Vísir - 08.12.1958, Blaðsíða 6

6
Mánudaginn 8, desember 1958
VlSIB
WISI3R.
D A G B L A Ð
Útgeiandi: BLAÐAÚTGÁFAN VÍSIR H.F.
Vísir kemur út 300 daga á ári, ýmist 8 eða 12 blaðsíður.
Ritstjóri og ábyrgðarmaður: Hersteinn Pálsson.
Ski'ifstofur blaðsins eru í Ingólfsstræti 3.
Ritstjórnarskrifstofur blaðsins eru opnar frá kl. 8,00—18,00.
Aðrar skrifstofur frá kl. 9,00—18,00.
Afgreiðsla: Ingólfsstræti 3, opin frá kl. 9,00—19.00.
Sími: (11660 (fimm línur)
Vísir kostar kr. 25.00 í áskrift á mánuði,
kr. 2.00 eintakið í lausasölu.
Félagsprentsmiðjan h.f.
Það vcru varatyklar í hólfinu...
tími til stefnu.
Nú eru aðeins 3—4 vikur, þang-
að til vetrarvertíð á að hefj-
ast að réttu lagi. Það er ekki
langur tími, sízt af því að
hátíðin kemur inn á milli
með öllu sínu umstangi. Þar
við bætist, að óvissa hefir
aldrei verið meiri, að því er
snertir hag útgerðarinnar og
yfirleitt alla lífsafkomu
þjóðarinnar. Er , óhætt að
segja, að oft hafi horfur ver-
ið bágbornar, þegar nálgast
hefir áramót og nauðsynlegt
verið að taka skyndilegar á-
kvarðanir varðandi hag út-
gerðarinnar, en þeirri dáð-
lausu stjórn, sem nú situr að
völdum, hefir tekizt að
margfalda tvísýnuna og ó-
vissuna. Það er hennar af-
rek!
Það er sannarlega mikið al-
vörumál, þegar vísitalan
tekur eins gífurleg stökk og
hún hefir tekið nú, og þau,
sem gera má ráð fyrir, að
hún taki á næstunni. Þó er
það alvarlegasta atriðið, að
það eru ráðstafanir ríkis-
stjórnarinnar, sem eiga
þarna alla sök, og hún vissi
fyrirfram, að þannig mundi
fara, þegar gengislækkúnin
var framkvæmd á síðasta
vori. Þá var þegar sagt fyrir,
hvernig fara mundi, að því
er verðlag snerti, og þurfti
þá enginn að fara í grafgöt-
ur um ,hvernig kaupgjaldið
mundi hegða sér. Hér þurfti
því enginn að vera í minnsta
vaía.
Síðan hefir það gerzt, að for-
sætisráðherrann hefir til—
kynnt, að aldrei hafi samt
verið auðveldara að ráða við
vandamálin en einmitt nú.
Fáeinum dögum eftir að
hann hefir látið sér þetta um
munn fara, tilkynnir hann,
að stjórn hans segi af sér,
því að ekki sé samstaða inn-
an hennar um neinar ráð-
stafanir til að bjarga efna-
hagsmálunum. Eitthvað
virðist vandinn vera meiri :
en ráðherrann hafði látið í'
veðri vaka, úr því að hann
hljóp svo fljótt til að segja J
af sér, þegar vandinn er j
svona auðieystur. Hér býr
því bersýnilega eitthvað
undir og meira en lítið.
Framsóknarmenn eru orðnir
þekktir að því, hvernig þeir
fara úr ríkisstjórnum þeim,
sem þeir standa að. Þegar
þeir hafa setið nokkra hríð,
búa þeir sig ævinlega undir
að taka stökk úr henni, rjúfa
samstarfið með einhverjum
hætti og láta líta svo út sem
þeir sé góðu drengirnir, sem
allt gott hafi viljað en ekki
mátt fyrir þeim föntum, sem
með þeim voru í stjórninni.
Þjóðin er farin að þekkja
þenna loddaraleik Fram-
sóknar og allir heiðarlegir
menn hafa fyrirlitingu á
slíkum vinnubrögðum. Síð-
asti leikur Framsóknar í
vinstri stjórninni er hinn
gamli, góði.
En öllum stjórnarflokkunum er
það sameigilegt, að þeir hafa
sett met í ábyrgðarleysi, sem
erfitt verður að fara fram
úr. Ef einhver manndómur
hefði verið til í ráðherrun-
um og ábyrgðartilfinning
gagnvart afleiðingum verka
sinna,*hefðu þeir ekki farið
nú heldur setið og reynt að
finna leiðir. En þeir reyndu
ekki að finna leiðir, því að
því hefir einmitt verið lýst
yfir, að er einn ráðherrann
drap á, að rétt mundi nú að
ræða málin eitthvað lengur,
þá þögðu allir hinir. Ömur-
legri lýsingu á mönnum, sem
telja sig þess umkomna að
stjórna þjóðinni, er vart
hægt að hugsa sér.
Flestir Reykvíkingar kannast
við við Lúðvik Einarsson, mál-
arameistara, og bílinn hans R-
2150, sem er blár DeSoto 1956. j
Lúðvík er einn af þeim mönn- ^
um, sem þekktir eru fyrir sér-1
staklega góða meðferð á bílnum |
sínum og hægan og varasaman,
akstur. j
Þegar fréttist að bílnum háns
hefði verið stolið, náði tíðinda-
maður Vísis í hann og innti hann
frekar eftir atvikum. |
— Eg fór í Trípólíbió á laug-
ardaginn kl. 5, sagði Lúðvík, og j
læsti bílnum eins og ég er vanur. !
Eg lét samt aðra framrúðuna'
vera aðeins opna — smárifu efst
til að varna því að móða settist
innan á rúðurnar.. Þegar ég kom
út af bió aftur brá mér heldur
en ekki í brún, þegar ég sá að
bíllinn var horfinn. Þjófarnir
hafa sennilega spennt niður rúð-
una og komist þannig inn í bil-
inn.
— En hvernig hafa þeir getað
komið bílnum í gang?
— Það voru varalyklar í hólf-
inu í borðinu á bílnum, og þá
hafa þeir fundið.
— Er hann kominn í leitirnar
aftur?
— Já, hann fannst kl. um
fjögur í nótt inn á Langholts-
vegi, með sprungið dekk, allur
skítugur bæði að utan og innan
og brennivínsfýlan ætlar allt að
drepa. Mér er samt sama, ég er
svo ánægður yfir að hafa fengið
bílinn aftur óskemmdan. Eg
hef verið að dútla við að þrífa
hann í morgun ....
— Og var bíllinn óskemmdur
já?
— Já, það er það merkilega
við það. Hann hefur verið keyrð
Hvað vill Aiþýðuflokkurinn ?
Undanfarið hefír Alþýðuflokk-
urinn skyndilega farið að
ræða kjördæmabreytingu, og
nauðsyn hennar af miklu
kappi. Ilefir eitt helzta félag
flokksins haldið fundi um
málið og teflt fram tveim
lögfræðingum, en auk þess
hefir málgagn flokksins rætt
málið hvað eftir annað og
virzt færast í aukana upp á
síðkastið.
Einu sinni hafði þessi flokkur
hreinan skjöld í kjördæma-
málinu, en síðan hefir hon-
um farið aftur á því sviði
eins og öðrum. Hámarki
[ náði flokkurinn þó fyrir
tveim árum, þegar hann
efndi til kosningaklækjanna
með framsóknarflokknum.
Hann græddi að vísu dálítið
sums staðar, en tapaði svo
miklu annars staðar, meðal
annars í áliti þjóðarinnar, að
hann bíður þess vart bætur,
og þess vegna verður hann
vitanlega spurður, hvað
hann vilji eiginlega í kjör-
dæmamálinu. Vill hann
breytingar til að tryggja, að
hægt verði að beita klækjum
síðar, eða vill hann búa svo
um hnútana, að það verði
ekki hægt. Hann þarf að
gera grein fyrir ’því atriði í
upphafi.
ur 150—200 kílómetra, ég sé það
á benzíneyðslunni. Það var ýmis-
legt verðmæti inni i bílnum,
dýrmætur kíkir o. fl., en það
hefur ekki verið tekið. Það eina,
sem þjófarnir hafa stolið úr bíln-
um, var ýmis konar sælgæti,
súkkulaðispakkar, vindlar og
fleira, en verði þeim bara að
góðu — það hefur ekkert að
segja. Mér þykir verst um lykl-
ana sem voru í hólfinu, þeir
finnast ekki. Þjófarnir hafa hirt
þá. Nú verð ég að skipta um
kveikjulás, þvi annars gætu þeir
gengið að bílnum aftur þegar
þeim sýnist. Kannske þú biðjir
þá að senda mér lyklana í pósti
.... ég skal þá bjóða þeim i bil-
túr einhvern tíma seinna!
— Þjófarnir hafa þá ekki fund.
izt enn?
— Nei, það sáust einhverjir
fjórir unglingar á honum suð-
ur í Hafnarfirði... og óku greitt.
Kannske löreglan hafi upp á
þeim. Það skeði líka óhapp hjá
mér suður í firði um daginn. Eg
var að koma af sjöbiói þar og
var að leggja af stað i bæinn aft-
ur. þá mætti ég heilli runu af
bílum úr Reykjavík, sem senni-
lega hafa verið að fara á níubió,!
og heldurðu ekki að einn þeirra!
hafi ekki endilega þurft að ^
klessa sér utan i mig! Og ekki j
nóg með það, heldur hélt hann
áfram eins og ekkert hefði í
skorizt. Eg hef ekki séð hann!
síðan. Billinn var 12 daga á verk-
stæði eftir þann túrinn.
—• Er hann ekki i Caskó hjá
þér?
— Nei, ég keyri nú venjulega
svo varlega, en það er sama, j
það getur allur fjandinn komið
fyrir.
Happdrættisskuldabréí Fluglélagsins
til jólagjafa og annarra
tækifærisgjafa.
Þau kosta aðeins
100 krónur
og endurgreiðast 30. des. 1963
með 5% vöxtum og vaxta-
vöxtum.

Látið ekki happdrættisskuJdabrél
Flugfélagsins vanta í
jólapakkann
ty/týe/fff A/ff/zr/s
/CfiA A/DA /#
Kuldaskér
'ÆRZL

JÖLABÆKUR
VIÐ ÁLFTAVATN
eftir ÓLAF JÓH. SIGURÐS-
SON er komin út í fjórðu út-
gáfu.
Þessar hugþekku barna-
sögur eru þegar orðnar sí-
gildar. Hver ný kynslóð
barna les þær og heillast af
þeim.
Tæpast mun fóanleg hent-
ugri, skemmtilegri eða holl-
ari bók til lestrar fyrir börn.
Foreldrar sem lásu þessar
sögur í bernsku munu nota
tækifærið til að leyfa nú
börnum sínum að njóta
þeirra.
BRÁÐUM VERÐ ÉG STÓR
Þetta er nýstárleg og
skemmtileg barnabók: úrval
ritgerða eftir börn á aldrin-
um 7—14 ára, sem barnatíma
útvarpsins bárust 1951, en þá
efndi umsjónarmaður barna-
tímans. Baldur Pálmason, til
ritgerðasamkeppni barna og
áttu bau að lýsa því hvernig
fullorðna fólkið kæmi þeirn
fyrir sjónir, hvernig bað ætti
að vera að heirra dómi, og
hvað bau vildu verða ‘þegar
^ps þau yrðu stór.
Höfundarnir eru hvorki
meira né minna en 58 talsins,
og eru úr nærri ölh.im sýsl-
um og kaupstöðiun landsins.
Eru nöfn heirra allra £ efnis-
yfiriitl og einnig aldur.
BÓK EFTIR BÖRN —
HANDA BÖRNUM.
DAVY CROCKETT OG WATA
Þetta er fjérða bindið af
sögunni um Davy Crockett
og segir frá ævintýrum hans
og viðureignum við Indíána.
Hann er nú orðinn 14 ára og
farin að heiman og verður
að bjargast á eigin spýtur. —
Hann hittir aftv.r Wata —
vin sinn og jafnaldra af
Indíánakyni. Óbarft cr að
rekja ævintýri Ðavys fyrir
beim, sem lesið hafa fyrri
bindin.
Bókaúlgáfan Dreugir