Verkamaðurinn - 22.12.1948, Qupperneq 17

ÞÓRIR DANÍELSSON:
Takmarkið er:
Ríki sóiíalismans
á Islandi
Fyrir 30 árum hóf VERKAMAÐ-
URINN göngu sína. Hann er elsta
verkalýðsblaðið á íslandi, sem enn
kemur út. Saga VERKAMANNSINS
er saga verkalýðsins á Akureyri, saga
mikillar baráttu og margra sigra. Þessi
saga verður ekki rakin hér, enda marg-
ir til þess færari en ég.
Stofnendum VERKAMANNSINS
var það ljóst, að til þess að verulegur
árangur næðist af baráttu verkalýðs-
ins fyrir bætturn kjörum og betra þjóð-
félagi varð liann að eiga sitt eigið
málgagn, til varnar og sóknar. Reynsl-
an hefur sýnt, að þetta var fullkomlega
rétt. Þá fyrst, er verkalýðurinn eignað-
ist sín eigin blöð, komst verulegur
skriður á kjarabaráttuna. Þau 30 ár,
sem liðin eru frá því að fyrsta blað
VERKAMANNSINS kom út, hafa
fært verkalýðnum á Akureyri og
allri alþýðu Islands meiri sigra
og betri kjör, en menn hafði
dreymt um áður. — N ú er það
fjarri mér að halda því fram, að þessir
sigrar séu eingöngu eða aðallega þessu
blaði að þakka, en það hefur átt mjög
mikinn þátt í þeim, og hætt er við, að
þeir sigrar, sem unnist hafa, hefðu
dregist lengur en raun varð á, hefði
VERKAMANNSINS ekki notið við.
VERKAMAÐURINN hefur frá því
fyrsta látið sig bæjarmálefni Akureyrar
miklu varða. Hann hefur ætíð fylgt
þeim að málum, sem lengst hafa stað-
ið til vinsti og mestir framfaramenn
hafa verið á hverjum tíma. Framfarir,
aukin menning og bætt kjör almenn-
ings hafa alltaf átt öruggan málsvara
þar sem hann var, en afturhald og
fasisma hefir hann talið sína svörnustu
óvini.
Eins og öll önnur málgögn hinna
fátæku og smáu í þjóðfélaginu, hefur
VERKAMAÐURINN ætíð átt við
allmikla örðugleika að etja í fjármál-
um. Reynt liefur verið að bregða fæti
fyrir hann á hvern þann hátt, sem
hugsanlegur var, en ætíð hefur alþýð-
an hlaupið undir bagga og tryggt út-
komu hans. Fjárhagur blaðsins hefur
líka stöðugt farið batnandi og út-
breiðsla þess aukist og verður ekki
annað sagt en hvorttveggja sé í sæmi-
legu horfi nú orðið, þó að það sé engan
veginn á þann veg, að leggja megi árar
Prentvélin,
sem Verkam.
heíur lengst
af verið prent
aður í.
í bát. Áfram verður að lialda og
tryggja það að VERKAMAÐURINN
verði útbreiddasta blað bæjarins.
VERKAMAÐURINN inn á livert
heimili er það takmark, sem við verð-
um að keppa að og við megum ekkert
tækifæri láta ónotað, unz því marki
er náð.
Þessi árin er stéttabaráttan, barátt-
an milli lýðræðis og fasisma, framfara
og afturhalds harðari en nokkru sinni
fyrr. Árásirnar á verkalýðinn og alla
frjálslynda menn, ganga nú lengra
og eru ofstækisfyllri en sagan kann að
greina. Aldrei fyrr hefur alþýðunni
því verið eins mikil nauðsyn á góðum
málgögnum og nú, og aldrei hefur ís-
lenzku þjóðinni riðið eins mikið á því,
að til séu í landinu blöð, sem ekki
eru múlbundin Bandaríkjaagentunmu
og tilbúin að verja hvaða landráð,
sem þeir kunna að finna upp á.
Oilum sönnum Íslendingum hlýtur
að blöskra virðingarleysi núverandi
valdhafa fyrir sjálfstæði þjóðarinnar,
lögum landsins og stjórnarskrá. I full-
kominni óþökk alls þorra þjóðarinnar
samþykktu hinir 32 alþingismenn
Keflavíkursamninginn 5. okt. 1946.
Framkvæmd hans liefur verið með
þeim endemum, að þess munu fá
dæmi. Bandaríkin virðast hafa leyfi
til að gera hvað eina, sem þeim býður
við að horfa á Keflavíkurflugvelli
með fullu samþykki íslenzkra yfir-
valda. Allur heimurinn veit, að Kefla-
víkurflugvölhir er illa dulbúin banda-
17