Alþýðublaðið - 17.03.1965, Qupperneq 13

ÍÞRÓTTIR
Frh. af 10. síðu.
Víkingur átti einn sinn bezta
leik í langan tíma, en það dugði
ekki. Beztir voru Þórarinn meðan
hans naut við (hann, meiddist í
byrjun síðari hálfleiks). Sigurður
Hauksson, Helgi og Brynjar f
markinu. Víkingur tekur nú hin
þungu skref niður í 2. deild, en
þau skref eru þó ekki orðin eins
þung og oft áður, því 2. deild er
stöðugt að styrkjast og þar er nú
lelkin tvöföld umferð og liðin þar
fá betri og meiri tækifæri en áð-
ur.
Leikinn dæmdi Reynir Ólafsson
og tókst vel.
★ Haukar — KR 30:22 (15:11).
Nýliðarnir í 1. deild, Haukar,
sýndu mjög góðan leik í viður-
eigninni við KR-inga, Reykjavíkur
meistarana og gjörsigruðu þá með
30 mörkum gegn 22, 15-11 í hléi.
Haukar hófu leikinn með miklum
hraða og skemmtilegu línuspili og
að stuttum tíma liðnum var staðan
3-0. KR tókst að jafna, 4-4 og
einu sinni hafði KR yfirhöndina,
8-7, en sú sæla stóð ekki lengi
Haukar sem beittu meira línuspili
i upphafi, skoruðu nú hvert mark-
ið af öðru úr langskotum, það var
aðallega Viðar, sem þar var að
verki.
KR-ingar áttu góðan sprett í
upphafi síðari hálfleiks og komust
í 14-15, en smám saman tóku
Haukar Ieikinn algjörlega í sínar
hendur og síðustu mínúturnar var
hreinlega um yfirburði að ræða.
★ Miklar framfarir.
Lið Hauka er orðið ótrúlega
sterkt, allir geta skotið í liðinu og
fjölbreytni í samspili og skotum
mikil. Skemmtilegastir eru Þórð-
ur, Stefán, Matthías, Viðar að
ógleymdum Sigurði Jóakiinssyni,
hinum sterka línuspilara. Mark-
Óeiröir gegn Þjóöverjum
Bagdad og Beirut 16. marz.
(NTB-Reuter)
UM ÞAÐ BIL 2 þúsund stúdentar
mennirnir eru báðir góðir, og himi
reyndi leikmaður Hörður Jónsson,
hefur sennilega aldrei verið betri.
Gunnar Guðsveinsson, sem lítið
hefur borið á í liðinu til þessa,
vakti athygli.
KR-ingar börðust vel, en urðu
að láta í minni pokann fyrir þeim
sterka. Beztir í liðinu voru Sigurð
ur í markinu, Gísli og Karl.
Gunnlaugur Hjálmarsson dæmdi
leikinn, hann dæmdi yfirleitt vel,
en var iStundum fullfljótur að
beita flautunni.
Fréttir frá ÍSi
Raunhæf
kauphækkun
Framhald af 1. síðu.
EGGERT G. Þorsteinsson, sagði
að ekki liefði verið óskað eftir því
að ne.fndin legði fram neinar
ákveðnar tillögur í þessum málum,
en í störfum nefndarinnar hefði
skýrt komið fram að viðhorf, er
júnísamkomulaginu lýkur, væri
lang þýðingarmesta mál þessa árs.
Það væri þegar sýnt, sagði Eggert,
að veruleg kauphækkun yrði að
koma til í vor, hliðarráðstafanir
dygðu ekki. Tryggja yrði það eins
og framast væri unnt, að launa-
bæturnar sem í vor fást verði var-
Frh. af 10. síðu.
þakka öllum héraðssamböndum .... ....
fyrir virka þátttöku í því starfi. I fekkl 1 s]alfar Slg
Það þjónaði vel þeim tilgangi sín-
BOLTA
buxiupnar
mmm
um að vera til styrktar hinu félags
lega starfi sambandsaðila ÍSÍ, þar
sem yfir hálf milljón króna rann
til þeirra. Höfðu því þeir aðilar,
sem duglegir voru í sölu happ-
drættismiða, verulegar tekjur í
sinn hlut. Það er því ljóst að mikl-
ir tekjumöguleikar eru í sambandi
við happdrætti, sem rekið er á
þann veg, sem landshappdrætti
ÍSÍ.
Þess vegna er í ráði að koma af
stað samskonar fyrirtæki á þessu
ári (1965) og þá á öðrum tíma en
siðast, þar sem í ljós kom að marg-
ir töldu þann tímfl óheppilegan og
færðu fyrir því sterk rök,
Hefur og komið fram sú hug-
mynd að láta landshappdrættið
standa yfir í lengri tíma t. d. þrjá
til fjóra mánuöi þ. e. júní, júli,
ágúst og september,
Hefur framkvæmdastjói-nin leit-
að álits héraðssambandanna á þess
ári hugmynd, og þegar svörin
liggja fyrir, verður nánar ákveðið
uni tímann, en þegar er ákveðið
að efnt verði til landshappdrættis
ÍSÍ á n. k. sumri, og verður lands-
happdrættið svo sem áður, fyrst
og fremst, rekið til hagsbóta fyrir
héraðssamböndin og iþrótta- og
úngmennafélög.
smdbstAdii
Ssetúni 4 - Sími 16-2-27
M nnurffur Qjótt of nl
•oljam alliur teetmdjbr i
a skömmum tíma.
Eggert sagði það hafa verið meg
ingalla á júnísamkomulaginu, að
þar hefðu of margir verið utan
við. Samkomulagið hefði ef vel
hefði átt að vera þurft að ná til
helzt allra starfsgreina þjóðfélags
ins. Eggert lagði áherzlu á að
verkalýðsfélög og vinnuveitendur
yrðu að reyna eins og frekast
væri unnt að ná samkomulagi, en
nauðsynlegt væri þó að aðild rík-
isvaldsins kæmi til á siðari stig-
um málsins. Sem hugsanlegar hlið-
arráðstafanir í væntanlegum samn
ingum nefndi Eggert sérstaklega
lagfæringar i skattamálum, breyt
ingu á landbúnaðarstefnu, umbæt-
ur f húsnæðismálum. styttan vinnu
tíma, aukið orlof, lög um vinnu-
vernd, og aukna aðstoð við vinnu-
hagræðingu. Eggert sagði að ASÍ
mundi væntahlega boða til ráð-
stefnu um væntanlpga samninga-
gerð innan skamms til að móta
stefnuna. Að lokum sagði Eggert
að það væri hættuleg sjálfsblekk-
ing að hugsa sér að ekki þurfi
kauphækkun eða tilstilli ríkis-
valdsins til að ná samkomulagi í
vor.
Óskar Hallgrímsson ræddi fyrst
júnísamkomulagið og þau von-
brigði, sem menn hefðu orðið fyr-
ir er í ljós kom hve miklar opin-
berar álögur. urðu og svo hefði
grundvelli samkomulagsins verið
raskað enn frekar er söluskattur-
inn kom til sögunnar. Óskar
minnti á. stefnuyfirlýsingu ASÍ
þingsins um að veruleg kauphækk
un, lenging orlofs og stytting
vinnutíma yrði að koma til í vor.
Lengd vinnutímans er eitt
mesta vandamál vinnumarkaðar-
ins.'sagði Óskar. Lágmarks vinnu-
tíminn hér er yfirleitt sá sami og
hámarksvinnutíminn í flestum
Vestur Evrópulöndum. Þar væri
vinnutíminn yfirleitt 42-47 stundir
á viku, og væri þá eftirvinna tal-
in með, en hún væri í þessum
löndum yfirlpitt-2 stundir á viku
að meðaltali. í þessum löndum
hefði verið unnið markvisst að því
að stytta vinnutimann í áföngum
allt frá stríðlokum. Óskar kvað
vinnutímanefnd hafa safnað gögn-
um um vinnutíma hér á landi und-
anfarið og hefði þá m. a. eftirfar-
andi komið í ljós: 1961 var lengd
vinnuviku verkamanna í frysti-
húsum 58.4 stundir, en 1963 87.4.
Hjá verkamönnum í bygglngar-
vinnu var vinnuvikan 56,2 stund-
ir 1961 en 62.4 1963. Hjá hafnar-
verkamönnum var hún 58.6 stund-
ir 1961 en 74.4 stundir 1963. Þetta
sýndi, að vinnuvika hér væri að
minnsta kosti 12-14 stundum
lengri en í flestum löndum í Vest-
ur Evrópu, sagði hann.
Óskar kvaðst vera þeirrar skoð
unar að til þessa lægju þrjár meg
inorsakir. í fyrsta lagi væri at-
vinnulíf hér einhæft og iðnvæð-
ing í rauninni varla hafin. önnur
ástæða væri fámenni og sveiflur í
framleiðslu og hið þriðja sú, að
íslenzk verkalýðsfélög hefðu lagt
of mikla áherzlu á hækkun kaups
í krónutölu, en minna hugsað um
vinnutímann.
Lagði Óskar Hallgrímsson
áherzlu á að stytta yrði vvnnutím
ann hjá þeim sem hann er lengst-
ur. Mætti hugsa sér að það yrði
framkvæmt á þrem árum og stytt
um eina stund á ári unz náð
væri almennri 45 stunda vinnu-
viku. Hvað orlofið snert: sagði
Óskar að við værum enn á eftir
grannþjóðum okkar, þar sem orlof
væri yfirleitt 24 virkir dagar, en
hér aðeins 21. Mætti til dæmis
lengja orlofið um einn dag á ári
á sama tíma sem vinnutíminn yrði
styttur, sagði hann, og lagði um
leið áherzlu á að þetta yrði að
gerast án þess að lífskjör skert-
ust á neinn hátt. Óskar. sagði að
lokum, að í vor yrðu beinar kaup
hækkanir að koma til, ef samning
ar ættu að takast.
Guðjón B. Baldvinsson benti á
að vinnutími hefur hér verið
lengri en hóflegt er allt frá því
á árum síðari heimstyrjaldarinnar,
og væri sannarlega kominn tími
til að spyrna við fótum. Hann
minnti á að orlofslögin hafa ver-
ið þverbrotin og ekki væri nóg
að lengja orlof heldur yrði líka
að innræta fólki að nota orlofið
sér til gagns og andlegrar og lík
amlegrar uppbyggingar. Það væri
lika mikið menningaratriði, sagði
Guðjón, að vinnutíminn yrði stytt-
ur og þær frístundir sem við það
sköpuðust yrðu skynsamlega notað
ar. Á eftir ræðum framsögumanna
voru frjálsar umræður og kvöddu
margir sér þá hljóðs.
réðust í. dag inn í vestur-þýzka
sendiráðið í Bagdad og rifu þar
niður fána í mótmælaskyni við
ákvörðun vestur-þýzku stjórnatv
innar um að viðurkenna ísrael. —v
Stúdentarnir héldu einnig að ejnþ*
ættisbústað ambassadorsins og
rifu þar niður fána lýðveldisins.
Samkvæmt opinberri íranskri
kynningu létu þeir þar við sitja og
hurfu þar með til síns heima en
talsmaður utanríkisráðuneytisins
í Bonn heldur því fram, að þejr
hafi kveikt í tveim hæðum sendi-
ráðsbyggingarinnar o g eyðilagt
þær.
Talsmaður þessi sagði, að stjóm
hans myndi krefjast fullra skaða*
bóta fyrir allan þann skaða, er
orðið hefði og hegningar þeirra.
er sök ættu á. Hann sagði, að
hin alvarlega og ófyrirgefanlega
árás væri fyrirfram ráðgerð ögrun.
,* Samtímis þessu var tilkynnt frá
Beirut, höfuðborg Líbanon, að þar
hefði farið fram í dag stærsta
ganga, er farin hefur verið í mörg
ár. Meir en 10 þúsund stúdentar
gengu um göturnar til að láta j
ljósi stuðning sinn við Nasser for-
seta í baráttu hans við Vestur-
Þýzkaland. Mikill fjöldi lögreglu
manna var kallaður út vegna hins
mikla fólksfjölda. Stúdentarnir
báru spjöld, er létu í ljós óánægju
með ákvörðun Vestur-Þýzkaland,
svívirðingar iyn ísrael og óánægju
með ýmis ummæli Bourguiba for-
seta Túnis. Túnis hefur nú, ásamt
Marokko og Libýu ákvððið að
slíta stjórnmálasambandi við Vest-
ur-Þýzkaland ef það tekur upp
stjórnmálasamband við ísrael.
IdoF-
( *'////«,'»

&
Einangrunargler
Framleitt elnungis úr
úrvalsglerl. - 5 ára ábyrgð.
Pantið túnanlega.
Korkiðjan h.f.
Skúlagötu 57 — Síml 232M.

J>é

eri

^SÍafaíma
* • • •

ALÞÝÐUBLAÐIÐ - 17. marz 1965 J$