Vísir - 27.07.1959, Blaðsíða 3

Vísir - 27.07.1959, Blaðsíða 3
Mánudaginn 27. júli 1959 V í S IB En Calamai hristi' höfuðið. ir hnjáski. Um þau streymdi hafa neinn áhugá lyrir því að .fengu skipanir úr brúnni. Fólk- Nei,‘ sagði hann. Hreýfið þær sjórinn með óskaplegum krafti. sýna því fólki fram a að ekkijið rann sitjandi eftir hallandi ekki. i Þá um nóttina hafði vatnið yrði komizt í bátana nema frá dekkinu og greindi aðeins Andrea Doria gekk sínar 21.8 stigið svo í vélarúminu áð það þeirri hlið sem mílur á klst. Það þyrfti þrjár náði til ljósavélanna og þær; Þegar fyrstu mílur til að stöðva skipið. Það stöðvuðúst. Þetta kom í veg fyr- arnir komu að ; var aðeins ein míla til hins ó- ir að hægt væri að halda dæl- lá um milu vega ægra lá. nokkra báta í þokunni. björgunarbát- Brátt fóru skelkaðir foreldrar ockhólmi, sem að fleygja börnum sínum nið- burtu, þá ur í þá báta er voru fyrir neð- kunna skips. Það var of seint að um í gangi. Aðeins varaljósavél uppgötvaði sænski ahiifnin sér an lægri borðstokkinn. Stock- setja aftur á. á öðrum vatnsþéttum stað sá til mikillar undrunai að í þeim holm hafði sett niður báta, en Næstu augnablikin störðu nú skipinu fyrir rafmagni. Ljós var mest af hvítkiæddu þjón- Nordenson skipherra tók þó á- allir sem voru í brúnni, fram á in loguðu þangað ti: skipið ustuliði. Svíarnir urðu öskureið kvörðun um að hafa nokkuð af við, til þess að reyna að eygja sökk. ir. Þeir urðu svo reiðir að það sínum björgunarbátum til taks einhver merki þess að skipið Skömmu eftir áreksturinn lá við sjálft að þci neituðu að við sitt eigið skip ef svo skyldi væri farið að beygja. En risi á kom slagsíða á Andrea Ðoria taka við þessu fóiki um borð. fara, að vatnsþétt skilhúm borð við Andrea Doria beygir og nam hún 25°. Það var vart Þeir skipuðu þeim að róa aftur þess brystu. ekki á nokkrum augnablikum. hægt að fóta sig á dekkinu. Yf- til hins sökkvandi Of seint. Mjótt, hvítt og hár- irmennirnir í brúnni veltu því sækja farþega. beitt stefni leið upp að hlið fyrir sér hvort skipinu myndi j Andrea Doria. Á næsta augna- hvolfa. Calamai skipherra gaf bliki rákust skipin , á. Stefni loftskeytamönnum skipun um Stockholms grófst djúpt inn í að senda út SOS og bað sérstak- hlið ítalska skipsins, rétt aftan lega um næstu klukkustundirn- skips og við brúna. Víti um borð. Það sem nú skeði var hreint víti fyrir hina mörgu farþega; um borð í Andrea Doria. Allt virtist bresta þar um borð. Eng- j ar rólegar raddir hljómuðu í hátalarana. Engar skýringar voru gefnar. Margir fundu högg ið af árekstrinum, þótt það væri ekki nærri eins þungt og búast hefði mátt við. Nokkrir sáu hið hvíta stefni Stockholms rífa hlið Andrea Doria með miklu gneistaflugi. Á því augnabliki er skipin skullu saman létu margir lífið, er sváfu 1 káetum 1 sínum á þeim stað er skipin skullu saman. Nokkrir urðu ör- kumla og aðrir lokuðust inni í hrúgum af járni, rörum og öðru rusli. , Aðrir urðu einskis varir. — Nokkrir þeirra sváfu. í brú Andrea Doria gerðu menn í fyrstu ráð fyrir að skip- ið myndi haldast ofansjávar. Vélarnar voru stöðvaðar í skyndi. Það var þó ljóst, að a. m. k. eitt af hinum 12 vatns- þéttu hólfum hlaut að fyllast. Olíubrákin færði mönnum á Andrea Doria fljótt heim sann- inn um að það var á þann hluta, Örvæntingin réð ríkjum. Hinir sænsku sjómenn urðu nú að reyna að grípa börnin sem til þeirra var fleygt niður í bát- ana. Sem betur fer voru teppi Örvæntingin éð ríkjum um í bátunum og með því að halda borð í Andrea Doria. þeim strekktum á milli sín, Maður nokkur komst að þvívtókst þeim að bjarga mörgum ar að önnur skip sendu björgun-1 að kona hans var klemmd föst í þeirra. arbáta. Það kom nefnilega í ljós, j samanbeyglaðri káetu. Tímum | En eins stúlka lézt af völdum að bátarnir bakborðs megin náð ;saman gekk hann um gangana fallsins. Hún hét Norma di pea ar Vcíanctt tfifri/' 3 áruftt, ANDREA DORIA Skipið sigldi í veg fyrir ms. Stockholm og sökk á skömmum límu S-ÖKK grein ust ekki úr festunum vegna' slagsíðunnar. Stjórnborðs megin voru bát- og hrópaði á tj? . sein var hiðSandro og var kastað niður þeg- eina tæki sem gat losað hina'ar enginn var viðbúinn. Hún stýrim., Carstens-Johanson. þeir komu til baka, og þá einn og einn á strjálingi. En smám saman dreif að fleiri skip og aðrir bátar voru sjósettir til að sækja þá sem biðu í hinu sökkv- andi skipi. Síðast þeirra kom Ile de France, hinn æruverðugi öld- ungur Atlantshafsins. De Beau- dean skipherra gaf fyrirskipun um að öll ljós skyldu kveikt svo að það færi ekki fram-hjá nein- um að hér var hjálp á leiðinni. Jafnvel skrautljós sem lýstu upp reýkháfinn voru látin logá. Björgun hefst. - , , ,,, , , , ... _ . Kl. 2 vár Ue de Franee kom- særðu konu undan stalverki kom mður a hofuðið. Dagipn ... *, . ... ... i ið upp að hmu sokkvandi ítalska arnir sjósettir í snatri, en þó Þvi sem hélt henni fastri. Það eftir var hún sótt af þyrlu um ’ ^ L Fjöldi báta var séítur nið án þess að þar væri fylgt nokk- var ekkl fyrr en undir morS-| borð 1 Stockholm og flutt í , frá þeirri stundu kk .sem olían var geymd í, sem gat urri röð eða reglu. Áhöfn hins un að komið var með tækið úr stóra skips var meira en 500 ^ manns. En flestir voru óvanir sjónum. — Það voru kokkarj þjónar, birgðaverðir og annað þjónustufólk og margt af því sýndi sig í því að gangast ekki einum af þeim skipum sem komu á slysstaðinn. En það var um seinan. Þá var konan þegar látin. Drengur nokkur neitaði að láta bjarga sér fyrr en hann hafði fundið foreldra sína. Að sjúkrahús í landi — til að deyja. rofnaði. En hin vatnsþéttu hálf- in áttu að halda. Mistök í gerð skipsins. Niðri í vélarúminu uppgötvuðu menn sér til mikillar skelfing- 1 undir neinn aga. Þegar bátarn- ar að stór mistök höfðu átt sér ir komu í sjó stökk áhöfnin l°kum> eftir uiarga klukkutíma, ktigjargarkati, jjann .stað við smíði skipsins. Frá í þá og reri burt. Sumir bát- Þe§al honum hafði skilizt að þeim hluta sem olían var geymd arnir fóru hálftómir. Margir bau höfðu bæði kramizt til ■og inn í vélarrúm láu göng. Það farþegar höfðu leitað hælis á for hann frá borði. reyndist ekki unnt að loka þeim hluta dekksins sem hærra ' Skipslæknir nokkur á Andiea göngunum. Þau höfðu orðið fyr reis. Enginn virtist lengi vel h101'13 sýndi mikinn móð og þrautseigju. Hann annaðist hina særðu og huggaði þá, og sérstaklega kom hann hjarta- sjúklingi nokkrum til hjálpar. Sá hafði verið rúmfastur mest- alla leiðina. En áreynslan var of mikil. Hann lézt. björgunin greiðlega. Kl. 6.05 voru allir komnir frá borði og síðasti björgunarbáturinn var um ’ kominn um borð í Ile de France. Nýr farþegi. Á því augnabliki sem árekst- urinn varð, fékk Stockholm nýj Andleg pína. Einn af þeim sem voru borð í Andrea Doria varð fyrir Hið 44.000 tonna franska skip miklum andlegum skakkaföll- j sigldi þegar með fullri ferð til um. Það var sjómaður af banda- hafnar í New York. í kjölfar rísku skipi sem veikst hafði í þess sigldi hið skaddaða skip var nú á Stockholm hægt og varlega. heimleið sem farþegi um borð í Innan borðs voru nú 445 fleira Andrea Doria. Hann gleymdist. en daginn áður þegar það lét Enginn vakti hann og hann úr höfn í New York. vaknaði ekki fyrr en hallinn á j Calamai skipherra neitaði skipinu hafði nær velt honum lengi vel að yfirgefa skip sitt. út úr kqjunni. Hálfsofandi og Undirmenn hans grátbáðu hann, ruglaður fálmaði hann sig áfram reyndu að telja honum hug- í myrkrinu, fyrst út úr káet- hvarf, en allt án árangurs. En unni og síðan var hann lengi á hann sagði nei. Hann var sem ferðinni um myrkvaða rang- steingerður, og virtist mörgum hala skipsins unz hann komst árum eldri en daginn áður. Að loks út á dekk og náði í einn af síðustu sögðu nokkrir af yfir- síðustu björgunarbátunum. Þáttur Ile de France. Slysanóttin stendur an farþega. Þegar hið sænska þeim, er um borð voru, fyrir skip losnaði við Andrea Doria,1 sjónum sem hræðileg martröð. lá þar fremst á dekkinu ung, Nokkrir reyndu að troðast upp meðvitundarlaus stúlka. Dekk- í brúna, þar sem Calamai skip- ið hafði lyft henni úr rúmi sínu 1 stjóri og yfirmennirnir héldu og tekið hana með þegar skip- sig. Öllum var vísað frá. in losnuðu sundur. Það má telj- mönnum skipsins að þeir myndu þá líka verða áfram um borð í Andrea Doria og fara niður með öllum' því. Þá loks lét Calamai und- an. hún Stoskholm kemur til Nevv York með tætt stefni skömmu eftir áreksturinn. 1 ast hreint kraftaverk, að var lítið sem ekki slösuð . Eftir því sem stundirnar liðu varð hinum síðustu af farþeg- um Andrea Doria Ijóst, að ver- ið var að yfirgefa skipið. Aðeins nokkrir Andrea Doria sekkur. Úr björgunarbát sá Calamai skip sitt sokkva í djúpið. Það var 11 klst. eftir áreksturinn. Fyrstu stundirnar eftir að Sólin var hátt á lofti og sjórinn slysið varð voru menn viti sínu 1 spegilsléttur. í lofti voru marg- fjær af örvæntingu. Björgunar- starfið gekk af þeim sökum erf- iiðlega. Næstum ekkert gerðist langa hríð. Þegar björgunarbát- arnir voru lagðir af stað í fyrstu farþeganna' ferðina, leið á löngu þar til er I ar einkaflugvélar frá New York með fréttaljósmyndara. . Kl. 11.09 lagðist Andrea Dor- ia á hliðina. Sjórinn rann inn um reykháfinn. Það gaus upþ Framh. á 11. síðu.

x

Vísir

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Vísir
https://timarit.is/publication/54

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.