Alþýðublaðið - 01.12.1964, Qupperneq 2

Kltstjórar: Gylft Gröndal (ðb.) og Benedikt Gröndal. — Fréttastjörl:
Arni Gunnarsson. — Kitstjómarfulltrúi: ElSur Guðnason. — Simar:
14900-14903. — Auglýsingasími: 14906. — Aðsetur: Alþýðuhúsið við
Hverfisgötu, Reykj'avík. — Prentsmiðja Alþýðublaðsins. — Áskriftargjald
kr. 80.00. — 1 iausasöiu kr. 5.00 eintakið. — Útgefandl: Alþýðuflokkurinn.
Skerðing ellilauna
ÞAÐ ER ALKUNNA, að framsóknarmenn.
ihafa verið áhugalausir um almannatryggingar á
síðari árum. Hafa engar meiri háttar umbætur
fengizt á tryggingalöggjöfínni, þegar framsóknar-
menn hafa verið í ríkisstjórn, og hafa þeir oftast
beitt ráðum sínum yfir fjármálum til að hindra
það.
Nú þykir Tímanum nauðsynlegt að lappa upp
á afstöðu flokksins í þessu mikilsverða máli. í rit-
stjórnargrein eru talin nokkur afrek framsókn-
armanna í tryggingamálum, og er þar fyrst, að
skerðingarákvæðið svonefnda sem svipti gámla
fólkið ellilaunum ef það hefði dálitlar tekjur, hafi
verið afnumið 1956 fyrir fprustu Steingríms Stein
þórssonar.
Þarna fer Tíminn með rangt mál. í trygginga
frumvarpi því, sem Steingrímur flutti 1955, var
gert ráð fyrir, að skerðingarákvæðið skyldi hald-
ast um ótiltekinn tíma, svo að ekki þyrfti að standa
í sífelldri endurnýjun þess!
Þegar Alþýðuflokksþingmenn mótmæltu og
kröfðust þess, að skerðingarákvæðið væri afnum-
ið, reis upp Páll Þorsteinsson og hélt uppi skcleggri
vörn fyrir skerðinguna. Taldi hann afnám skerðing
ar mundu kosta ríkissjóð stórfé og f jöldi sveitarfé
laga vildi halda skerðingunni. Þarna leyndi sér
ekki, hvcr stefna framsóknarmanna raunverulega
var.
I efri deild magnaðist andstaðan gegn þessu
ákvæði frumvarpsins og varð samkomulag um að
getja enn tímatakmark á skerðinguna — til 1960.
Voru framsóknarmenn knúðir til að gangá inn á
£>á skipán mála. Það var í fyllsta samræmi við
|?etta, sem núverandi ríkisstjórn afnam skerðing
iuna á því ári.
Þetta var gangur málsins og má um það lesa
*i Alþingistíðindum. Alþýðubláðið hefur áður
íninnt á þessa sögu, en Tíminn trúir á gleymsku
lesenda og fer enn af stað með rangfærslur sínar.
Svo nauðsynlegt þykir blaðinu að rétta hlut fram
sóknarmanna í tryggingamálunum, að gripið er
til hreinna falsana í því skyni.
* ■ Geta má þess, þegar nefndar eru breytingar
'ulmannatrygginganna á þinginu 1955—56 „undir
forustu“ framsóknarmanna, að þá var barnalíf-
^eyrir með öðru barni afnuminn. Haraldur Guð-
mundsson gagnrýndi það atriði eins og mörg önn-
ur og kallaði „stórt skref aftur á bak“ í trygginga-
• málum, úr því búið var að lögfesta lífeyri með öðru
barni.
Tíminn þarf -að finna eitthvað haldbetra en
þetta, ef hann ætlar að hnekkja þeirri staðreynd,
að Framsóknarflokkurinn hefur verið dragbítur
trýggingamála a síðari árum.
t&irnmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmBmmmmmmmmmmmam
2 1. des. 1964 - ALÞÝÐUBLAÐIÐ
xuupimidi,
<
rr liJ p -i I MJ minim T JJL y Ij
★ Ekki nema einn þjóðhátíðardagur. --
h ★ Fyrsti desember — Stúdentadagur. |
j ic HallveigarstaSir fagurt hús.
1 ★ Valinn umferSarerindreki. |
MARGIR HAFA látið þá skoðun
í Uós á undanförnum árum, að
ekki næði nokkurri átt að liafa
tvo þjóðhátíðardaga. það varö hins
vegar að teljast cölilegt, að 1.
desembers 19.18 væri minnzt sem
hátíðardags, en eftir 1944 hefur
það verið óeðliiegt. 17. júní var
löngu áður minnzt sem fæöingar
dags Jón Sigurðssonar og með
liinni mtklu þátttöku íþróttamanna
í hátíðahöldunum var þessi dag
ur vidurkenndur sem þjóðhátíð
‘ardagur.
i*etta var í raun og veru
staðfest árið 1944 þégar lýðveld
ið var stofnað eða endurreist. Þá
var 17. júní valinn til þeirrar at-
hafnar og yfir lýst að hann skuli
í allri framtíð- vérða þjóðhátíðar
dagur íslendinga,
STÚDENTAR HAFA sett aðal
svipinn á 1. desemberhátíðax*-
höldin um langan aldur. En hin
síðari ár hefur þjóðin alls ekki
viðurkennt hann sem þjóðhátíðar
•Idag. Hinsvegar er ekki nema
sjálfsagt, að stúdentar tileinki
sér ,einn dag árlega sem Sinn há-
tíðisdag sérstaklega, óg virðist
1. desember vera tilvalinn fyrir
þá. . - , - ,
ÞESSI DAGUR er é'kki löghglg
•aður frídagur. Hins vegar hgfur
búðifm oft verið lokað þennan
dag, eti. nú virðist vera orðin
bréyting.á, því að samkvæmt yfir
lýsingum í blöðum undanfarna
daga verða verzlanir ópnar í dag
Annars er ekki úr vegi að minn-
ast á það í þessu sambandi, að
frídagar eru hér of margir, og
fleiri en í nær öllum öðrum lönd
um. Þéim má sannarlega fækka.
HALLVEIGARSTAÐIR ERU
loksiris risnir upp á horni Tún-
götu og Garðastrætis. Og ég verð
að ,segja það, að mér finnst það
eitt af snotrustu húsunum í
Reykjavík. Manni hefur fundizt
•að saga hússins lýsti nokkurs kon
ar píslarsögu. Konurnar hafa saf«
að fé til hússins áratugum sam-
án og féð, sem safnzt hefur,
hefur fallið jafnharðan í verði.
Svo urðu landvarandi málaferli útj
úr byggingunni og lóðinni, en allt
er gott þegár endirinn er góður
og húsið risið upþ fagurt og hlý
legt á aS l’ta, og eí’ mér sagt, að
salirnir verði bjartir og myndar
legir.
EINN ÚR UMFERDINNI skrif-
ar: „Seinast Þegar ráðijnn var
erindreki til Slysavarnafélagsina
þótti sjálfsagt að ráða sérfróðan
mann í sjóslysavörnum og var
það vel. Nú, þegar oráðinn er mað
ur til umferðarslysavarna er öf-
ugt að farið og ráðinn til þese
maður, sem aldrei hefir nálægt
slíkum störfiim komið, Þetta er
Framhald á 5. síðu.