Verkamaðurinn - 16.10.1964, Page 2

r' ---------
A
sjónskífunni
CJull
í
tó
Kemur góður þá getið er. Við
vorum að hugsa um, að langt
væri síðan hinn aldurhnigni
snillingur okkar Karl Sigtryggs-
son hefði látið sitt rauða höfuð
inn fyrir þessa dyrastafi. Stend-
ur hann þá ekki allt í einu mitt
á meðal vor. Og við byrjum að
skrifa nýjar vísur:
Um auðugan piparsvein.
Ævi þinnar auraskrap
utan á þér berðu.
Að þinn gróði er allur tap
einhvern tíma sérðu.
Kveðið á samkomu á Sauðórkróki.
A Sauðárkrók er söngur beztur,
sálum veitir yl.
Þar er enginn minni en mestur,
minnstur ekki til.
Um ísl. verðlagsmól.
Almenningur ekkert veit,
allt er á sandi kvikum,
af því fögur fyrirheit
fara á undan svikum.
Staka.
Satan gamli gekk á lagið,
guðs þó væri höndin sterk,
og læddi ýmsu, annað slagið,
inn í drottins handaverk.
Litið um öxl.
Ég hef minni ævi eytt
allri í slysahröpin,
enda hef ég aldrei neitt
eignast nema töpin.
*
Loksins er ég alveg frá,
illum klafa bundinn.
Búinn að tapa trúnni á
tíkina og hundinn.
Af tilefni.
Þjóðviljanum þætti bratt
það, sem reyndist göfugt.
Ef Morgunblaðið segði satt
sólin snerist öfugt.
Sléttubönd.
Argir knýja vindar vog,
velta skýjaborgir.
Margir flýja undan og
elta nýjar sorg.ir.
Lesið um ferðalög róðherra.
Ríkisstjórnar ferðafjör
freyðir í línu hverri.
111 var hennar utanför,
afturkoman verri.
Hugleitt.
Fæðingin er fyrsta spor,
frelsisleitin annað,
þriðja dauða-vissa vor.
— Að vita meira er bannað.
Nú vildi Karl ekki leyfa birt-
ingu á meiru, en við tökum þó
Verzlunarrúm
Miklar breytingar hafa orðið
á húsakynnum manna og ekki
síður verzlunar og iðnaðar. Það
er í sjálfu sér mjög fallegt hús,
gamla kaupfélagshúsið hér við
Hafnarstræti, en innréttingar
allar mjög á eftir tímanum, sem
vonlegt er. En þetta hefur verið
traust hús og vel byggt, enda
mun Sveinbjörn Jónsson hafa
ráðið þar miklu um.
Miklar breytingar hafa verið
gerðar innanhúss nú upp á síð-
kastið, t. d. er hin nýja vefn-
aðarvörudeild smekklegt verk.
Þó gefur nú að líta enn róttækari
breytingu, sem er hinn nýi verzl-
unarsalur, þar sem áður voru 3
deildir: Járn- og gler-, Yefnaðar-
og Skódeild. Þetta er bæði stórt
og fallegt verzlunarrúm, og er
v.iðbót frá öðrum, hvað sem
hann segir.
Þeir snillingarnir: Egill, Karl,
Baldur og Steingrímur ferðast
um og skemmta fólki með vísum
og þykja fyndnir karlar og eftir-
sóttir. Heyrt höfum vér, að er
þeir voru í Dölum vestur, hafi
Egill haft orð um hversu miklu
þeirra Laxá fyrir norðan væri
fegurri en Laxá þar og væri hart
að kalla þessa sama nafni. Þá
sagði Karl.
Víst er hún ekki bylgju-blá,
né björt á litinn.
Og gæti heitið Egilsá,
hún er svo skitin.
Þegar snillingarnir höfðu lok-
ið dagskrá sinni í Skagafirði og
hlotið mikið lof, heimtuðu Skag-
firðingar meira. Brugðu þeir
Karl og Egill sér þá afsíðis í 2
mínútur og komu aftur fram á
sviðið með umbeðna viðbót.
Egill kvað:
Skuldir vaxa Skagfirðinga,
skáld frá Bólu að austan var.
Og þurftu enn til Þingeyinga,
þegar vanda að höndum bar.
En Karl kvað:
Þegar flón sér hreykir hátt,
heyrist Þingeyingur
spyrja eins og ósjálfrátt:
Er það Skagfirðingur?
Þökk sé Karli. — Og þið sem
hafið sent okkur efni í Tána,
verið róleg, — þetta kemur allt
einhvern tíma.
furðulegt hvað smekkvísir menn
geta gert upp úr gömlu.
Ólafur Ágústsson mun hafa
séð um flestar innréttingar fyrir
K.E.A. allt frá byrjun hinna
meiri bygginga. Eitthvað hefur
hann orðið að læra á þeim ár-
um og fylgjast vel með hagræð-
ingu og stíl í slíku, því þetta síð-
asta er mjög gott og nýtízku-
legt.
Það er við hæfi að K.E.A.
dragist ekki aftur úr, sú var að
verða raunin með verzlunarsali.
Nú hefur félagið tekið sig á og
mun ekki láta upp á sig standa.
En samkeppnin er hörð.
Ný verzlun
Klæðaverzlun J.M.J. hefur
einn.ig opnað nýja og ágæta
verzlun við Ráðhústorg, þar sem
áður voru rakarastofur. Þetta er
eins og allt hjá Jóni í fyllsta máta
nútímalegt, enda mun ekki ann-
að þýða í viðskiptum.
Gildaskóli
Þá má ekki gleyma, að Hótel
K.E.A. hefur nú endurskapað
hinn fyrrverandi Gildaskála á
fyrstu hæð og látið innrétta þar
vínstúku. Þetta mun eiga að
verða aðal veitingasalur hótels-
ins en stærri salirnir uppi frek-
ar til samkomuhalds. Gildaskál-
inn er vistlegt hús og miklu þægi-
legri fyrir gest og gangandi,
heldur en rýmið uppi. Hótelið
hefur nú fengið ungan og efn.i-
legan forstöðumann, Ragnar
Ragnarsson og má góðs af hon-
um vænta.
Barmenning okkar er enn
ekki mjög þroskuð og er því
vafamál hvort fagna á tilkomu
eins þarna.
Snyrtistofa
Við fáum meiri og meiri þæg-
indi. Snyrtistofan sem nýlega
tók til starfa í Kaupvangsstræti
3, er ágæt viðbót við þá margs
konar þjónustu, sem hér má fá.
Sérfræðingur í meðferð hreins-
unar og fegrunarlyfja, lærður í
Bandaríkj unum, gerir andlit
fólks hvítt og mjúkt. Nú þurfa
gæjar ekki lengur að kreista út
fílapenslana og ganga skrámaðir
eftir, ný aðferð sér fyrir þeim.
Það er ekkert snobb að fara á
þannig stað ef andlit manns er
ekki eins og það á að vera. Sig-
urður Jónsson, sem stofuna rek-
ur hefur undirbúið flestar feg-
urðardrottningar okkar undir
hina hörðu raun, keppnirnar.
Því skyldi hann ekki geta dittað
að venjulegu fólki, sem aðeins
kýs að líta hreinlega út?
Hækkun ó áfengi
Mjög þægileg fj áröflunarleið
fyrir ríkiskassa vorn, er að
hækka nautnavörur, tóbak og
vín. Það er viss regla, að eftir
hækkanir dregur ávallt úr sölu,
en það stendur aldrei lengi.
Nautnasýkin er harður húsbóndi
og það veit ríkisstjórnin. Nýlega
hækkuðu sterkari drykkir um 20
kr. flaskan og hin léttari um 15
kr. Við megum víst eiga von á
hækkun tóbaks líka, ef að vanda
lætur.
Oftast fara nokkrir í tóbaks-
bindindi við hverja hækkun þess,
þó oft standi það stutt. Það er
einnig hægt að fara í vínbind-
indi. Hver ríkisstjórn ætti að
hafa það jafnan í huga, að hún
er verndari þegnanna, ekki böð-
ull. Kennum þessari það.
List — fegurð
í gær varð mér gengið fram-
hjá Blómabúð K.E.A. hér í Hafn-
arstræti og rak þá augun í und-
arlega fallega keramíkhluti.
Þetta eru diskar og vasar af
óvenjulegri gerð. Þetta er grísk
listvinna og mjög fögur, enginn
hlutur eins skreyttur og annar,
handunnið og goðafræði Grikkja
uppistaða mynda. Mikið ef Od-
ysseifur og hans elskulega frú
skipa þar ekki veglegt sæti. Ann-
ars er alltaf gaman að staldra við
hjá glugga blómabúðarinnar.
Þar er einnig kostulega fallegur
kristall frá Tékkum og svo eftir-
prentanir málverka okkar mestu
snillinga, einnig íslenzk kera-
mik. Svo eru þar hin geðþekku
málverk Magnúsar Á. Árna-
sonar.
Það er skoðun mín að sá einn
hlutur færi manni gleði, sem er
persónuleg list, glys og fjölda-
framleiðsla verður að líki við
lengri kynni. En þessir grísku
listmunir tóku augu mín fangin,
aldrei séð slíkt áður hér á landi.
Það er langt til jóla, en grísk-
an vasa má geyma og ef gefa á
vini gjöf, þá gefa honum listmun.
Ég gat ekki stillt mig um að
spyrja um verð á þessum ný-
stárlegu munum: Þetta kostar
eins og tveir eða þrír sénever-
brúsar.
Þá sá ég þarna haustlaukana
og minntist Hveragerðis. Lauk-
ar, settir í jörð nú, rísa upp að
liðnum vetri og þakka guði og
mönnum fyrir sig með litaglöðu
brosi vorsins.
Islendingar
Okkur gleymist oft hið stóra
þjóðarbrot frónskra frænda í
Vesturheimi, sambönd eru stop-
ul, en gætu þó tvímælalaust orð-
ið báðum aðilum að gagni.
Um nokkuð langt skeið hafa
íslendingar að heiman mætt á
Islendingadegi vestanmanna að
Gimli og flutt þar ávörp, hafa
þeir allir lokið upp einum munni
um hinar vinsamlegu móttökur
og brennandi áhuga landanna
vestra að frétta að heiman.
í sumar var íslendingadagur-
inn að Gimli 75 ára og fór for-
sætisráðherra vestur og flutti
ræðu og ferðaðist um meðal
landa okkar. Ræða dr. Bjarna
var birt i málgagni Vestur-
íslendinga, Lögberg-Heims-
kringla, og er mj ög athyglisverð.
Það skemmtilegasta er umsögn
Bjarna um skyldleika okkar. Fer
það saman við athuganir ann-
arra og mundu þó fáir trúa í
fyrstu, hve ákaflega við erum
náskyldir allir. Þessar niður-
stöður henda okkur á, að fátt er
hlægilegra en ættardramb á ís-
landi, það bendir líka á að
Vestur-Islendingar eru meira
en landar, þeir eru einnig ná-
frændur heimamanna, allir. Dr.
Bjarni segir svo:
„Fróðir menn segja, að allir
núlifandi íslendingar séu komn-
ir af séra Einari í Eydölum, sem
dó fyrir tæplega 3 og % öld.
Meðaltalsskyldleiki þeirra, sem
nú búa á íslandi er talinn slíkur,
að þeir séu sexmenningar. Skipt-
ir þá ekki öllu máli hvot þeir, sem
hittast, eru þremenningar- eða
tímenningar. Mestar líkur eru
til, að skyldleikinn sé þar nokk-
urn veginn mitt á milli. Oftast
getur góður ættfræðingur á
dagsstund fundið að minnsta
kosti einn lið innan þessara
marka og stundum fleiri, er
tengj a saman gerókunnuga
menn. Okkur er því í raun og
sannleika nóg að ættfræða okk-
ur með því, að við séum íslend-
Framhald á bls. 7.
Shíðahótelið
Hlíðarf jalii
Hótelið verður fyrst um sinn opið urn helgar. — Tökum ávallt,
á móti stœrri og minni hópum. — Tekið á móti pöntunum í
síma 02 og 1774.
Hótelstjóri.
2) Verkamaðurinn
Föstudagur 16. október 1964