Elding - 28.04.1901, Page 3

ELDING.
75
borginni; taldi liana Erakklandi til
sóma og fór um hana fleiri fögrum
orðum. Skömmu síðar hélt hann k-
samt ráðherrum og öðru stórmenni
til grafar Gambetta og óskaði við
það tækifæri, að þinginu mætti inn-
an skamms þóknast að gjöra ráð-
stöfun til þess, að lík hans yrði flutt
til Pantheon.
Eússnesku herskipin, sem, eins og
.áður er getið, héldu hurt frá Toulon,
komu til móts við Loubet til Nizza
þann 9. Sjóliðsforingi Birilew var
fyrir þeim og færði forseta kveðju
keisarans, sem Loúbet þakkaði með
ræðu fyrir keisarahjónunum, Euss-
landi og flota þess. Erá Nizza hélt
forsetinn til Toulon og var honum
þar fagnað, meðal annars af hertog-
anum af Genua, sem var fyrirliði
ítalska flotans þar. Töluðust þeir
við einslega 20. mín. og því næst
sæmdi hertoginn forsetann með An-
nunziataorðunni. Loubet þakkaði
fyrir heimsóknina og heiðurinn með
ræðu fyrir minni Ítalíukonungs og
•drotningar hans, hertogans, flotans
og ítölsku þjóðarinnar. Pranskiflot-
inn átti enn fremur að fagna heim-
sókn af hálfu spænska flotans. Þakk-
^aði forsetinn hana á líkan hátt og
hinar aðrar heimsóknir.
Birilew og hertoginn af Genúa
fengu háðir stórkross heiðursfylking-
arinnar að launum fyrir frammistöðu
sína.
Ítalía. ítölsk flotadeild hefur í
liyggju að heimsækja England innan
skamms, annaðhvort í Southampton
eða Portsmouth, til þess að endur-
gjalda heimsókn enska flotans fyrir
tveim árum siðan.
I greud við þorpið Cancello, skamt
frá Caserta, hafa menn nú fundið
:rústir af gömlum hæ með mikilfeng-
legum skrauthýsum. í rústum þess-
um eru þegar fundin forkunnarfögur
súlnahöfuð og marmaralíkneski eitt
með frygverskri húu.
Spánn og Pórtúgal. Vegna und-
aní'araudi óeyrða voru hinar kirkju-
legu skrúðgöngur, sem vant er að
halda í páskavikunni, bannaður í
■Granada og víðar.
I Paramos, eigi langt frá Oporto,
urðu enn róstur miklar milli múnka
og leikra manna þann 10. þ. m.
Múnkar hófu skothríð á lýðinn, en
hann svaraði með grjótkasti. Nokkr-
ir menn voru teknir fastir.
Loks var gjörð tilraun til að kveikja
í Jesúsklaustrinu í Oveiro í Portugal,
en það mistókst.
Svarti dauði. 3. þ. m. er skrifað
frá Kap, að 315 manna hafi fengið
þar veikina. 107 voru þá látnir,
þar af voru 22 Evrópumenn. Veik-
innar hefur einnig orðið vart í Alex-
andríu.
Peningafölsun. Svenskur maður,
Emil Róbert að nafni, var tekinn
fastur í New York 10. þ. m. fyrir
seðlafölsun. Hjá honum fundust
plötur til þess að stimpla raeð svenska
50 króna seðla, danska 100 króna
seðla og 50 punda seðla fyrir Skot-
lands banka. Eréttst hefur, að
manninum hafi tekizt að svipta sig
lifi í fangelsinu.
Mannalát. Nýdáinn er í Stokk-
hólmi ívar Hallström, einn af hinum
merkari tónskáldum Svía.
Heimspekispróf. Landar vorir,
Ágúst H. Bjarnason og Guðmundur
Einnhogason, luku prófi í heimspeki
í fyrra dag, háðir með lofsorði.
Kviksetning á Indlandi,
Á 1000-ára sýningunni í Bódapest
1896 léku 2 indverskir ölmusumunkar
ýmsar listir. Ein af brellum þeirra vnr
só, að þeir dáleiddu hvor annan á víxl
og láu í dvala vikn eða hálfsmánaðar
tíma undir glerkassa. 2 nafnkunnir vís-
indamenn voru á böttunum í kring um
þá til að athuga breytingar þær, er lík-
amir þeirra tækju meðan þeir láu í dval-
anum. Einn góðan veðurdag kom held-
ur en ekki rugl á reikninginn. Verð-
irnir komu í opna Bkjöldu þar sem ann-
ar munkurinn var skriðinn undan gler-
kasBanum og var að háma í sig mat.
Þessi áþreifanlegu undanbrögð urðu til
þess, að fæstir vildu lengur tróa því að
þeir ölmusumunkar hefðu nokkurn tíma
til verið á Indlandi, sem hefðu látið kvik-
setja sig, og risið upp ór gröfinni að
nokkrum tíma liðnum heilir heilsu, þótt
það sé fuilsannað með órækum vottum.
Þessir indversku ölmusumunkar lífa
einkennilegu lífi. Deir álíta það aðal-
skilyrði lifsins að bóa sig undir eilífa
hvíld eða eilífan Bvefn, án þess að þurfa
að lifna við aftur og lifa nýju lífi í
nýrri mynd, eins og almenningur gerir
eftir tróarkreddum þeirra. Hið eina
óbrigðula meðal til að ná þessn takmarki
álíta þeir það, að festa hugann eingöngu
við eitthvað fast ákveðið, sína eigin
innstu persónu, veru guðs eða eitthvað í
þá áttina. Til þess nú að létta undir
með hugsuninni, hafa þeir búið sér til
ýmsar kreddur. Deir æfa sig í að halda
líkamanum í ákveðnum stellingum, teija
andardráttinnog festa augun á ákveðnum
stað, t. d. nefbroddinnm eða naflanum.
Degar mikið er að þessu gert, færist
smámsaman doði eða meðvitundarleysi
yfir líkamann, sem á endanum getur leitt
til dauða. Dessar tróarkredduæfingar
eru þvi í raun og veru ekki annað en
dáleiðsla, sem þeir beita við sjálfa sig
í staðinn fyrir aðra.
í byrjun 18. aldar eru þegar farnar
að ganga sögur af indverskum hreinlífis-
mönnum, sem létu grafa sig og láu
9—10 dægur í gröfinui án þess að neyta
matar eða drykkjar eða kreyfa likam-
ann; Ijós og loft komst inn til þeirra
gegnum litið op. Seinna meir kvað svo
ramt að, að þeir létu grafa sig í poka
eða lokaðri kistu, án þess að nokkurt
loft kæmist að. Hvað sem nó þessum
sögusöguum líður, þá er hitt víst, að í
kringum 1880 lék maður nokkur að nafni
Harid&B þessa list hvað eftir annað
í Lahore í Radsjputáná. Hann var orð-
inn svo leikinn í dáleiðsluæfingunum,
að hann í 40 daga gat stilt lífshræring-
ar sínar og legið í gröfinni eins og nár.
Um þennan mann er það sannað með
órækum vottum, að hann lét kviksetja
sig 4 sinnum og lá í gröfinni 8, 10, 30
og 40 daga samflaytt í hvert skifti, og
þar gátu ekki verið nein brögð i tafli.
í það skiftið sem hann Iá 3 dægur í
gröfinni, stóð alveg sérstaklega á kvik-
setningunni, og var þvi svo háttað, sem
hér segir.
Dað var í Konkon árið 1828. Einn
góðan veðurdag kom indverskur embætt-
ismaður nokkur og klerkur til ka6tala-
höfðingjans brezka og bað fyrir hönd
„eins af hinum helgu löndum sinum“
leyfis til að láta kviksetja sig i 9dægur
innan horbóðatakmarkanna, og bar því
við, að með því móti væri fyrir það
girt, að nokkur brögð væru í tafli.
Kastalahöfðinginn gaf hikandi samþykki
sitt og áskildi sér að mega sjálfur vera
við til að sporna við því að nokkrar
vélar væru hafðar i frarnmi. Dví næst
var dýrlingurinn úti á bersvæði, og i
viðurvist alt að þósund indverskra
manna, vafinn inn í ábreiðu af úlfalda-
hári og lagður niður i djúpa gröf af
venjulegri stærð. Yoru siðan settir