Vestri - 02.03.1917, Qupperneq 3
VESTJRI.
8 bl.
Aöalf undur
Bnnaflarsamtiaiiðs VestfjarQa
verðup haldlnn á ísaflrði
laugard. 19. maí næstk.
ísifirðl, 12. febr. 1917.
Sambandsstjórnin.
3« _____ _ ________________________________
Innlendar símfregnir.
>t
24. tebr.
Almenn óánægja í Rvík út at athendingu á vöiukortunum.
Botnvörpung;<rmr svrnnlensku atli dú lítið. ísiendingur kom
inn i morgun tneð sárlitirm afia.
Silfurbrúðkaup Geirs ZoOga í yiær. Mikil viðliöln í Rvtk.
Gasnotkun tyrirboðin í búðum og opinberum byygingum.
27. tebr.
Útbýting- á matvælakortuuum i Reykfavík gengur nú betur
•n áður.
Otsavaður sunnaniands i gaer. 4 vélbáta rak á land i Sand-
gerði og 1 á Akranesi. Tveir at bátum þeim, sem rak á laud í
Sandgerði, voru frá Eyrarbakka og skemdust þeir mikið.
Landsstjórnin hefir leigt 2 mótorslcp at h/r. Kveidúlfi, er fél.
hefir keypt í Amaríku. Le-ggja stripin af stað bingað til tands
bráðlega.
Activ tór frá Englandi á laugard.iginn.
Are íór trá Ffeetwood í gærdag, fermdur salti.
Bresku samningarnir tullgerðir.
Eftirmæli.
n
Þann 5. desember síðastliðinn
andaðist að heimili sínum. Noðri-
Miðvík í Aðalvík, merkur og
góður maður, bændaölduugurinn
Halldór Þeófílusson, fullra 74 ára
að aldri. Foreldrar hans voru:
Þeólilus Ólafsso Og Grna Árna-
dóttir, er bjuggu á Látrum.
Var Gróa dótturdóttir séra
Guðmundar á Stað í Aðalvík og
konu hans Ingibj.\rg«rVernharðsi
dóttur. Það má meðhaldslaust
telja Halldór sál. með allra helstu
basndum þessa bygðarlags, fyrir
ýmsra hiuta sakir. Hann var
orðlagður dugnaðar og eljumaður
hér um slóðir, sívinnandi, svo að
honura téll aldrei verk úr hendi.
Sjótnaður þótti hann mað atrigð-
urn góður, meðan heilsa og kratar
leyfðu; varð formaður 23 ára og
var það í 35 ár, og sjósóknari
með þeim tremstu. enda mjög
eltirsótt að vera með honum,
því hann kom maana best að
sér fólki. Það er til marks um
dugnað hans og framsýni að
öllum hinum tuörgu börnum, 15
að tölu, er hann gat við konu
sinni í hinni löngu og faisælu
sarnbúð þeirra, kom hann upp
til menningar. Þetta eitt er ærið
nóg til að sýna hvíltkur fyrir-
hyggjumaður hinn látni var.
Auk þess var haan mjög hjálp.
samur og greiðvikinn, svo að
hann gat nálega engutn um hjálp
synjað og ott sér ( baga, Hann
var smiður góður, eftir þvi sem
um hans daga tíðkaðist, bæði á
tré Og einkum þó á járn og
stundaði það jatnan, er aðrar
annir leyfðu. Það var margur
maðurinn sem ieitaði Halldórs, er
á lá með eitthvað, er lagfæra
eða smtða þurfti, og inörg var
SU stundin, sem hinn látni þannig
varði frá störfum fyrir heimil
sitt til að liðsinna öðrum nágrönn>
um sfuuni. Það var því eigi að
furða þó hann kæmi sér Vel,
•nda er óhætt að seðja, að allir
Sem þektu hann unnu honum
avo, sð betur kyntan mann getur
ekki, og áreiðanlega dó hann
svo, eins og hann lilði, að engiu
bar til hans kala. Það er til
dæmis um hve tamt honum var
með sínu lipra og Ijútmannlega
viðmóti að hæna menn að sér,
að ntargir sjómenn sem hingað
komu öllum sumruin úr ýmsum
sveitum landsins og honum kynt>
ust, bundu þegar við hann þann
kunnigsskap, að þeir síðar aldrei
þóttust mega koma hing’að svo
að þvir ékki findtx Halldór.
Svona vini og kunningja átti
hinn látni hér og hvar ura ait
land meðai sjómanna. Geta má
nærri, að þar sem hinum látna
tókst svo, með ljúfmannlegri
framkorau sinni, að hæna og laða
að sér alókunnuga menn, sem
að garði hans báru, þá hafi franv
koma hans og viðmót eigi sfður
hænt að sér nágrannana. Heimi
ilislaðir var hann og hinn ágæt
asti, bæði konu og börnum, sem
hann allu jafna bar 'yrir brjósti.
Þau báru fyrir hinum góða löður
þá Iotningu og elskn. sem hann
í svo ríkum mæli verðskuldaði
Og munu ávalt geyrna minningu
hans i heiðri, sem hins hesta og
umhyggjusamasta töður, s» m
nokkur böru geta átt.
Eítirlifandi ekkja hans heitir
Kr.stjana Jónsdóttir. Hö ðu þau
verið 50 ár í hjónabandi. Af 15
börnum þeirra eru 7 á lífi, 5
dætur og 2 synir.
Kunnugur.
8 10 k n r.
Þótt að flest sé krónum keypt
og kærleiks gæti minna,
verður aldrei lögtak leyft
í lendum vona þinna.
Síst má kvarta er sorgarber
svinnnm skartar þorið,
meðan hjartað ekki er
alt í parta skorið.
J. S. B.
Tíðln. Vestan stormur með
kafaldskrapa «g rigningu undan*
fsrið.
— þýdd smásaga. —
(Framh.)
>Eg sagði henni, að best væri
að senaja við þig hér, í þínum
eigin húsakynnum. Og eg hefi
þar rétt fyrir mér. Eða kanske
þú viljir heldúr eiga tal við hana
á opinberu gistihúsi? Hún skiidi
mig strax, jafn vel gefin og hún
er.
Þetta er nú alt og sumt, si m
eg hefi að segja þér.«
>Hversvegna sagðir þú mér
ekki íyr að hún væri hér í borg*
inni? Eg bfer kensi á almennar
kurteisisvenjur, skaitu vita.<
>Eg gat það ekki, þvl við
kornurn fyrst í gærmorgun.
>Varð hún þér samierða?<
>Eftir mínum ráðum og sanu
kvæmt eindregmni bón minni.<
Edgerton einblfndi á hann.
>Ura hvað eigum við nú eiginlega
að semja?« mælti hann önugur.
>Hún er jú kaþólsk, og því getur
ekki orðið rætt um skilnað.
Ja — við gert samning eða
frj dst samkomulag okkar á milli.<
>Jæja, nú verðurðu að taka
ákvörðun. Fyrir tveimur árum,
þegar þú varst 28 ára, varstu
ákaflega tilfiuninganæmur, auð
leiddur, óskýr og hugsjúkur út
af nokkrum ómerkileguuxs skyldu
verkum. Án þess að ráðfæra
þig sið máiafærshtm-.utn þinn,
fre nurdu glæp — já, glæpur er
það að búa til eftiriíkingu af
hjónabandina, mikilvægustu
stofnun þjóðfélagsius.
Þetta var glæpur, o * konan
þín er samsek þér. Hvorugt
ykkar verðskuldar naðun.<
Hann tmepti glófunum og
bjóst ti! ferðar.
í dyrunum mætti hann ungri
stúiku nieð nafnmiða í hendinni.
Edgerton hljóp á móti henni
og leit a miðann.
>Það hiyggir mig að gg skyidi
þurfa þessa tilsögn í hegdun,<
mælti hann. >Það var iétt af
þér að veita mér hana, Þa þar t
ekki að vera órólegur. Eg skii
það vel, að eg er skyldur að
annast konuna mina.<
>0 — o, þú nærð þér,« mælti
Courtland. >Góða nótt, eg veri
að tala fáein orð við frú Edgeiton
áður «n eg fer.<
>Þú verður þó hérna i kvöld,<
mælti Edgerton ákafur.
En Courtland flýtti sér niðuf
tröjpurnar og tautaði eitthvað
um skylduverk sín í tilefni af
jólahátiðinni.
Edgerton stóð og blíndi á eftir
henurn. Ilann heyrði Courtland
ganga inn í setstoiuna, og heyrði
vel að þau hvísiuðust lágt Svo
fetaði hann niður stigann og
studdí sig við grindurnar.
Þegar hann kom inn í stofuna
mætti hann þar ungri stúlku I
Ioðkápu. Hann veitti strax ettiri
tekt bláum augum og miklu hárl,
sem undið var í hnút < hnakkan*
um. Courtland kynti þau hvort
ödru. Edgerton hélt örtiggur
hinni grannvöxnu hönd konu
sinnar, þar til hún dró hana að
sér með hægð.
>Mér þykir leitt að ég get
ekki verið hér og borðað kvöld'
verð með yður og Edgerton i
kvöld, á aðfangadagskvöld,<
mælti Courtland þýðlega og gekk
tram að dyrunum.
(Framh.)
Útvegur til sölu.
Fimmmannafar með flotverk*
færum, um 30 lóðura og 300
föðmum af hrognkelsanetum,
til selu nú þegar.
Lysthafendur semji við
Guðm. B. Árnason,
Fossutn i Skutilsfirði.
Tækifæriskaup.
Epli,
ný og géð, fást í
EDINBORG,
á aðeins 1 krónu kílóiö.
Handsðpu
selur E|D INBORG,
íyrst um sinn, með 20—25®/s
a 1' s 1 æt tl.
Miklar birgðir og margai feg.
Prentsmiðja Vestfirðinga.