Alþýðublaðið - 01.05.1965, Blaðsíða 4

^iiiitliiiiiiiiiiiiiiiFiiiiiiiiailiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii«iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii(Hii>iiitiiiitiiiitiitaiiiiiitiiiiiiiii!iiiiiiiiirii>«iiirniiiiNiiiai«iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiitaiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiuiiiiii«TTTTTniirniiiiiiiiiinmiiTniii(iinininmninTTnniiiiiiii'iiiiiiiiiiijaiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii«2iiiiiiiiiiiiiitiiiiiiiiini«>nfaiiii<fnaiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiaiiiiiiiiiiiiiiiiiiaiiii«iy>-'
iiiiliiliiiiHiiiiiiiiiiiiiiiimiiiimiiiiiHiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiiiiimiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimtiiHmiiiiiiiimiimm
Bókbindarafélag íslands j
óskar til hammgju með daginn.
GleðHega hátíð.
iiiHHiiiimmiimiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiimmimmiimimmmiiimiiiiiiimiiiiiiimiiiimiimimiiiiimmiiiiiiiiiiir -
Klæðskerafélagið
Skjaldborg
hvetur meðlimi sína til þátttöku í
hátíðahöldum dagsins.
Gieðiiega hátíð.
limmitiiiimiiiiiiiiiimiiiiiiiiiiiiiiiiiiiHiiiiimiiiimimiiiiimiiiiiiimimiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiHiiiHiiiiiiiimii s
Beztu árnaðaróskir
með daginn
NÓT, sveinafélag netagerðarmanna I
c
iiiiiiiUlimmiiiiiiiimMiiiiimiiimiiiiiiiiiiiiiiiii 111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111 “
Samband
£
byggingarmanna
fiytur félagsmönnum sínum
og öllum launþegum
beztu ámaðaróskir í tilefni
1. maí.
Illlllllllllllllllllllllllillllllllllllllllll^
4 1. maí 1965 - ALÞÝÐUBLAÐIÐ
;{! ' - ......... .!!!} -
Aukin tækni á að hafa í för
með sér aukna velmegun
LÚTHER Kristjánsson heitir
ungur trésmiður í Reykjavík
sem Alþýðublaðið hefur hitt að
máli í sambandi við 1. maí, dag
verkalýðsins-
Luther var við vinnu sína í við
byggingu við Stillishúsið á horni
Laugavegar og Nóatúns er blaða
maður blaðsins kom að máli við
hann- Hann var önnum kafinn
en gaf sér þó tíma til að segja
nokkrar setningar.
— Mikið að gera?
— Jáf það er nóg að gera.
Vikuvinnan er um 58 klst. og
ekki fyrirsjáanlegt að þar verði
nein breyting á.
Luther er Grindvíkingur, en
að mestu leyti alinn upp í
Reykjavík. Á hinn bóginn lærði
hann húsasmíði í Grindavík 1958
—60, og hefur lika stundað sjó
þaðan. Hann er því ekki aðeins
kunnugur vinnu og kjörum tré
ismiða, heldur einnig sjómanna
og fólks er vinnur við nýtingu
sjávarafla.
— Hvað viltu segja úr mál
um verkalýðshreyfingarinnar nú
þegar dagur verkalýðsins er að
fara í hönd?
— Það hefur svo margt ver
ið sagt, þó að margt breytist þá
er verkalýðsbaráttan í rauninni
hin sama: viðleitni hinna vinn
andi stétta til þess að fá stærri
hlutdeild í þjóðartekjunum, að
sjá um að almúgamaðurinn fái
sinn hlut í framförunum. Mér
er eiginlegast að líta á verka
lýðinn sem eina heild, ekki að
skipta honum niður í félög eða
stéttir- Það stafar ef til vill af
því að ég hef verið í fleiri en
einni atvinnustétt-
— Er það eitthvað sem þér
dettur í hug að gera þurfi, ef
þú kærir þig um að nefna eitt
jivað?
— Ég er ekki sérstaklega að
hugsa um mína stétt. En mig
langar til að benda á það að
verkamennirnir og verkakonurn
ar eru auðvitað lakast launuð.
Þetta fólk innir þó af höndum
geysilega mikils verð störf, t.d.
með vinnu sinni við nýtingu sjáv
arafla. Það hefur verið samið
um skattfríðindi fyrir sjómenn
af því hve þeirra starf er mikils
vert fyrir rekstur þjóðarbúsins
og ég tel það ekki eftir. Síður
en svo. En hinu er gleymt að
verkafólkið lendir í sumum til
fellum í sömu aðstöðu og sió
menn. Það er stundum knúið til
að vinna 14-18 tíma í sólarhring
þégar miklar afIahrotur koma.
og mundi vern talið stappa nærri
skoúi á bióðhollustu, ef bað neit
aði í h“im tilfellum að vinna
svo lanpan vinnudag, auk bess
sem b°ð fenei varla vinnuna ef
það neífaði að vinna, þegar á
þyrfti að halda- En við hetta
hækka tekinrnar gífurlega í
krónutolu- Og svo þegar kemur
að skattaálagningunni þá verð
ur útkoman sú að það er að heita
má alveg svipt kaupinu sem það
fékk fyrir verstu vinnustundirn
ar. Mér finnst eðlilegt að verka
fólk fái í þessum tilfellum skatt
frjálst það kaup sem því er
greitt fyrir þá vinnu sem það
innir af hendi fram yfir 10 stund
ir á dag. Það getur ekki verið
annað en hagur þjóðárinnar að
fólk sé fúst til að halda áfram
vinnu í þessum tilfellum og telji
sér í hag að gera það. En eins
og sakir standa er því beinlínis
hegnt fyrir erfiði sitt.
— Þú segir meiningu þína
blátt áfram.
— Ég vildi líka koma þeirri
skoðun minni á framfæri að ég
Spjall á vinnu-
stað við Lúther
Kristjánsson
húsasmið
tel það varhugaverða þróun ef
aukin tækni við fiskveiðar á sí
fellt að höggva skarð í skipta
hlut sjómannanna. Sjálfvirkni er
að verða sífellt algengari. Vinnu
tilhögun og vinna almennt verð
ur ef til vill gerbreytt eftir nokk
ur ár. Þess vegna tel ég af og frá
ef sjómannastéttin og verkalýð
urinn yfirleitt á ekki að fá sinn
hlut óskertan ef þeim hagnaði
sem aukin véltalkni og sjálf
virkni gefur. Það er ekki hægt
að halda áfram að meta vinnuna
upp á gamla móðinn, þegar al
gerlega nýir tímar eru að koma-
Og hvernig er unnt að komast
hjá kreppu, ef aukin tækni og
aukin framleiðsla á ekki að hafa
um leið í för með sér meiri vefL
megun almennt.
— Viltu segja sitthvað frekar
um kaupgjaldsmálin?
— Ekki nema það að ég er
á mó'ti gerðadómum til úrlausn
ar á kaupdeilum. Það er tvísýn
leið. Maður hefur það á tU-
finningunni stundum a0 búið
sé að dæma áður en dómurinn
kemur saman. Atvinnurekendur
eru ekki alltaf vandir að vinnu
brögðum, en hafa þó betri skil
Framhald á 11. síðu.