Vestri - 24.08.1916, Qupperneq 2
<*• '-VI
nííRi
3= *.
i j6
Símlregnir
19. ágúst.
Einkaskeyti til Mbl., Khöf'n 17. ágúat:
Þjóðverjar hafa sent Austurríkismönnum hjálparlið til þess að
verja Triest.
Fundum i Landsþinginu frestað. Konungur hefir stungið upp á
að myndað verði samsteypuráðaneyti, svo komist verði hjá nýjum
kosningum.
Einkaskeyti til Mbl., Khöfn 18. ágúst:
Frakkar sækja fram hjá Mauretaz.
ítalir eiga aðeins 25 enskar mílur ófarnar til Triest.
Rusky er orðinn yfirhershöfðingi Rússahers á norður vigstöðv*
unum.
Skovbo, fyrv. Garðprófastur, látinn.
22. ágúst.
Einkaskeyti til Mbl., Khötn 22. ágúst:
Frakkar hafa tekið Fleury.
Bretar hafa náð skotgryfjaröðum f Skorowskógi.
Búigarar sækja fram f Grikklandi, i áttina til Kavalla.
BrusiiofF, hershötðingi Rússa á suður vígstöðvunum, hefir hand*
tekið 350 þús. manns.
Konungur hefir kvatt fulltrúa allra pólitfsku fiokkanna í Dan-
mörku á sinn tund til þess að reyna að koma á samkomulagsráða-
neyti.
Vilhelm Wiehe leikari látinn.
Samkvæmt opinberum tilk. hafa bandamenn allstaðar unnið á
á vestri vfgstöðvunum.
Innlendap elmtpegnlp.
22. ágúst.
Bretar hafa bannað olfuflutning til Jónatans Þorsteinssonar
kaupmanas f Rvfk, sem hann hatði pantað trá Amerfku. Ástæðan
sögð sú, að seglskip átti að fiytja olfuna, en Bretar segja þau hljóti
að verða katbátum að bráð, ef svo ber undir.
Gulifoss kom til Rvfkur f morgun. Ráðgert að hann fari
hingað til Vestfjarða 25. þ. m. 7. seftbr. er áformað að Gullfoss
fari til Ámerfku.
Skemtiför.
Síöastliðna viku barst bú fregn
til bæjarins, að til stæði að skemtii
samkoma skyldi háð á Arngei ðar-
eyri sunnud. 20. þ. m. Bæjarbúar
þeir, sem ekki eru heimasæt.nir,
vildu freista að komast inn eftir til
þess að taka þátt i fagnaðinum og
sýna sig og sjá aðra. Var fyrst
auglýst, að Dýjasti vélbáturinn,
„Eggert Ólafsson”, flytti fólk inn
eftir, en á laugardaginD voru festar
upp auglýsingar um að „Freyja'1
og ,Frigg“ færu báðar inn eftir
þann dag og skyldu efnamenn greiða
1 krónu í fargjald, en fátækir fá
ókeypis far.
Á sur.nudagsmorguninn var uppi
fótur og flt; faiþegarnir streymdu
niður á Edinborgarbryggju og um
borðíbátana, liklegaum 130 -140
alls. Veðrið var hið ákjósanlegasta.
Gráhvit góðviðiisþoka krýndi fjöllin
niður undir miðju, sjórinn fléttur
eins og rjómatrog, og á stöku stað
skein sóIíd gegn um þokuna, sem
boðaði það að hún myndi „brenna
hana af“ um hádegið.
Systurnar .Freyja* og „Frigg“
rendu af staö rúmri hálfri klukku>
stund eftir tilsettan tíma og þreyttu
kapp út Fjöiðinn. ,Frigg" er yngri
og veitti því belur; skyldi hún og
taka fleiri krókana.
þegar inn fyrir Arnamesið kom,
drógu menn ajónaukana úr pússi
sinu og tóku að litast, um, en Djúp>
menn skýrðu hinum ókunnu frá
bæjum og örnefnum. Og Djúpið
er margbreytilegt að útliti fyrir
þanD sem fer um það i fyrsta skifti.
Há, sæbrött fjöll, stórgrýttar hlíðar,
laDgir firÖir, og býsna óllkir, og
hálsar og hæðir, gróðurlitlir sumir
að vísu, en þó margbreyttir að
lögun. Á aðra höndina er Ströndin
regluleg og bein að heit.a má, og
eyjarnar, Vigur, iðgræn og regluleg
að löguD, en Æðey henDi alveg ólík.
Borgarey, talBvert lík Vigur.
Tveimur söguríkustu höfuðbóh
unum í Djúpinu, ögri og Vatnsfirði,
taka allir eftir sem leggja leíð sína
inn eftir. — Þokunni smálótti af
eftir því sem innar dró, en gisnar
slæður hengu enn þá í gljúfrum og
á hamrastöllum uns þær eyddust
og hurfu upp í loftið, en sólin stráði
geislaflóði um láð og lög. Var nú
tekið að iðka söng, því raddmenn
allmiklir voru þarna samankomnir
og þreyttu þeir sönginn sem mest
þeir máttu, en gnoðin skreið áfram
alt til Arngerðareyrar. — Pegar
þangað kotn var alllangt þangað
til söngskemtunin skyldi hefjast.
Qengu menn þar saman um stund
og spjölluðu við aðkomumenn.
Ungmennafélagið og hreppurinn
i sameiningu hafa keypt hús það
er kaupfélagið átti, og ætla að hafa
það fyrir sarakomuhús. Er það
anoturt innan með góðum sal og
veitingaherbergjum, og með bestu
þeaskonar húsum f sveitum. Eu
bud vonlegt er var það laogt ol
lítið íyrlr jafn margt fólk og þarna
var samankomið.
Skemtunin var gerð til ágóða
fyrir húsið.
Þegar kl. var 4 hóf Eggert söngv*
aii eiDsöng i húsinu, söng bæði
þýsk og islensk lög og var vel látið
yflr. Sigvaldi lók undir á har<
moníum; þótti þetta góð skemtun.
Síðan félst unga fólkið í faðma og
dansaði um nokkra stund áður en
ísflrðingar bjuggust, til ferðar. Ann<
að var ekki haft til skemtunar.
í alvöru mælt hefði verib mynd*
arlegra að setja mótið með ræðustúf
og gefa möDnum færi á að fá orðið*
því sjálfsagt hefðu einhverjir þeirra,
er þarna voi u, fundið hvöt hjá sér
til þess að segja eitthvað. Einnig
hefðu veitingar getað verið i betra
lagi með því að breiða dúkájöið*
ina utan við husið. — En þrátt
fyrir þetta eru þessi mót heppileg
og sjálfsögð; þau auka viðkyuning
og glaðværð, og alt stendur til bóta.
Um 500 manns munu hafa verið
samankomið þarna, flest héðan af
ísaflrði og svo úr nærhreppunum,
Kauteyrar, Reykjarfjarðar og ögur-
hreppum. Nokkrir menn voru
einnig sunnan úr sveitum.
Jafnskjótt og „Freyja“ haíði undið
stjóra úr botni var tekið að iðka
sönginn og enn þá rösklegar en á
inn eftir leiðinni, því þarna voru
karlar í krapinu, sem þóttust geta
tekið lagið. f*ar var Snorri og
Tryggvi, báðir gamlir Heklungar,
Sigurður og Skúli, Stefán og Jóhann
og Reykvikingar nokkrir, og margt
fleiri manna, skáld og fulltrúar
borgar vorrar. f“ai var Vestri,
en Njörður á „Frigg*. Útgerðar-
maðurinn (Karl Olgeirsson) var á
bátunum til skiftis. í kvennahópn*
um var valið í hvert sæti, og
þorum vót ekki að gera þar upp
á milli.
Jæja, svona var kallað, kveðið
og sungið út Djúpið. Margir voru
raddmiklir, en ekki að því skapi
raddfagrir allir og líklega ekki vel
■amæfðir.
Sólin hnó eldrauð í hafsins skaut
miðja vegu milli Rits og Stigahlíðar,
og Langadalsströndin roðnaði, eins
og feimin mær fyrir ástbrosum
yngissveins, en golan svöl ýfði
sjóinn a meir, eftir því sem húmið
færðist yflr hauður og haf.
Raddböndin tóku að sljófgast,
eftir því sem leið á fðrðina, og wsú
hin kalda undiralda" lyíti óþægilega
undir meltingarfærin í sumu ferða-
fólkinu, en þokan bannaði að'skygn-
ast til miða; svefninn sigraði þá
og margan mætan mann.
Þegar að Edinborgarbryggju kom
'vildu sumir borga, en Guðmundur
skipstjóri neitaði að taka við far-
gjaldi af nokkrum manni. — f’ótti
snmum sem með því hefðu veríð
gerð spjöll á lánstrausti sínu, eink-
um þeini, sem þurfa að nota mikið
af gjaldeyii þeim sem víxill er
neíndur, «d flestir lofuðu rausn
útgerðaimanns og skipstjóra og
báðu þá hafa margfalda þökk fyrir.
Þakkaði svo hver öðrum sam-
fylgdina og buðu
Góða nótt.1
Síldveiðarnar,
Ennþá sömu uppgripin og und-
anfarið, oft umhverfls bæinn og í
íjarðarmynoinu, og Djúpið sagt
fult af síld; virðist Isafjörður ætla
að stinga Siglufjörð af stokki.
Vegna tunnuleysis heflr oiðið aö
stöðva flesta bátana langa líma og
verður það tjón vart metið sem
vert er. Nokkuð virðist ætla að
rætast úr tunnuleysinu, bæði kom
dálítið af tunnum með Botniu og
töluvert m«ð Fioru, og i gaer kom
tunnuskip, sem Jóh. Þorsteinsson
kaupm. heflr útvegað, með um
5000 tunnur, og væntanlegt er
tunnuskip til Axels Ketilssonar
næstu daga.
Sá efl sem var hjá sumum um
síldveiðar hóðan með snyrpinótum
er allur horfinn eftir reynsluna í
Bumar, sem bendir á að ísafjórður
hafl að mörgu betri skilyrði en
aðrlr staðlr til slíkrar veiði.
Er sagt að þegar séu komnar
b*iðnir um tvær nýjar sildaistöðv-
ar, áuk þesa sem hinar gömlu
verða stækkaðar og fullkomaðar,
þvl •ins og búast má við «r mörgu
ábótavant um útbúnað þegar alt
er í byrjun.
í Iogólfsfirði á Ströndum hafa
tveir Norðmenn aett upp síldar-
Btöðvar í sumar og rekið veiði
þaðan. — f Reykjarfirði nyrðra eru
og þegar leigðar tvær síldarstöðvar
innlendum mönnum og heflr Guðm.
Hannessou cand. jur. keypt 5
„plauEtæði" þar. Nú siðast hafa
Siglfirðingat sótt afla þarna vestur
í Húnaflóa, svo stöðvar þessar
sýnast liggja vel við hvað aflasæld
snertir.
Það er áreiðanlega komiun tími
til, að alþingi skerist í leikinn og
sjái um að útlendingar nái ekki
fleiri sildarstöðvum hér á landi en
þegar er orðið og yflrleitt þrengja
kjör útlendinga hvað veiðiskap
snertir. Útvegur landsmanna er
þegar orðinn svo þroskamikill og
eykst óðfluga, en verður víöa að
veia hornreka fyrir útlendingum.
Ætti næsta þing að taka þetta
alvöru og nauðsynjamál til r»ki<
legrar íhugunar.
Afll. Fremur sjaldróið og lítill
atli tii hafsins, en stöðugt allgóður
afli hór inn i Djúpinu á smaerri
bátana,