Verkamaðurinn - 01.12.1961, Page 6
6
VERKAMAÐURINN
Föstudaginn 1. desember 1961
r— 11 1 1 — " " - <
FRJÁLS SAMKEPPNI SARA HARRIS lýsir tengslum vændis og viðskiptalífs
4. ►—— — — í Bandaríkjunum.
tíu—tólf karlmenn, sem sátu þar, þegar við komum og
höfðu hneppt frá sér skyrtuhálsmálinu og tekið af sér
skóna. Flestir þeirra voru áberandi undir áhrifum á-
fengis. Einn var dottinn upp fyrir, dauður. Hinir voru
með gljáandi augu. Undarlegt, ég er að reyna að muna,
hvernig þessir sótraftar voru í hátt, en get ómögulega.
Þeir renna allir saman fyrir hugskotssjónum mínum í
viðbjóðslega skepnuhjörð.
Það hefðu víst allir fengið nóg af sjóninni einni
saman. Þarna sátu þeir og störðu á okkur, munnurinn
hálfopinn, varirnar flenntar og lafandi, það glytti í
vota tunguna. Augun eins og í grís. Lyktin í herberg-
inu var óbærileg. Kvíní sagði, að ég hefði bara ímynd-
að mér óþefinn; vegna þess að ég gat fundið óþrifin
í sál þessara manna, hafi mér fundizt líkamar þeirra
líka saurugir, og sú hugsun hafi skapað dauninn fyrir
mér. Það getur vel verið, að hún hafi haft rétt fyrir
sér. Ég reyni að vísu að hella í mig eins mikið af
áfengi og ég get á móti tekið til að gera mig ónæma
fyrir svona gestaboðum, en það lítur út fyrir, að
drykkjan bara skerpi taugarnar. Og það er áreiðan-
legt, að það sem fram fer þegar ég er drukkin, tekur
meira á mig, heldur en ef ég hefði verið algáð. Kannski
ég ætti að nota eiturlyf í staðinn fyrir viskí. Ég veit
um margar hjalkonur, sem taka inn eiturskammta, og
þær segja, að þeir séu reglulega góðir, hrein guðsgjöf
þegar maður þarf að fara í svona boð. En mig langar
ekki til að venja mig á það. Ég ætla að reyna að stýra
fram hjá eitrinu, eins lengi og ég get. Hver veit, nema
það heppnist. Vonandi.
Nú, það var heldur lítið varið í þetta samkvæmi,
sem ég var að byrja að segja frá. Það voru þarna
dreggjarnar af þeim sora, sem Klinton er að sanka að
sér og hlúa að. Það voru yfir tvö hundruð boðnir, en
það komu ekki nema þessir rottuhalar, sem við sáum
fyrir í herberginu. Þegar ég komst að því, hve margír
hefðu afþakkað boðið, þá fékk ég svolítið traust að
nýju á karlmönnum — um stundarsakir.
Veiztu, hvað var það fyrsta, sem þeir gerðu í þessu
samkvæmi? Auðvitað sýndu þeir eina af þessum þokka-
legu klámkvikmyndum. Ég reyndi að líta undan, því
að ég vissi fullvel, að hvert atriði mundi gefa þessum
hundaklyfberum mínum hugmyndir — að svo miklu
leyti, sem þeir hefðu þær ekki fyrir. Eftir því sem á
leið myndina og æsingurinn jókst, urðum við Kvíní
að taka virkari þátt í skemmtuninni. Þegar búið var
að renna myndinni í gegn, fórum við tvær inn í svefn-
herbergið, og síðan komu piltarnir hver á fætur öðr-
um. Nóttin var einn hryllingur, því að okkur stúlkun-
um leyfðist ekki að setja neinar takmarkanir, hvorki
með tíma né annað. Það er þess vegna, sem ýmsar
hjalkonur vilja ekki fara í boð til fyrirtækja. Þær þola
ekki að vera undir svona ströngum aga.
Ég skal segja þér, hvað ég geri í hvert einasta skipti,
sem ég kem heim úr svona viðskiptum. Ég er að því
komin að fremja sjálfsmorð, en þegar ég hætti við það
(og það geri ég alltaf, því að ég kem mér ekki til að
ganga hreint til verks), þá heiti ég því alltaf að fara
aldrei framar í melluboð á æfinni. En auðvitað stend
ég ekki við það. Og ég verð að játa, að margt verkið
er ekki svona lítillækkandi eins og það, sem ég var að
lýsa. Sumt er eiginlega frekar auðvelt. Það kemur
fyrir, að allt og sumt, sem viðskiptavinur óskar eftir,
er að láta sjá sig með mér, vegna þess að ég sé heims-
dama og ekki langt frá því að hafa töfrahjúp, að
minnsta kosti í þeirra smáborgaraaugum. Þeir finn-
ast, sem langar ekki einu sinni í rúmið. Trúðu mér,
stúlkan er hamingjusöm, þá sjaldan það ber við. Henni
finnst hún vera í rauninni einungis sú hjalkona, sem
hún er kölluð og ekki hóra. Ef hún leggur sig alla
fram við þau tækifæri, þá getur hún ef til vill líka
gleymt því, að henni er borgað með peningum. Það
eina sem þarf að gera á stefnumóti við mann, sem
ekki langar í rúmið, er að fylgja honum í leikhús, næt-
urklúbb, eina eða tvær nektarsýningar og svo kveður
maður góða nótt, með eða án koss.
Svo eru líka karlmenn, sem vilja fá stúlku sem
fylgjunaut í nokkra daga eða heila viku. Og þeir þurfa
manns við í vinnunni, rétt eins og maður sé hluti af
þeim. Þeir ætlast til að maður sé með þeim frá morgun-
verði og fram að háttatíma. Þeir fara vel með mann
— að vísu ekki eins og eiginkonu — frekar eins og
frillu. Þeir eru svo elskulegir. Ég býst við, að maður
fái forsmekkinn af þeirri tilfinningu, sem einkennir
heiðarlegar konur, sem lifa með venjulegum mönnum,
þær eru elskaðar, gælt við þær og þeim hampað.
Ég er samt skrítinn. Einu sinni var stórlax frá Puerto
Rico á vegum Klintons, sem gerði mig að frillu sinni
Aldrei meira úrval af SÓFASETTUM en núna.
Höfum fyrirliggjandi 14 gerðir á mjög hagstæðu verði
15 gerðir af SÓFABORÐUM.
10 gerðir af INNSKOTSBORÐUM.
GÓLFTEPPI og DREGLAR í fjölbreyttu úrvali.
Sendum allar vörur heim.