Suðurland - 07.09.1912, Qupperneq 4

52
SUÐURLAND
íslenzkir sag’naþættir.
Eftir
dbrm. Brynjúlf Jónsson frá Minna Núpi.
III. ]>áttur.
Af
Þórunni Sigurðardóttur.
Framh.
12. Nú var Pórunn komin í nágrenni
við Ragnhiidi, tengdamóður sína. Kyntust
þær og féll þeim vel saman. Var Ragn-
hildur þá enn búandi í Hlíð móti Eiríki,
syni sinum; hafði þó aðeins lítinn part af
jörðinni og fáeinar skepnur. Varhúnenn
hress að öðru en því, að sjónleysishræðsl-
an kvaldi hana sífeldlega. Hún vildi búa
af því, að skepnuhirðing var aðalyndi henn-
ar; en líka þurfti hún ávalt að hafa nokk-
úð 'sér í heiidi til að gefa fátækum af.
Þvarr eigi örlæti hennar með aldrinum.
13. Fyrir nokkru hafði Ragnhildur heyrt
söguna um Alfa-Arna, sem kölluð er „Árna-
skjal“. Segir þar frá því, að Arni veiktist
■aS völdum álfastúlku og batnaði eigi fyr
en hann var til altaris í Breiðabólstaðar-
kirkju í Fljótsdal, og bergði af kaleik
þeim, sem sagt er að álfar hafi gefið kirkj-
unui og svartan blett hefir í botninum.
Og með því Ragnhildur vissi, að sjónleys-
i^þræðsla hennar var sjúkdómur, og hún
taldi víst, að hann væri af völdum huldu-
fólksins í Garnagili, þá kom henni í hug,
að sér mundi batna, eins og Arna, ef hún
bergði af álfakaleiknum, eins og hann.
Báð hún þess oftar en einu sinni, að feng-
inn væri kaleikurinn frá Breiðabólstað óg
sér útdéilt úr honum. En synir hennar
voru svo upplýstir í anda hins nýja tíma,
að þeir höfðu skapraun af þvi, að móðir
þeirra var svo hjátrúarfull, og eyddu þeir
því jafnan. Og Sigríður tengdadóttir
Ragnhildar sagði henni afdráttai’laust, að
slíkt væri vitleysa og hindurvitni, sem
enginn upplýstur maður vildi heyri ncfnt.
Þórunn var hin eina af fólki Ragnhildar,
'áém studdi mál hehnar í þessu. Sagði hún
að eigi gæti sakað þó þetta væri reynt,
og væri eigi ómögulegt, að trú Ragnhild-
ar hjálpaði henni. Þetta þótti samt fjar-
stæða, þar eð hjátrú væri engin trú,
og gæti því engum hjálpað. Hætti svo
Ragnhildur að tala um þetta, og var eigi
á það minnst um hríð.
14. Sigriður, kona Eiríks, var búsýslu-
kona. Þótti henni, sem var, að þoim veitti
eigi af allri jörðinni, og að aukabúskapur
Ragnhildar væri þeira til þyngsla; þótti
þann líka þarfleysa. Varð það úr, að
Ragnhildur brá búskap sínum og fór að
Ueirlandi til Þuríðar, dóttur sinnar. En
Oisli og Þórunn tóku kindur af honni til
fóðurs. Brá Ragnhildi mjög við, að hafa
nú engar skepnur að annast og ekkert að
hugsá um, annað en sinn síkveljandi sjóu-
lcysiskvíða, er varð nú æ þyngri og þyngri.
Kom þar, að hætt þótti við, að hún missti
vitið. Þetta frétti Þórunn. Baðhúnmann
sinu sækja Ragnhildi. Hann sagðist fara
cf hún kæmi með, annars væri það ekki
til neins. Hún lét ekki standa á því.
Sendu þau að Gröf og fengu Þorlák með
Bér. Þetta var stiemma um vor. Voru
vötn nýleyst og í vexti. Var ^einfarið, og
komu þau að Geirlandi er flestir voru
háttaðir um kvöldið. Þórunn gekk inn
til Ragnhildar. Sat hún uppi í rúminu
klæðlaus og reri sér í ákafa. Var auðséð,
að henni leið ekki vel. Þórunn heilsaði
henni. Hún tók ekki kveðjunni. Þórunn
mælti: „Fallegar eru kindurnar þínar
orðnar.“ Þá var sem Ragnhildur vaknaði
af svefni og mælti: „Ert þú það, blessuð!
Komdu sæl! Nú á eg bágt, nú er sjónin
að fara, nú verð eg steinblind á morgun.“
„Nei, nei,“ sagði Þóruun, „þú fær að sjá
kindurnar þinar áður, því nú er eg komin
til að sækja þig. Viltu nú koma með
mér?“ Hún tók því dauflega. Og ekki
fékk Þórunn hana mcð sér, fyr en hún
lofaði að útvega kaleikinn frá Breiða'
bólstað fyrir hana. Þá herti hún upp
bugann og fór með henni út að Asum.
Hafði hún verið 1 ár á Cieirlandi. Dvaldist
hún nú í Asum fyrst.
(Framh.).
<3istí/iúsió
á CyrarBafifia
hættir störfum og er lokaft frá í
dag.
Eyrarbakka 7. sept. 1912
,/óu Sigurðsson.
Reikningseyðublöð
i
af mörgum stærðum
fást á
Prentsmiðju Suðurlands.
Rúinfatnaður og húsmunir
er til sölu. Upplýsingar á prentsm.
cTapaé — cTunóið.
Jarpskottútt hryssa, hvít á öll-
um fótum, með hvita rönd á hægri
bóg, 4 vetra göniul, ótamin, mark:
stúfrifað hægra, aljárnuð, — hefir
tapast úr Austur-Landeyjum.
Þeir sem kynnu að vita um hryssu
þessa, eru beðnir að koma henni til
undirritaðs, mót sanngjarnri borgun.
Stóru Sandvík 8/9—’12
Hannes Magnússon.
Reiftbcisli fundið í girðingunni
hjá Ægisíðu 31. f. m. Eigandi vitji
að Arnarbæli í Ölfusi.
>
p
Ui
<D
&
02
Cfl
> xo
S
c3
X2
*c3
cn
c
"cn
xo
iS
2
a
1n
xo
xo
cZ
d
C
a
a>
c5
bD
<D
S
a>
ÖD
JL4
<D

C3
C3
4J
'C5
xo
Cj
a
xo
<12
X2
c
c3
'<D
m
XO
C3
xo
c3
c3
>
xo
C3
‘S
P
C
ln
xo
• r-4 H—(
<D Qj
^5
<32
<1>
-Cb
rt4 "2
02 ö
c3
xo
c3
-t->
tn
'P
c3
£
<D
G.
3
c3
CD
,04
bD
bD
C3
c3
Þh
<32
ÖD
xO
c3
&
S
68
12
ss
xO
Ö
20
6£)
02
2-i
bfl
xO
68
S
o
3
xO
'O
tí)
*o
XO
o.
=3
C3
“K
=3
CTá
xo
x*0
-Q
05
SP
o
-O
*o
cö
o
*o
‘e
05

P c
<12 rpl
cn W
a
xo
Ritstjóri og ábyrgðarmaður:
Jón Jónatansson, alþingism.
Prcntsmiðja Suðurlands.
~---
Hvítt vefjargarn
verður selt út þennan mánuð á kr. 1,20 pundið. Séu keypt 10
pund í einu, er pundið kr. 1,15.
Verslunin Einarshöfn h|f Eyrarbakka.
ooooooooooooooooooooooooooo
„Skandia“-mótorinn.
Viðurkendur besti mótor í fiskibáta, er smíðaður í Lysekils mekaniska vérk-
staðs Aktibolag, sem er stærsta mótoraverksmiðja á norðurlöndum.
Einkasali fyrir ísland og Færeyjar
Jakob Gunnlögsson
Köbenhavn K.
„Skandía“-mótorinn,
sem auglýstur var í síðasta blaði Suðurl., brennir jaröolíU; eða venjulegri
stclnolíu, og er orðinn talsvert þektur hór á iandi og reynist ágætlega;
einn af þeim er notaður hér á Eyrarbakka.
Upplýsingar viðkomandi pöntun gefur
LOFTUR BJARNASON, Jírn.mlSpr, Eyrarbakka.
i ! i'iiu/ji • • • •
Prentun.
Prentsmiðja Suðurlands leysir
af hendi allskonar prentun fljótt
og vel.
Einn þarf að fá prentaða grafskrift eftir látinn vin eða
vandamann, annar máske erfiljóð, þriðji þarf að fá prentað
nafnið sitt á hréfliausa efta umslög, fjórði og fimti þurfa
ýmsa viftskiftaseftla o. s. frv. — En allar slíkar prentanir
afgreiðir
^renÍBmiðja jSuðurlanda.
■*
i
Tvítaks-mótorinn
„©Jf epfún“
er aðeins 2 ára á heimsmarkaðinum og riður sér óðfluga til rúms.
— — Brennir jarðoliu — —
Allar nauðsynlegar uppiýsingar gefur umboðsmaður hér austanfjals
Sigurður Guðmundsson
bóksali,
Eyrarbakka.