Verkamaðurinn - 22.12.1948, Qupperneq 19

JÓN RAFNSSON:
Árnaðarósk
Mér er það sérstök ánægja og lieið-
ur að mega í nokkrunr orðum tjá blað-
inu „Verkamanninum" virðingu mína
og árnaðarciskir á 30 ára afniæli þess.
Allir, sem til þekkja og tala vilja af
lieilum hug, hljóta að Ijúka upp ein-
um munni um það, að „X'erkamaður-
inn“ hefur frá því er hann fyrst hóf
göngu sína og til dagsins í dag. verið
óbrigðull og sívakandi málstari vinn-
andi fólks og sósíalisntans.
Eg hef um rúmlega tuttugu og fimm
ára skeið verið lesandi „Verka-
mannsins“ að staðaldri, og á því tíma-
bili raft og tíðum haft náin kynni af
honum, gæti eg rifjað upp úr sögu
hans fjölda dæma er tala sínu skýra
máli þessu til sönnunar.
Einkum verða mér ntt minnisstæðir
atburðir eins og t. d. Krossanessverk-
fallið sumarið 1930, Slátuifnissverk-
fallið á Akureyri 1932, Novudeilan
1933, atvinnuleysingjabaráttan og hin
svokallaða Borðeyrardeila lí)34. Allir
þessir atburðir einkenndust af hörð-
um átökurn milli atvinnurekenda og
verkafólksins, þar sem verkalýðurinn
þurfti ýmist að verja eða sækja frum-
stæðasta rétt sinn. — í öllum þessum
baráttum reyndist „Verkamaðurinn"
sverð og skjöldur alþýðunnar.
Sumar þessar deilur mega teljast
með harðvítugustu stéttaátökum í
sögu þjóðarinnar. Blöð Akureyrar, frá
,,íslendingi“ til „Dags“ og „Alþýðu-
mannsins“, lögðust þá öll gegn mál-
stað verkafólksins, og eggjuðu fast til
ofbeldisaðgerða gegn stéttarsamtökum
þess, að undanteknu einu.
Höfuðstaður Norðurlands átti þá
eitt blað, sem stóð með verkafólkinu
gegn hinum öllum. — hað var „Verka-
maðurinn".
Hann reyndist þá eigi aðeins þess
BJÖRN JÓNSSON:
Án „Verkamannsins
í þrjá tugi ára heíur „Verkamaður-
inn“ verið eitt bitrasta vopn norð-
lenzkrar alþýðu í baráttu hennar fyrir
mannsæmandi lífskjörum og mann-
réttindttm. Aldrei, þann tíma, lrefur
liann brugðist því hlutverki sínu, að
llytja mál hins vinnandi fólks og hef-
ur þannig átt sinn mikla þátt í þeim
stórfelldu umbótum á kjörum alþýðu
Kröfuganga verklýðsfélaganna 1. maí 1948
umkominn að bera högg og lög and-
stæðingsins af málstað fólksins. Hann
var jafnframt hinn sameinandi og leið-
andi kraftur, sem verkalýður Akureyr-
ar og alþýða á mest að þakk.i sigra sína
í þessum deilum.
Slíkur hefur hlutur hans verið til
þessa dags, í öllum þeim sigrum, stór-
urn og smáum, sem alþýða Akureyrar
og víðar norðanlands liefur unnið á
hinum ýmsu sviðum.
Um leið og eg árna „Verkajnannin
um“ allra lieilla á komandi tímum, vil
eg sem starfandi maður í heildarsam-
tökum verkalýðsins, tjá honum sér-
staklega hjartfólgnar þakkir fyrir hinn
ómetanlega þátt hans í sköpun hinnar
stéttarlegu einingar alþýðunnar á
landsmælikvarða. Jón Raftmon.
manna, sem verkalýðshreyfingin hefur
knúð fram síðustu 30 árin.
Um langt skeið var „Verkamaður-
inn“ gefinn út af Verkalýðssambandi
Norðurlands og alla tíð hefur hann
helgað hinum faglegu málum verka-
lýðsins mikinn hluta af rúmi sínu,
enda hefur hann verið tengdari verka-
lýðsfélögunum en flest önnur blöð,
sem alþýðan hefur haldið úti, Ritstjór-
ar hans Iiafa t. d. flestir veriö atkvæða-
menn í samtökum verkamanna, svo
sem bræðurnir Friðjónssynir, Einar
Olgeirsson, Steingr. Aðalsteinsson og
Jakob Árnason, og forustumenn og
áhugamenn verkalýðsfélaganna hafa
ætíð átt greiðan aðgang að blaðinu,
hvort heldur var til sóknar eða varnar
í hagsmunabaráttunni. Ófá eru dæmi
þess, að blaðið hefur bókstaflega ráðið
úrslitum í hörðustu stéttaátökum hér
norðanlands, með skörulegum og
snjöllum málflutningi. Vafalaust má
telja útilokað að Krossanessverkfallið,
Novudeilan og Iðjuverkfaliið liefðu
borið þann árangur, sem raun varð á,
19