekki lagalega, ábyrgð á gerðum nefndar- innar, og jafnframt er því skylt að ráða malinu til iykta á heppilegan hátt. Þess mun varla vera að vænta, meðan þessi nefnd hefir það til með- ferðar. Og enda þó að nefndinni sjálfri eigi hafi þótt ástæða til að segja af sér, þá ætti að vera full ástæða fyrir Iðnaðarmannafélagið að fela málið öðr- um mönnum. Þá mundi almenningur fúsari til að styrkja framgang þess. Eins ætti Iðnaðarmannafélagið að sjá um, að almenningur fengi nákvæmari skýrslu um hag sjóðsins en þá, er nefndin nú hefir gefið. Þykist eg að framan hafa bent á, að þess sé full þörf. Þetta Ingólfsmál er svo merkilegt, að það má eigi lengur liggja í þagnar- gildi. Ýms atriði í því hefi eg eigi rakið eins vandlega og þörf hefði má- ske verið. Geíst mér ef til vill tæki- færi til þess seinna. Eg býst við að einhver nefndarmannanna eða stjórn Iðnaðarmannaíélagsins láti nú til sín heyra um málið, og bíð eg fyrst um sinn eftir þeim svörum. X. Sveini Valdiiar Svemsson. Sunnudagsmorguninn 1. þ. m. lézt hér í bænum Sveinn V. Sveinsson stud. med. úr heilablóðfalli. Hann hafðl gengið til svefns föstudagskvöldið næst á undan kl. 10 og ætlað að njóta góðs svefns, því hann átti að ganga undir próf daginn eftir. Yar það byrj- un á embættisprófi í læknisfræði, er hann skyldi ljúka í þessum mánuði. En hann vaknaði ekki úr því, hafði fengið heiiablóðfall um nóttina og lá rænulaus þar til hann andaðist á Sunnudagsmorgun. Sveinn útskrifaðist úr Lærðaskólan- um 1907 með 1. eink. Sigldi til Há- skólans og tók þar heimspekispróf með ágætiseinkunn ári síðar, kom svo og las læknisfræði hér heima og átti að- eins ólokið embættisprófi sem fyr var sagt. Sveinn Yaldimar — svo var hann oftast nefndur — var talinn, af þeim er þektu, með allra efnilegustu mönnum, sem lagt hafa stund á lækn- isfræði hér. Bar margt til þess. Hann var óvenju skýr maður, fljótur að átta sig á hvað um væri að tefla 1 hverju máli, námsmaður með afbrigðum og handlaginn. Mátti með sanni segja að hann hefði flesta þá kosti, sem góðan læknir má prýða. í viðmóti var hann hýr og hlýr og hugljúfi sinna vina, og ekki gat betri dreng. Er hann harmdauði öllum, er hann þeklu, og þeim mest, er hann þektu bezt. Leikhúsið. Hr. Boesen verður ekki fullþakkað val hans á velflestum leikritum, er hann sýnir hér. Gjaldþrotið eftir Björnstjerne Björns- son er svo úr garði gjört frá höfundar- ins hendi, að nautn er að lesa það og eins að sjá það, og því meir sem það er betur leikið. Og um meðferð leik- flokksins á því eru allir á eitt sáttir að hafi verið ágæt. Leikfélagið okkar sýndi þetta leikrit fyrir nokkrum ár- um og þótti takast vel, og að einu leyti var það sínu betur gjört en nú, nfl. hlutverk frú Tjælde. Hér er ekki rúm til að rekja efni leikritsins eða skrifa ítarlegan dóm um meðfeið leikenda á hlutverkunum. Tjælde, gjaldþrotakaupmanninn, lék hr. Boesen, mjög vel eins og við var að búast. Leiksviðið er honum |það sem vatnið er fiskunum. Sérstaklega má þó viðbregða leik hans í síðasta þætti. Frú Tjælde (A. Krygell) var eins og áður er sagt síður leikin en hér hjá Leikfélaginu, samt slétt með hlut- verkið farið. Berend málfiutningsmann lék herra 0. Petersen og tókst honum þetta hlutverk bezt af öllu því er hann hefir leikið hér. Svipaði leik hans í mörgu til leiks herra Jens B. Waage, sem þótti prýðilega loika Berend hér á árunum. Dætur Tjælde voru báðar vel leikn- ar, en þó sérstaklega Valborg (Carla Muller). Leikur hennar mjög náttúr- legur og viðfeldinn. Móti henni lék herra Chr. Frier elskhugann Sandnæs, sem réttir við hag Tjældefólksins eftir gjaldþrotið. Leikur hans góður yfir- leitt, en málfærið skemmir fyrir honum. Um önnur hlutverk er það að segja, að þau voru öll sæmilega leikin, svo að hvergi spiltist ánægjan af að horfa á leikinn. Það á að leika Gjaldþrotið í síðasta sinn á Miðvikudaginn kemur, og er enginn svikinn af að fara þangað. Prestssetur brunmð. Á síðastl. Þriðjudag um 12 leitið kom eldur upp í prestssetrinu á Stað í Hrútafirði, og brunnu hús öll á tæp- um 3 klukkustundum. Eigi vita menn gjörla hvernig eldurinn hefir komið upp, en að líkindum hefir eldsneyti fokið úr ofni og þannig kveykt í húsinu. Hvass- viðri var mikið, svo frágangssök var að reyna að stöðva eldinn, reyndu menn því að bjarga, eins og hægt var af innanstokksmunum, og mun miklu hafa verið bjargað af þeim. Prestur að Stað er nú séra Eiríkur Gíslason, sem var alþingismaður Snæfellinga fyrir nokkrum árum. Hann hefir, eins og menn geta ímyndað sér, orðið fprir miklu tjóni og óhagræði af þess- um bruna, þar sem alt var óvátrygt. Hann og íólk hans býr nú í kirkjunni, sem eldurinn náði ekki til. Einnig standa öll peningshús, með þvi þau voru nokkuð frá bæjarhúsunum og vindurinn stóð ekki á þau. Anglo-Scandinavian Society. Svo heitir félag, sem stofnað var í Edinborg fyrir fám árum, og eru í því Norðurlandabúar margir, og Bretar, sem hafa áhuga á málefnum Norðurlanda. Félag þetta fór í fyrrasumar skemti- ferð til Khafnar, og hlaut þar hinar beztu viðtökur. Bæjarstjórnin þar hélt ferðamönnnunum veizlu, og fleira var þeim gjört til sóma. Félag þetta hefir í hyggju að stofna til skemtiferðar til íslands að sumri komandi. Ætlar það í því skyni að leigja skip, og vera mánuð í förinni. Gjört er ráð fyrir að farþegar geti ferðast landveg héðan og norður til Akureyrar, þeir sem til þess treysta sór, en aðrir fari styttri ferðir, til Geysis eða Þingvalla. Hr. Andrés Guðmundsson umboðs- sali í Leith er meðlimur félagsins. Hér á landi hefir það kjörið sér tvo heið- ursfélaga, þá Hannes Hafstein ráðherra og Jón Ólafsson alþm.

x

Reykjavík

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Reykjavík
https://timarit.is/publication/206

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.