Skólablaðið - 01.08.1919, Qupperneq 10

122
SKÓLABLAÐIÐ
að vekja snemma athygli á verSmun eftir hlutfalli hans vi5
verðiS, en ekki eingöngu eftir upphæöinni; t. d. ef hlutur,
sem vanalega er seldur á 5 aura, fæst fyrir 4 aura, a5 hugsa
ekki sem svo, að hjer sje eins eyris munur, sejn öllum megi
standa á sama urn, heldur, aö hjer sje að ræöa um 20% verð •
mun.
Samband iönlista viö landafræSi er auSsætt. Þar ætti a'ð
byrja á því, sem börnin þekkja og nátengt er lífi þeirra, t. d
klæðnaði. Börnin smiða vefstóla og vefa, og sauma sjer föt,
prjóna o. fl. Þau uppgötva sjálf úr hverju fötin þeirra eru,
ull, líni, baðmull, silki, o. s. frv., mismun á vetrar- og sumar-
fötum. Þeim eru sýndar myndir af Eskimóum í skinnfötum,
Afríku-negrum í fötum unnum úr viöi, o. s. frv. Út frá þessu
fá þau þekkingu á ástandi manna í ýmsum löndum í sambandi
við loftslag og önnur náttúruskilyrði.
Á sama hátt má taka fyrir híbýli manna. Börnin fá aö starfa
að hverju sem þau vilja í iðnlistastofunni. Mörg þeirra byggja
sjer hús, stúlkurnar oft eldhús, og drengirnir hesthús og vagna-
skýli. Stundum slá þau sjer saman og byggja stórhýsi, sem þau
komast inn í sjálf, mála þau og vanda að öllum frágangi. Út frá
þessu læra þau svo um híbýli annara þjóöa. Þá má taka fæðu-
tegundir á sama hátt, jörð loft, vatn, o. s. frv. NáiS samband
er milli iðnlistar og lestrar. Börnin lesa sögu og draga mynd-
ir af hvaða atriði i henni sem þau vilja. Þau læra kvæði og
sögur um ýnuan iðnaS ; vekur þaS virSingu þeirra og ást á
störfunum.
Ef til vill eru iSnlistir ekki tengdari neinni námsgrein en
eSlisfræSi, þar sem börnin búa sjer til ýms smááhöld til til-
í'auna. Dæmi eru til þess, aS drengir í Bandaríkjunum bú;i
sjer til þráSlaus skeytasambönd. I einum skóla þar sá jeg
marga mótorbáta, sem drengir í efsta bekknum höfSu búiS
til. Var stór sundpollur inni í skólabyggingunni; höfSu þeir
þar kappsiglingar og reyndu flýti bátanna. (Meira).