Alþýðublaðið - 02.11.1965, Qupperneq 6

GLUGGINN
Fangar bjarga
ára stúlku
17 ÁRA GÖMUL stúlka Anna Mar
ia Mauser kom nýlega í heimsókn
i ríkisfangelsið í Indiana til þess
að þakka föngunum þar fyrir að
hafa bjargað lífi hennar. Anna
Maria á það föngunum að þakka að
hún lifir, þrátt fyru- það að hún
þjáist af mjög alvarlegum sjúk-
dómi. Síðan hún var sex ára hafa
þeir gefið henni blóð, sem hún
varð nauðsynlega að fá til þess
að lifa. Þess vegna kom Anna
Maria Mauser í fangels;ð til að
þakka föngunum, en þeir sögðu, að
þeir hefðu ástæðu til að þakka
henni, hún hefði gefið þeim til
gang í lífinu. Þeir gáfu henni því
lítið sjónvarpstæki, 90 dollara og
mynd, sem einn fanganna hafði
málað af henni. Maria verður að
fara til sjúkrahússins í Indiana
polis 3 s:nnum í mánuði til þess
að fá blóðgjöf, annars gæti hún
ekki lifað. Samt stundar hún skóla
nám. Móðir hennar sagði, að hún
væri mjög þakklát föngunum, því
að hvað hefði verið hægt að gera
án hiálpar þeirra góðu manna.
Blóðgjafirnar væru það, sem héldi
lífinu í Önnu Maríu.
Efnislítill kjóll
Á myndinni sést hertoginri af Edinborg- ræða við Diane Cilento,
fyrrverandi eiginkonu Sean (James Bond) Connery, við frumsýningu
í London. Eins og sjá má á myndinni er fyrrverandi frú Connery (
ákaflega frjálslegr í klæðaburði, og ekki hefur þurft mikið efni í j
kjiólinn hennar. Hvort kjóllinn er eins efnislítill að framan sem að
aftan sést ekki á myndinni.
I
iitiiitiiiiiitiiiiiiiiftiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiiiiiiiiiiiiiMiM
| SAMTÍNINGUR
• MIIIIIMMMIIIIIMMMMMIMI-IIIIIIIIIIIIIMMM ••••••• ••••••
□ TR YGGIN GAUMBOÐSMAÐ-
UR var að reyna að selja bónda
nokkrum tryggingu, en ekkert
gekk. Loksins sagði hann við bónd
ann:
— Hugsið yður nú rækilega um.
Hvað mundi til dæmis konan yðar 1
gera, ef þér dæjuð?
— Æ, hvað ætli ég fari að skipta '
mér af því, svaraði bóndinn: Ég ,
hef nóg með að gæta þess að hún
liagi sér sæmilega á meðan ég er
á lífi.........
□ ÞRÍR DRUKKNIR menn
komu á járnbrautarstöðina rétt í
því, að lestin var að renna af stað.
Allir hlupu til, en aðeins tveir
náðu í tæka tíð. Sá þr'ðji stóð
einn eftir á stöðinni og horfði dap
ur á eftir lestinni.
— Þetta var leiðinlegt, sagði
járnbrautarstarfsmaður, sem var
þama nærstaddur og hafð' fylgzt
með öllu saman.
— Já, svaraði strandaglópurinn
vinum mínum þykir það áreiðan
lega líka miög leiðinlegt. Þeir ætl
uðu nefnTega bara að fylgja mér
á stöðina. . . .
□ ÞAÐ VAR A ÞINGI alþjóða
sambands drauga. í hvert sinn er |
útidyrnar voru opnaðar kom naþ
ur gustur inn, því að þingið var
að sjálfsögðu haldið um niðdimma
nístingskalda nótt. Loks var e;n
um gaddfrosnum forgömlum draug
nóg boðið:
— Hvers vegna í ósköpunum
þurfið þið a;ltaf að vera að glenna
upp dyrnar. Til hvers haldið þið
að skráargötin séu?
n Nýlega var heimssyninsunni í
New York lokað. Sýningin stóð
vfir í tvö ■ ár, en hún varð ekki
eins vel heppnuð og skipleggj-
endur hennar upphaflegá bjugg-
ust við að hún yrði. Um 50 milljón
ir manna skoðuðu sýningarsvæðið,
en það er 30 milljónum færra en
búizt var við. Þess vegna var ei-nn
ig frekar tap en gróði af sýning-
unni. Ein aðalástæðan fyrir lélegri
aðsókn er álitin vera sú að að- . i.
gangur að sýningunni var seldur ' X
of háu verði. 1
Lorenzo Guerra, ljóshærður, blá
eygur ítaiskur drengur, 3ja
ára að aldri er fyrirmynd
myndhöggvarans, Francesco
Messina, að Kristsmynd Franc
ensco Messina er að gera högg
mynd af Maríu guðsmóður með
barnið, og hann segir að strax
og hann sá Lorenzo litla hafi
lann hrifizt af sérkennilegri feg
urð þessa litla hnellna drengs.
Þess vegna valdi hann Lorenzo
til þess að sitja fyrir, er hann
gerði höggmyndina, sem á að
afhjúpa í september næstkom
andi. Messina sagði, að mynd
ina ætti að tileinka mæðrum um
allan heim.
í'><'•'<'>000000000000000<J>
Hundur5nii vann
HUNDURINN Blackie liafði betur
í viðskiptum sínum við ameríska
ríkisvaldið á dögunum. Þannig var
mál með vexti, að eigandi Blackie
Thomas Langdon sem dó fyrir ári
síðan ,hafði erfðaskrá sinni mælt
svo fyrir, að allar hans eigur
skyldu að honum látnum renna
til ríkisins að undanskildum árs
tekjum af búgarði hans, er skyldi
varið itil að tryggja framtíð „hins
elskulega og trúfasta hunds, Lass
ie.“ ,
Þegar Langdon hafði skrifað
þessa erfðaskrá, átti hann hund
sem hét Lassie, en hann dó á und
an húsbónda sínum. Annar hundur
Blackie, kom í hans stað. Gamli
maðurinn hafði ekki gætt þess að
breyta ákvæðunum í erfðaskránni.
þ.e.a.s. setja nafn Blackie í stað
inn fyrir Lassie.
Deilan stóð því um það, hvort
ríkið skyldi fá. allar eigur gamla
mannsins, eða hundurinn fengi
þann hlut, sem fyrirrhnara hans
var í upphafi ætlaður.
Málið fór fyrir rétt, og dómsúr
skurður féll hundinum í vil. Dóm
arar töldu, að Langdon hafi aðeins
ekki athugað að breyta nafninu
en hins vegar hafi vilji hans ver
ið að framtíð Blackie væri tryggð.
6 2. nóv. 1965 - ALÞÝÐUBLAÐIÐ