Verkamaðurinn - 30.12.1926, Side 1
vEHnðMðflUn NN
Útgelandl: Verklýössamband Ilorðurlands.
IX. árg. \ Akureyrl Fimtudaginn 30. Desember 1926. :: 9Í tbi. o
Náhrafnarnir. Leikfélag Akureyrar.
Á ÚTLEIÐ
verður leikið Sunnudaginn 2. Janúar, kl. 8. Aðgöngumiðar seldir
í leikhúsinu sama dag.
Stjórnin.
Áður fyr hefndi afturhaldið sín á
byltingamönnunum og öðrum málsvör-
um alþýðunnar með því að brenna þá
lifandi á báli eða deyða á annan hátt og,
ef það ekki náði þeim lifandi, þá með
því að leggjast á líkin og misþyrma
þeim. Þannig létu Stuartarnir ensku,
er þeir komust til valda 1660, grafa lík
byltingaforingjans mikla, Cromwells
upp úr gröfinni og hengja á gálga.
Afturhald nútímans beitir »siðaðri«
brögðum. Byltingarhreyfing verkalýðs-
ins er of sterk til þess því héldust slík-
ar aðfarir upp, þótt ekki hiki það við að
beita þeim, þar sem þeim verður við
komið sakir þroskaleysis alþýðunnar.
Aðalaðferð þess er þó nú að vinna með
pennanum það, sem áður þurfti gálga,
bálköst eður ól til. Nú hefir lymskan
tekið við ' af ofbeldinu, svo nú reynir
afturhaldið að eitra í augum lýðsins
minningu og starf þeirra manna, sem
best vinna fyrir hagsmuni alþýðunnar.
Þetta eitur-starf afturhaldsblaðanna er
eitt af stoðum þeim, er veldi íhaldsins
og yfirráð eru reist á.
Svo sem önnur auðvaldsblöð hefir og
blaðið »lslendingur« reynt að starfa í
þessa átt. Þegar Lenin var dáinn,
reyndi það að telja mönnum trú um að
hann hefði verið vitskertur, sem er auð-
vitað ekki til að undrast yfir, því aftur-
hald allra tíma hefur altaf talið mestu
snillinga heimsins vitskerta eða þaðan
af verra. Nú í síðasta blaði reynir
»ísl.« að læða þeirri hugmynd inn hjá
lesendum sínum að hinn nýlátni sendi-
herra rússnesku verkalýðsstjómarinnar,
Krassin, hafi verið hræsnari, er notað
hafi jafnaðarmannastefnuna að yfir-
skyni til að brjótast til valda og safna
sjer auðæfum, meðan alþýðan, er hann
hafi blekt, varð að svelta undir kúgun
Bolsanna. Við skulum nú athuga æfi-
feril þessa manns til að sjá sannleik-
ann í þessu.
Leonid Borissowitsch Krassin er
fæddur 1870 og er af rússneskri em-
bættismannaætt. Seytján ára að aldri
fór hann á f jöllistaskólann í Leningrad
til að stunda verkfræði. Þá fór hann
undireins að gefa sig við jafnaðar-
stefnunni og var með í að stofna eitt
af fyrstu félögum verkalýðsins í Rúss-
landi. Fyrir starf sitt í þágu verka-
lýðshreyfingarinnar var hann 1891 rek-
inn frá háskólanum. Hófst nú fyrir
honum hið æfintýrlega og hætturíka líf
rússnesks byltingarmanns og verklýðs-
leiðtoga. Sífeldar ofsóknir og áhættur.
1894 er hann loks tekinn fastur og
sendur í útlegð til Síberíu í þrjú ár.
Samt lætur hann engan bilbug á sér
finna, starfar áfram fyrir byltinguna
og verkalýðinn og tekst þó um leið að
ljúka ágætu verkfræðiprófi. En svo oft
var hann höndum tekinn, varpað í fang-
elsi og misþyrmt, að 1908 varð hann
loks að flýja landið. Gekk hann þá í
þjónustu hins heimskunna »firma«
Siemsen & Halske í Berlín sem hálaun-
aður verkfræðingur, en hélt eftir sem
áður sambandi sínu við rússnesku bylt-
ingarmenniná og hjálpaði þeim af
fremsta megni. Þegar svo verkalýður-
inn tók við völdum í Rússlandi £ nóvem-
ber 1917 bauð Krassin verkalýðsstjórn-
inni þegar í stað að helga henni nú
starf sinn algerlega — og það var þeg-
ið með þökkum. Síðan hefir Krassin
haft á hendi einhver ábyrgðarmestu
störf stjórnarinnar. Aðalverk hans er
að koma á einkaleyfi ríkisins á utan-
ríkisverslun og halda því við. Auk þess
hefir hann sífelt verið settur í störf
þau, er verst hafa verið, svo sem að
sjá um að byrgja rauða herinn að
vopnum og skotfærum á erfiðustu tím-
unum og koma skipulagi á járnbraut-
irnar, þegar þær voru í mestri niður-
níðslu. Síðan ^varð hann sendiherra
stjórnarinnar á þeim stöðum, er mest
reið á að hafa sem færasta menn, fyrst
í París, síðan í London, og þar dó hann
24. nóv. þ. á. úr hjartaslagi.
Krassin var einhver mesti starfsmað-
ur rússnesku verkalýðsleiðtoganna.
Hann deyr 56 ára og á að baki sér 40
ára starf í þjónustu -verkalýðsins. Mest-
allan þennan tíma hefir hann verið í
lífshættu fyrir árásum launmorðingja
og lögreglu auðvaldsins. Mestallan
þennan tíma, en þó einkum síðustu 9
árin, hefir hann unnið 15 til 18 tíma í
sólarhring fyrir málefni það, er hann
hefir helgað líf sitt. Þetta erfiða starf
eyðilagði jafnvel svo stálhraustan
mann sem Krassin. Fyrir ári síðan varð
hann sökum blóðleysis að hætta starfi
sínu um stund, en hann unni sér engr-
ar hvíldar og var ekki fyr orðinn dá-
lítið hressari en hann hvarf aftur til
starfs síns í London. Þegar heilsa hans
versnaði aftur, ráðlögðu félagar hans
honum að fara til Hamborgar til frægs