Verkamaðurinn - 22.12.1948, Qupperneq 1
VERKAMAÐURINN
AKUREYRI — DESEMBER 1948
ÚTG.: SÓSÍALISTAFÉLAG AKUREYRAR
RITSTJ. OG ÁBM.: ÞÓRIR DANÍELSSON
BLAÐSTJÓRN: ÁSGRÍMUR ALBERTSSON.
EYJÓLFUR ÁRNASON, JAKOB ÁRNASON
PRENTVERK ODDS BJÖRNSSONAR H.F.
„Höfum við gengið til góðs, götuna fram eftir vegV‘
Þessar og aðrar slikar spurningar hljóta óhjákvæmilega að vakna i hugum okkar, þegar
litið er til baka yfir þrjátíu ára baráttu „Verkamannsins“ oglO ára baráttuSósialistaflokksins.
Þegar „Verkamaðurinn“ hóf göngu sina, smáður og fyrirlitinn af auðstéttinni, var
verkalýðsbaráttan rétt að hefjast. Alþýðan, hin kúgaða stétt, var að vakna til meðvitundar
um mátt sinn og rétt sinn. Málgögn atvinnurekenda gerðu það sem i þeirra valdi slóð til þess
að slæva eggjar vopna alþýðurmar, þvi að þeir sáu að völdum sinum og áhrifum í þjóðfélag-
inu var mikil hætta búin, ef verkalýðurinn tæki upp á þeim óvanda að krefjast sér til handa
þess réttar, sem meiri hlutanum ber að öllum lýðræðisreglum.
í þessari baráttu var alþýðunni það Ijóst, að þvi aðeins yrði árangri náð, að hún hefði
sin eigin málgögn, sin eigin blöð og timarit. Útgáfa „Verkamannsins“ var þvi bein afleið-
ing af baráttu verkalýðsins fyrir bættum kjörum og betra þjóðskipulagi.
„Verkamaðurinn" hefur i þessi þrjátiu ár átt þvi láni að fagna, að vera lengstaj trúr sinu
upphaflega markmiði. Óuist er, hvort nokkuð annað islenzkt blað hefur verið nátengdara
verkalýðnum og stéttabaráttunni. Við blaðið hafa nær alltaf starfað menn, sem verið hafa í
fremstu viglinu alþýðunnar bæði á hinu þólitiska og faglega sviði. Allt sitt rúm hefur blaðið
því helgað alþýðunni og málum hennar og lagt henni ærið oft drjúgt lið.
★
Allt öðruvisi var umhorfs þegar einingarflokkur alþýðu — Sósialistaflokkurinn — vai
stofnaður fyrir tiu árum. Þá var verkalýðsbaráttan komin á það stig, að Ijóst var að verða,
hverjir voru einlœgir í þvi stríði og hverjir reyndust handbendi afturhaldsins.
Verkalýðurinn hafði þá um nokkur ár borist á banaspjótum vegna innbyrðis deilna, sem
fyrst og fremst stöfuðu af klofnings- og sundrungarstarfi nokkurra þeirra manna, scm alþýð-
an hafði veitt forystu sinna mála. Beztu mönnum verkalýðsstéttarinnar var Ijóst að svo búið
mátti ekki standa, slikt ástand myndi hefta eðlilega þróun þjóðfélagsins um ófyrirsjáan-
legan tima. Krafan um sameiningu verkalýðsflokkanna átti æ meira fylgi að fagna.
Að visu urðu lok þeirra mála þau, að meiri hluti forystumanna Alþýðuflokksins reyndust
trúari hagsmunum atvinnurekenda en alþýðunnar, en allstór hópur úr flokknum sagði
skilið við hann og stofnaði ásaint Kommúnistaflokki íslands, óskiptum, einingarflokk alþýð-
unnar, Sósialistaflokkinn.
★
Frá stofnun Sósialistaflokksins hefur „Verkamaðurinn“ verið málgagn flokksins hér á Ak-
ureyri, og verður svo varla minnst annars að ekki sé hins getið um leið. Þeir sigrar, sem
náðst hafa eru fyrst og fremst baráttu Sósialistaflokksins og málgögnum hans að þakka.
Á þeim áratugum, sem liðnir eru, hafa margir og mikilvægir sigrar verið unnir og við
getum i heild verið ánægð með árangurinn.
En verkalýðurinn lítur ekki fyrst og fremst yfir farinn veg, heldur fram á leið, til hins
ókomna tíma. Þó að nú syrti i álinn og svört blika sé á lofti, veit hann að það er aðeins él,
sem léttir aftur, og þegar upp birtir veit, hann að við blasir allur annar heimur, heimur þar
sem ríkir friður og brœðralag, en hvtrs konar kúgun, arðráin og undirokun er úr sögunni,
þá mun upp rísa riki alþýðunnar, riki sósialismans.
1