Skólablaðið - 01.12.1914, Blaðsíða 6

182
SKÓLÁBL.AÐIÐ
ert mark á takandi. Dæmi þess, að 17 börn taka próf; af
þeim 6 fullnaðarpióf og fá öll 8 í aðaleinkunn; en áf hinum
fjögur 8, en fimm 7 í aðaleinkunn. Vitnisburðina því oft sár-
lítið að marka, og allra síst til samanburðar á þekkingu
barna í ýmsum sveitum, af því að mælikvarðinn er svo misjafn.
Nú mæla prófreglur svo fyrir, að barn, sem fær 4 í aðal-
einkunn, hafi staðist próf. En þá er vitanlega gert ráð fyrir
því, að barnið hafi numið allar námsgreinir, sem prófað er í,
og geti því ekki komið fyrir, að það fái 0 eða jafnvel 1 í
nokkurri grein. Leiði prófið það í ljós, að eitthvert barn
kunni ekkert i einhverri þeirri námsgrein, sem skylt er að
læra og prófa í, þá er sjálfsagt rétt að líta svo á, að það hafi
ekki staðist próf, enda þó að það hafi 4 í aðaleinkunn. Próf-
reglurnar gera ekki ráð fyrir O-frammistöðu; komi hún
fyrir, er barnið fallið.
Rétt hefði, ef til vill, verið, að taka upp í prófreglurnar
ákvæði um það, að ekkert barn stæðist fullnaðarpróf, nema
það hefði 4 í aðaleinkunn, og ekki lægra en t. d. 2 eða 3 i
neinni grein. það hefði að líkindum gefið nokkra tryggingu
fyrir því að engin einstök námsgrein yrði gersamlega van-
rækt. En með reglum fyrir vitnisburðagjöfum er ómögulegt
að búa svo um hnútana, að prófdómarinn geti ekki gert hé-
góma úr öllu prófinu, ef hann vill. Tryggingin verður alt
af í prófdómaranum og áSiti hans. — Engar reglur verða gefn-
ar fyrir vitnisburðargjöfinni, svo að hún í allra prófdómara
höndum gefi tryggingu fyrir því, að rétt sé dæmt um kunn
áttu og þroska barnanna.
það er sjaldan, að 14 vetra börnum sé neitað um fulln-
aðarpróf; en kemur þó fyrir. Hitt er fremur að óttast, að
börn séu látin sleppa með fullnaðarpróf, og skorti þó mjög
þekkingu til að standast það að réttu lagi, bæði yfirleitt og
í einstökum greinum. Er því miklu meiri ástæða til að hvetja
prófdómara til að vera nægilega kröfuharðir, heldur en til
hins, að vara þá við því.
þar sem „prófdómari" (í seinasta Sklbl.) kvartar yfir því,
að barn geti náð fullnaðarprófi án þess að kunna neítt í reikn-
ingi, t d. að taka, þá má víst álíta, að það sé oftast á valdi