Verkamaðurinn - 14.08.1964, Blaðsíða 5

Sigursæll er góSur vilji,
segir gamalt máltæki. Óvíða á
það betur við, en ef hugsað er
til hinnar miklu og ágætu lækn-
ingastofnunar N.L.F.Í. í Hvera-
gerði.
Það eru ekki ýkja mörg ár
síðan nokkrir íslenzkir menn,
með Jónas lækni Kristjánsson
í fararbroddi, tóku þá trú, að
hægt væri að lækna alla sjúk-
dóma, já, öllu heldur koma í
veg fyrir sjúkdóma, með því að
neyta aðeins jarðargróðans
eins og hann kemur fyrir, en
alls ekki kjöts þeirra dýra, sem
breyta honum í mötu. Ég held
að það sé ekki nein móðgun
þótt þessi skoðun sé kölluð
„trú”.
Eitt er víst að trúin er sögð
flytja fjöll, og trú þessara
manna hefur raunar flutt þau.
Hælið í Hveragerði með öllum
«sínum lækningatækj um, bygg-
ingum og starfskröftum, er
kraftaverk, sem gerðist vegna
trúar á málstað.
Jónas læknir hinn merki
maður, hóf að neyta grænmetis
með samherjum sínum félags-
lega, í leiguhúsnæði í Hvera-
gerði fyrir á að giska 15 árum.
Það var hvítlaukslykt af þessu
fólki og það var ekki frítt við,
að það væri brosað að því. Kj öt,
fiskur, kaffi, hvítur-sykur, hvítt-
hveitji, tóbak, brennivín. Var
þetta ekki það, sem líkaminn
þarfnaðist og lifðum við ekki á
þessu. Að vísu fengum við maga
sár, gigt og krabba. En gras,
kálmeti! A því lifir enginn!
Jónas var á öðru máli. Þetta er
eitur, sem þið borðið, ságði
hann, O'g hann átti nóg rök, og
hann átti viljafestu til að fram-
kvæma hugsjón sína.
Við byggjum okkar eigið
hæli, sagði hann. Það var vitan-
lega ekki til mikið af gjaldmiðli
til að byggja fyrir, en þetta kom.
Sennilega er hægt að gera allt,
sem manni hugkvæmist, hvaða
tröll, sem virðast í vegi. Hug-
sjónamenn sjá þau ekki. Þeir
bara gera hlutinn.
Staðreynd er, að hælið stend-
ur nú á bökkum Varmár í Hvera
gerði, stórt og myndarlegt, og
getur tekið á móti um hundrað
sjúklingum og enn er verið að
bæta við húsnæði.
Læknisaðgerðir eru nú meir
en að neyta náttúrulegrar fæðu
og afbiðja sér „eitur”, leirinn
læknar gigt, ljósböð allskonar,
vatnsböð, vatnsnudd, sjúkraleik-
fimi undir handleiðslu lærðra
þjálfara. Vissulega er fleira lækn
að en gigt, hér koma einnig
margir til að hvílast og endur-
heimta þrek sitt eftir stór-
aðgerðir á öðrum sjúkrahúsum,
fá eftirþjálfun vegna slysa og
svo til að slappa af frá ysi og
önn daganna. Staðurinn er mjög
rekinn í samræmi við þetta.
Fullkomin reglusemi ríkir hér,
fæði er fjölbreytt og hollt
hverjum sem er, þó ekki hafi
verið vikið frá höfuðmarki.
Hitinn er við hvers og eins hæfi,
um hann sjá hinar heitu upp-
sprettur staðarins. Sundlaugin
við hælið dvelur fyrir mörgum
og sólböðin eru óspart notuð,
ef ekki rignir, en það er því
miður rigningin, sem angrar
flesta. Hveragerði er sem sagt
Austanfjalls.
Tveir læknar starfa við hælið,
Högni Björnsson við almennar
lækningar og Karl Jónsson gigt-
arsérfræðingur.
En forstjóri þess nú er Árni
Ásbjörnsson, áður bóndi í
Kaupangi.
Ég sagði, að ekki hefði verið
vikið frá höfuðmarkmiðum enn,
í heilbrigðisháttum samkvæmt
kenningum náttúrulæknina-
manna. Þó er staðreynd, að þú
getur fengið heitt vatn í eldhús-
inu og hellt upp á kaffi inni
hjá þér, og það þykir mörgum
kaffibelg notalegt. Einnig varð
stjórn hælisins að beygja sig fyr-
ir þeirri staðreynd, að meirihluti
manna reykir. Þeir komu því
upp hjá sér „Syndinni“, reyk-
ingasal. Það er vinsæll staður,
er sól hnígur vestur og lítið er
við að vera. Það kann einmitt
að vera vandamál, hvernig á
að drepa tíma, ef tíð er fúl. í
hælinu er þó ágæt setustofa, þar
liggja blöð frammi og útvarp er
alls staðar, þar er einnig píanó
og oftast er einhver á hælinu,
sem hamrað getur undir söng.
Stundum eru þar snillingar á
ferð eða í dvöl, er leika fyrir
gesti og oft einhverjir, sem lesa
upp. Stjórn hælisins fær einnig
fyrirlesara til að fræða og
skemmta. Hefur Grétar Fells oft-
ast mætt allra manna í þeir er-
indum.
Ekki má gleyma því fremur
AÁJiiiA
Jónas Krisfjónsson læknir. Brjóst-
mynd gerð of Ríkorði Jónssyni.
hér en annars staðar, að maður
er manns gaman, og á þetta ein-
angruðum stað myndast fljótt
kunningsskapur milli fólks og
félagsandi góður, þótt hver og
einn dvelji yfirleitt ekki meir en
mánuð eða tvo.
Það, sem gerir hinum mikla
fjölda sjúklinga fært að dvelja
á hæli þessu sér til endurlífgun-
ar, er að sjúkrasamlög taka full-
an þátt í kostnaði eins og á öðr-
um sjúkrahúsum, utan tvo há-
sumarmánuðina, sem meir eru
hugsaðir til að hýsa heilbrigð-
ara sumardvalarfólk. En sú á-
kvörðun er góð, að sjúkrasam-
lög skyldu játa þetta gjaldgengt
sjúkrahús á þennan hátt, því að
reynslan sýnir að aðsókn er
mjög mikil, þörfin fyrir hælið
stór. Það er rétt að geta þess,
að hér hafa aldrei verið vand-
ræði að fá starfsfólk. Segir það
Eins og í fyrra sumar hefur
strandferðaskipið Esja haldið
uppi hringferðum um landið í
sumar, og hefur skipið jafnan
verið þéttskipað farþegum í þess
um ferðum. Virðast þær eiga
sífellt vaxandi vinsældum að
fagna, jafnt af innlendum sem
erlendum farþegum.
Tryggvi Blöndal skipstjóri og
Böðvar Steinþórsson bryti buðu
fréttamönnum um borð eitt sinn
í sumar, er Esjan var hér stödd
í einni þessarra hringferða. —
FRUMSKILYRÐI
í vikunni barst óvænt upp í
hendur mér eintak af stjórn-
málaályktun flokksstj órnar Al-
þýðuflokksins frá í nóvember
1955. Eg fór að lesa þetta, en
kom fljótt ýmislegt einkennilega
fyrir sjónir miðað við það, sem
Alþýðuflokkurinn hefur aðhafzt
síðustu árin. T. d. segir á einum
stað í þessarri ályktun:
„Frumskilyrði þess, að upp
verði tekin ný stefna með hags-
muni almennings fyrir augum,
er því, að höfuðvígi íhaldsafl-
anna í landinu, Sjálfstæðisflokk-
urinn, verði útilokaður frá á-
hrifum á stjórn landsins.“
Mér finnst einhvern veginn,
að síðan kratarnir gerðu þessa
samþykkt hafi engir meira en
þeir eflt „höfuðvígi íhaldsafl-
anna“ til „áhrifa á stjórn lands-
ins.“ Eða er það misskilningur
hjá mér? ig.
sína sögu um andrúmsloft og
stjórn hér í húsi.
Bygging þessi er í mínum aug-
um bæði falleg og hagkvæm. Hér
er allt byggt upp af léttum efn-
um, sement er í stórum minni-
hluta. Þeir völdu asbest. Jón Guð
mundsson, byggingameistari í
Hveragerði, og vinnuflokkur
hans hafa byggt hér allt og feng-
ið mikla þjálfun í meðferð þess-
arra byggingarefna, byggt mik-
ið af húsum úr asbesti. Reynsla
þeirra gæti komið mörgum að
gagni.
Mér dettur í hug, hvort ekki
væri tímabært að byggja annað
hæli eins og þetta, staðsett Norð-
anlands, t. d. í Mývatnssveit eða
Reykjahverfi. Nauðsynlegt er
að hveraleir og hiti sé til stað-
ar. Það er fært þar eins og syðra,
aðeins ef upp risi hópur áhuga-
manna, sem sæi framhjá mestu
erfiðleikunum, en létu hugsjón
og bjartsýni ryðja veginn. Hér
er bara enginn Jónas Kristjáns-
son, eða arftakar hans, sem
syðra. (Meira).
Sögðu þeir frá tilhögun ferð-
anna, en hver ferð tekur um viku
tíma og er á þeirri viku komið
mjög víða við á landinu. Auk sjó
ferðarinnar er farþegutn gefinn
kostur á nokkrum landferðum,
oftast frá Akureyri um Mývatns-
sveit, að Dettifossi og Ásbyrgi
og þá farið um borð aftur á
Húsavík, og svo frá Eskifirði
eða Reyðarfirði um Fljótsdalshér
að, að Hallormsstað og víðar.
Fréttamenn höfðu tal af nokkr
um farþegum, og létu þeir all-
ir hið bezta yfir ferðinni og öll-
um aðbúnaði um borð. Meðal
farþega í þetta skipti var hópur
Svisslendinga og mun svo einn-
ig hafa verið í fleiri ferðum Esj
unnar í sumar. Fararstjóri
þeirra, ung stúlka, forstjóri ís-
landsdeildar stórrar ferðaskrif-
stofu í Sviss, kvaðst þess full-
viss, að hingað mætti vænta mj ög
aukins straums svissneskra
ferðamanna.
GÓÐ SALA
Málverkasýningu Kristins Jó-
hannssonar lauk á þriðjudaginn.
Af 33 myndum, sem á sýning-
unni voru, seldust 20. Er það
óvenju gott hlutfall á málverka-
sýningu hér og sennilega eins-
dæmi hjá nokkrum öðrum mál-
ara en Kristni. En hann hefur
alltaf selt vel hér, og á fyrstu
sýningu hans seldust allar mynd
irnar. Er það vel, að Akureyr-
ingar kunna að meta „heima-
menn“.
Vinsœlar hringferðir
Föstudagur 14. ágúst 1964.
Verkamaðurinn (5