Vísir - 22.04.1959, Blaðsíða 11

í^iðvikudaginn 22. apríl 1959 •
I II ■ .... — f. z>
VlSIB
I II CECiL t ST. LAURENT: ^ÆCdntád
SOM
DON JÚAHS
*
13
— Skæruliða, já, meðal annarra orða, til hvers gat Fregos
notað yður, — til þess að þvo upp leirinn og kemba hestunum,
geri eg ráð fyrir.
Juan skipti litum.
— Til þess að geta komið bréfinu í yðar hendur stal eg einum
af hestum fyrirliðans og varð að binda á höndum og fótum stúlku
nokkra, sem reyndi að hindra mig í flóttanum.
— Ekki svo illa af sér vikið, þegar tekið er tillit til aldurs
yðár, sagði markgreifinn, og fyllti glas sitt. — Þér eruð efnilegur
ungur maður — en eins og eg hefi áður sagt, of ungur.
Hershöfðinginn hrissti höfuðið og gekk út að stórum glugga,
en úr honum sá yfir alla Burgos og hinar fögru kastilinisku
sveitir þar í kring.
— Finnst þér þetta ekki fallegt land? spurði hann og rétti
fram höndina.
— Jú, landið er fagurt, sagði Zozote, en fólkið —
Hún lauk ekki við setninguna. Hershöfðinginn hafði hætt tali
sinu og farið að horfa á þrjá menn, sem komu gangandi yfir
húsagarðinn, og voru hér á ferð tveir fótgönguliðsmenn og ungur
piltur gekk milli þeirra. Hann var illa klæddur og haltraði.
Þú hefur rétt fyrir þér, sagði Thiebault við konu sína, — fólkið!
Eg gæti bezt trúað, að þeir séu að koma þarna með enn einn
skæruliða, sem hefur reynt að laumast gegnum víglínu okkar, en
verið tekinn fastur.
Hershöfðinginn fór að stika fram og aftur um gólfið. Zozote
hafði ekki af honum augun og fylgdist með hverri hreyfingu hans.
Brátt var barið að dyrum og inn kom Bourdillac, aðstoðar-
foringi hershöfðingjans.
— Afsakið, að eg geri ónæði, en hér er um mál að ræða, sem
er verð að leggja fyrir hershöfðingjann. Tveir hermanna vorra
hafa handsamað spænskan pilt, 15 vetra, sem þykist vera sendur
hingað af Bessieres hershöfðingja. Hann hafði meðferðis upprifið
bréf, sem hann segir að hershöfðinginn hafi skrifað og er það
innsiglað af honum. Hérna er það.
— Hvers vegna er bréfið upp rifið? spurði hershöfðinginn, og
hvers vegna er pilturinn tötrum klæddur. Eg sá til hans, er farið
var með hann yfir húsagarðinn, og hann haltraði sem hann
hefði særst.
— Að því er hann sjálfur segir fól marskálkurinn sjálfur hon-
um að fara með bréfið á yðar fund, en það var ráðist á hann
nálægt Burgos. Honum var misþyrmt, en honum heppnaðist að
— Hvað gerirðu þegar þú áttí
frí?
— Eg fer á veiðar í regni og;
veiði undir brú.
— Veiðirðu í regni undin
brú?
— Já, það er bezti staðurinn.
Fiskarnir þyrpast þangað til
þess að forða sér undan rign-
ingunni.
Þó að skartgripahúsið væri'
hið frægasta í borginni, hélt
konan áfram að spyrja spurn-
inga, sem forstjórinn áleit í
hæsta lagi móðgandi. Þegar hún.
hafði skoðað vel umgerð, sem
var sögð vera 40 karat, braut
hún síðast stífluna með því a5
spyrja:
„En hvernig get eg vitað, að
þessir demantar sé ekta?“
„Frú,“ sagði forstjórinn:
„Kaupið bara einn og týnið
honum og bjóðið fundarlaun
fyrir hann. Ef honum er ekki
skilað er hann ekta.“

Hann lagði glasið harkalega frá sér og horfði hvasst á Juan.
— Raunar má vera, að eg geti látið yður reka erindi nokkurt.
Það er hættulegt, en þér munuð ekki þurfa að beita sverði. Þér
eigH að fara til Burgos klæddur eins og þér eruð núna. Við
borgarhliðin óskið þér eftir að vera leiddur á fund Thiebaults
hershöfðinðja. Ef menn neita að gera sem þér biðjið, skuluð þér
segja, að þér hafið verið sendur af Bessieres hershöfðingja, verið
tekinn höndum af skæruliðum, en tekist- að komast undan....
Þá mun Thiebault hershöfðingi án vafa veita yður áheyrn. Þér
afhendið honum bréf Bessieres, og látið sem þér hafið opnað
það til þess að læra það utan að, ef þér yrðuð til neyddur að
eyðileggja það. Árangurinn? Thiebault mun safna saman sínu
bezta liði og halda til Rioja í öruggri vissu um, að hann komi
að mér óvörum.
K.S.1.
Frá íþróttavellinum: Reykjavíkurmótiá (meistaraflokkur).
Á morgun Id. 4,30 leika
K.R.R-
KR-ÞROTTUR
Dómari: Einar Hjartarson.
Línuverðir: Valur Benediktsson, Arni Njálsson.
Mótanefndin.
— En hann finnur yður þá ekki þar?
— Jú, eg verð þar, en við öllu búinn. Hann heldur, að hann
geti veitt mig sem rottu í gildru, en „sér grefur gröf þó grafi.“
Vitanlega er hætta fólgin í því, að þér þekkist, eða þeir snúi á
yður við yfirheyrslurnar, og þá er úti um áætlun mína, — og
yður líka. En heppnist þetta mun fregnin berast um alla álfuna
sem eldur í sinu og verða talin ekki ómerkari en fregnin um
sigurinn við Baylen.
— Hvenær á eg að fara?
RIOJA.
Eg er einkennilega skapi farin, sagði Zozote, glöð og hrygg
í sinn.
Thiebault hershöfðingi lyftl brúnum og horfði spurningar-
augum á konu sína, sém var í himinbláum kjól úr taft-efni. 1
stað þess að svara hljóp hún upp um hálsinn á honum. Loks
mælti hún:
— Eg er svo hræðilega hrygg yfir að verða að yfirgefa þig, en
samtimis er eg glöð að mega fara frá Sþáni.
'ef
t óLWiar!
I
óumar!
Bræðraborg.
Nýlega var maður nokkur á
Englandi dæmdur a tveggja
mánaða fangelsi fyrir illa
meðferð á 6 ára dóttur, en
hún lést af völdum hennar.
Þegar í fángelsið kom var
hann glaður og reifur og.
tóku þá sex fangar sig sam-
an um að sýna honum í tvo
heimana, en þeir voru flest-
ir fjölskyldumenn og þótti
þeim hann hafa fengið of
vægan dóm. Sátu þeir fyrir
honum'og léku hann svo
grátt, að hann var fluttur
„óþekkjanlegur“ í sjúkra-
hús. • . A\ V
CjieÍiÍecjt ómnar! CjieÍiÍecjt óLLmar! Verzlunarmannaféiag Reykjavíkur. CjieÍiiecjt óLunar! ....... H.f. Skallagrímur. \. "\e\
CjieÍiiecjt óumar! Litla Blómabúðin, Bankastræti 14. Sími ,14957. \ \V \
CjieÍiÍecjt óLunar! CjÍeÍiÍecj-t óLiniar! Verzlunarfélagið Festi. Frakkastíg 11.
■ K JUv ei'paat
; Cjieíiiecjt óLunari
fir
CaieÍiieqt óamar! í

Cjíeiiírqt iumar! ... .Vil ' ,, =HÉÐINN = ]|ÉjJ