Vísir - 27.07.1959, Page 3

Mánudaginn 27. júli 1959
V í S IB
En Calamai hristi' höfuðið. ir hnjáski. Um þau streymdi hafa neinn áhugá lyrir því að .fengu skipanir úr brúnni. Fólk-
Nei,‘ sagði hann. Hreýfið þær sjórinn með óskaplegum krafti. sýna því fólki fram a að ekkijið rann sitjandi eftir hallandi
ekki. i Þá um nóttina hafði vatnið yrði komizt í bátana nema frá dekkinu og greindi aðeins
Andrea Doria gekk sínar 21.8 stigið svo í vélarúminu áð það þeirri hlið sem
mílur á klst. Það þyrfti þrjár náði til ljósavélanna og þær; Þegar fyrstu
mílur til að stöðva skipið. Það stöðvuðúst. Þetta kom í veg fyr- arnir komu að ;
var aðeins ein míla til hins ó- ir að hægt væri að halda dæl- lá um milu vega
ægra lá. nokkra báta í þokunni.
björgunarbát- Brátt fóru skelkaðir foreldrar
ockhólmi, sem að fleygja börnum sínum nið-
burtu, þá ur í þá báta er voru fyrir neð-
kunna skips. Það var of seint að um í gangi. Aðeins varaljósavél uppgötvaði sænski ahiifnin sér an lægri borðstokkinn. Stock-
setja aftur á. á öðrum vatnsþéttum stað sá til mikillar undrunai að í þeim holm hafði sett niður báta, en
Næstu augnablikin störðu nú skipinu fyrir rafmagni. Ljós var mest af hvítkiæddu þjón- Nordenson skipherra tók þó á-
allir sem voru í brúnni, fram á in loguðu þangað ti: skipið ustuliði. Svíarnir urðu öskureið kvörðun um að hafa nokkuð af
við, til þess að reyna að eygja sökk. ir. Þeir urðu svo reiðir að það sínum björgunarbátum til taks
einhver merki þess að skipið Skömmu eftir áreksturinn lá við sjálft að þci neituðu að við sitt eigið skip ef svo skyldi
væri farið að beygja. En risi á kom slagsíða á Andrea Ðoria taka við þessu fóiki um borð. fara, að vatnsþétt skilhúm
borð við Andrea Doria beygir og nam hún 25°. Það var vart Þeir skipuðu þeim að róa aftur þess brystu.
ekki á nokkrum augnablikum. hægt að fóta sig á dekkinu. Yf- til hins sökkvandi
Of seint. Mjótt, hvítt og hár- irmennirnir í brúnni veltu því sækja farþega.
beitt stefni leið upp að hlið fyrir sér hvort skipinu myndi j
Andrea Doria. Á næsta augna- hvolfa. Calamai skipherra gaf
bliki rákust skipin , á. Stefni loftskeytamönnum skipun um
Stockholms grófst djúpt inn í að senda út SOS og bað sérstak-
hlið ítalska skipsins, rétt aftan lega um næstu klukkustundirn-
skips og
við brúna.
Víti um borð.
Það sem nú skeði var hreint
víti fyrir hina mörgu farþega;
um borð í Andrea Doria. Allt
virtist bresta þar um borð. Eng- j
ar rólegar raddir hljómuðu í
hátalarana. Engar skýringar
voru gefnar. Margir fundu högg
ið af árekstrinum, þótt það væri
ekki nærri eins þungt og búast
hefði mátt við. Nokkrir sáu hið
hvíta stefni Stockholms rífa
hlið Andrea Doria með miklu
gneistaflugi. Á því augnabliki
er skipin skullu saman létu
margir lífið, er sváfu 1 káetum 1
sínum á þeim stað er skipin
skullu saman. Nokkrir urðu ör-
kumla og aðrir lokuðust inni í
hrúgum af járni, rörum og öðru
rusli. ,
Aðrir urðu einskis varir. —
Nokkrir þeirra sváfu.
í brú Andrea Doria gerðu
menn í fyrstu ráð fyrir að skip-
ið myndi haldast ofansjávar.
Vélarnar voru stöðvaðar í
skyndi. Það var þó ljóst, að a.
m. k. eitt af hinum 12 vatns-
þéttu hólfum hlaut að fyllast.
Olíubrákin færði mönnum á
Andrea Doria fljótt heim sann-
inn um að það var á þann hluta,
Örvæntingin réð ríkjum.
Hinir sænsku sjómenn urðu
nú að reyna að grípa börnin sem
til þeirra var fleygt niður í bát-
ana. Sem betur fer voru teppi
Örvæntingin éð ríkjum um í bátunum og með því að halda
borð í Andrea Doria. þeim strekktum á milli sín,
Maður nokkur komst að þvívtókst þeim að bjarga mörgum
ar að önnur skip sendu björgun-1 að kona hans var klemmd föst í þeirra.
arbáta. Það kom nefnilega í ljós, j samanbeyglaðri káetu. Tímum | En eins stúlka lézt af völdum
að bátarnir bakborðs megin náð ;saman gekk hann um gangana fallsins. Hún hét Norma di
pea
ar
Vcíanctt tfifri/' 3 áruftt,
ANDREA
DORIA
Skipið sigldi
í veg fyrir
ms. Stockholm
og sökk á
skömmum límu
S-ÖKK
grein
ust ekki úr festunum vegna'
slagsíðunnar.
Stjórnborðs megin voru bát-
og hrópaði á tj? . sein var hiðSandro og var kastað niður þeg-
eina tæki sem gat losað hina'ar enginn var viðbúinn. Hún
stýrim., Carstens-Johanson.
þeir komu til baka, og þá einn
og einn á strjálingi. En smám
saman dreif að fleiri skip og
aðrir bátar voru sjósettir til að
sækja þá sem biðu í hinu sökkv-
andi skipi.
Síðast þeirra kom Ile de
France, hinn æruverðugi öld-
ungur Atlantshafsins. De Beau-
dean skipherra gaf fyrirskipun
um að öll ljós skyldu kveikt svo
að það færi ekki fram-hjá nein-
um að hér var hjálp á leiðinni.
Jafnvel skrautljós sem lýstu
upp reýkháfinn voru látin logá.
Björgun hefst.
- , , ,,, , , , ... _ . Kl. 2 vár Ue de Franee kom-
særðu konu undan stalverki kom mður a hofuðið. Dagipn ... *, .
... ... i ið upp að hmu sokkvandi ítalska
arnir sjósettir í snatri, en þó Þvi sem hélt henni fastri. Það eftir var hún sótt af þyrlu um ’ ^ L Fjöldi báta var séítur nið
án þess að þar væri fylgt nokk- var ekkl fyrr en undir morS-| borð 1 Stockholm og flutt í , frá þeirri stundu kk
.sem olían var geymd í, sem gat urri röð eða reglu. Áhöfn hins un að komið var með tækið úr
stóra skips var meira en 500 ^
manns. En flestir voru óvanir
sjónum. — Það voru kokkarj
þjónar, birgðaverðir og annað
þjónustufólk og margt af því
sýndi sig í því að gangast ekki
einum af þeim skipum sem
komu á slysstaðinn. En það var
um seinan. Þá var konan þegar
látin.
Drengur nokkur neitaði að
láta bjarga sér fyrr en hann
hafði fundið foreldra sína. Að
sjúkrahús í landi — til að deyja.
rofnaði. En hin vatnsþéttu hálf-
in áttu að halda.
Mistök í gerð
skipsins.
Niðri í vélarúminu uppgötvuðu
menn sér til mikillar skelfing- 1 undir neinn aga. Þegar bátarn-
ar að stór mistök höfðu átt sér ir komu í sjó stökk áhöfnin l°kum> eftir uiarga klukkutíma, ktigjargarkati, jjann
.stað við smíði skipsins. Frá í þá og reri burt. Sumir bát- Þe§al honum hafði skilizt að
þeim hluta sem olían var geymd arnir fóru hálftómir. Margir bau höfðu bæði kramizt til
■og inn í vélarrúm láu göng. Það farþegar höfðu leitað hælis á for hann frá borði.
reyndist ekki unnt að loka þeim hluta dekksins sem hærra ' Skipslæknir nokkur á Andiea
göngunum. Þau höfðu orðið fyr reis. Enginn virtist lengi vel h101'13 sýndi mikinn móð og
þrautseigju. Hann annaðist
hina særðu og huggaði þá, og
sérstaklega kom hann hjarta-
sjúklingi nokkrum til hjálpar.
Sá hafði verið rúmfastur mest-
alla leiðina. En áreynslan var
of mikil. Hann lézt.
björgunin greiðlega. Kl. 6.05
voru allir komnir frá borði og
síðasti björgunarbáturinn var
um ’ kominn um borð í Ile de France.
Nýr farþegi.
Á því augnabliki sem árekst-
urinn varð, fékk Stockholm nýj
Andleg pína.
Einn af þeim sem voru
borð í Andrea Doria varð fyrir Hið 44.000 tonna franska skip
miklum andlegum skakkaföll- j sigldi þegar með fullri ferð til
um. Það var sjómaður af banda- hafnar í New York. í kjölfar
rísku skipi sem veikst hafði í þess sigldi hið skaddaða skip
var nú á Stockholm hægt og varlega.
heimleið sem farþegi um borð í Innan borðs voru nú 445 fleira
Andrea Doria. Hann gleymdist. en daginn áður þegar það lét
Enginn vakti hann og hann úr höfn í New York.
vaknaði ekki fyrr en hallinn á j Calamai skipherra neitaði
skipinu hafði nær velt honum lengi vel að yfirgefa skip sitt.
út úr kqjunni. Hálfsofandi og Undirmenn hans grátbáðu hann,
ruglaður fálmaði hann sig áfram reyndu að telja honum hug-
í myrkrinu, fyrst út úr káet- hvarf, en allt án árangurs. En
unni og síðan var hann lengi á hann sagði nei. Hann var sem
ferðinni um myrkvaða rang- steingerður, og virtist mörgum
hala skipsins unz hann komst árum eldri en daginn áður. Að
loks út á dekk og náði í einn af síðustu sögðu nokkrir af yfir-
síðustu björgunarbátunum.
Þáttur Ile de France.
Slysanóttin stendur
an farþega. Þegar hið sænska þeim, er um borð voru, fyrir
skip losnaði við Andrea Doria,1 sjónum sem hræðileg martröð.
lá þar fremst á dekkinu ung, Nokkrir reyndu að troðast upp
meðvitundarlaus stúlka. Dekk- í brúna, þar sem Calamai skip-
ið hafði lyft henni úr rúmi sínu 1 stjóri og yfirmennirnir héldu
og tekið hana með þegar skip- sig. Öllum var vísað frá.
in losnuðu sundur. Það má telj-
mönnum skipsins að þeir myndu
þá líka verða áfram um borð í
Andrea Doria og fara niður með
öllum' því. Þá loks lét Calamai und-
an.
hún
Stoskholm kemur til Nevv York með tætt stefni skömmu eftir
áreksturinn.
1
ast hreint kraftaverk, að
var lítið sem ekki slösuð .
Eftir því sem stundirnar liðu
varð hinum síðustu af farþeg-
um Andrea Doria Ijóst, að ver-
ið var að yfirgefa skipið.
Aðeins nokkrir
Andrea Doria sekkur.
Úr björgunarbát sá Calamai
skip sitt sokkva í djúpið. Það
var 11 klst. eftir áreksturinn.
Fyrstu stundirnar eftir að Sólin var hátt á lofti og sjórinn
slysið varð voru menn viti sínu 1 spegilsléttur. í lofti voru marg-
fjær af örvæntingu. Björgunar-
starfið gekk af þeim sökum erf-
iiðlega. Næstum ekkert gerðist
langa hríð. Þegar björgunarbát-
arnir voru lagðir af stað í fyrstu
farþeganna' ferðina, leið á löngu þar til er
I
ar einkaflugvélar frá New York
með fréttaljósmyndara. .
Kl. 11.09 lagðist Andrea Dor-
ia á hliðina. Sjórinn rann inn
um reykháfinn. Það gaus upþ
Framh. á 11. síðu.