Vísir - 24.08.1959, Síða 9

Mánudaginn 24. ágúst 1959
VlSIB
9
svarar.
Athugasemd við svaríð.
Eftirfarandi barst Vísi á föstu
dag:
Herra ritstjóri.
í blaði yðar í gær er vikið að
Landsíma íslands í sambandi
við myndsendingar milli ís-
lands og annarra landa.
Eins og yður mun kunnugt
var opnuð myndskreytaþjón-
usta við útlönd fyrst í sam-
bandi við komu Svíakon-
ungs til íslands og mjög
skömmu síðar við England. Um
leið og blöðum í Reykjavík
var gert þetta kunugt á blaða-
mannafundi hjá póst- og síma-
málastjóra, var greint frá því,
að þá litlu síðar væru vænt-
anleg fullkomin tæki, sem
bæði gætu sent og tekið
á móti símsendum myndum.
Frá því að myndaþjónustan
var hafin, hafa fyrirspurnir
borizt frá fleiru en einu
Reykjavíkurblaðanna um
möguleika á að fá myndir
sendar erlendis frá. Kostnaður
við myndsendingar er nálægt
fjórfalt símtalagjald (3 mín.)
við hlutaðeigandi land. Má ætla
að þeir, sem spurt hafa, hafi
horíið frá því að fá mynd
m. a. kostnaðarins vegna og
svo hins, að skilyrði til mynd-
sendinga eru oft á tíðum þess
eðlis, að erfitt er að ná góðri
mynd. Landsíminn keypti
myndsendingatækið fyrst og
fremst vegna þess, að mynd-
sendingar er einn þáttur í al-
mennri símaþjónustu landa yfir
leitt, svo og vegna þess, að öðru
hvoru hefir verið spurzt fyrir
um þá þjónustu, og talið
■ótækt annað en að Landsím-
inn gæfi viðskiptavinum sín-
um köst á henni.
Það ei' ekki á valdi starfs-
manna Landsímans að ákveða
hvort viðskiptavinur notfærir
sér símaþjónustu eða ekki, en
hitt er á valdi starfsmanna, að
greiða fyrir þörfum viðskipta-
vina, þegar þess ér óskað.
Þess skal getið, að Landsími
íslands sér ekki um útvegun
rædda þjónustu. Komi erlend-
is frá myndskeyti, mun Land-
síminn reyna að taka á móti
því og koma því á ákvörðun-
arstað og greina ekki óvið-
komandi aðila frá því. Land-
síminn er að sjálfsögðu, nú
sem endranær, reiðubúinn að
gegna hlutverki sínu þ. e. að
annast hvers kyns símaþjón-
ustu fyrir almenning, og gæta
þagmælsku um viðskiptin.
Virðingarfyllst,
Skrifstofustjóri Landsímans
Aths. Vísis: Hér eru sann-
arlega miklar umbúðir til að
leyna kjarna málsins, sem er
sá, að oft hefir Landsíminn
haft blaðamannafund til að
skýra frá ómerkilegri áfanga
en að tekin væri í notkun,, full-
komin tæki“ til móttöku og
sendinga ljósmynda. Nú var
ekkert sagt, og bendir það ekki
til þess, að síminn hafi haft á-
huga fyrir miklum viðskipt-
um eða tekjum af dýru tæki.
Varla nær þagnarheit starfs-
manna stofnunarinnar svo
langt, ef ekkert býr undir.
Svarið hér að ofan er því ó-
fullnægjandi — þótt lopinn sé
teygður — og það er stráksleg
móðgun, að einhver hafi ætlazt
til að þagnarheit væri rofið.
Fyrir þá aðdróttun er afsökun-
ar þörf.
heldur vilja dvelja áfram í ör-
yggi innan fangelsisveggjanna.
Sú kenning féll þó um sjálfa
sig, er Mornard gerði tilraun
til að fá mál sitt tekið fyrir og
dóminn styttan, fyrir 5 árum
síðan. Honum var þá neitað um
niðurfellingu þess sem eftir
var af fangelsisvistinni á þeim
forsendum, að hann hefði ekki
getað sýnt fram á það að þjóð-
félaginu stafaði ekki lengur
hætta af honum.
Þá var það sem Mornard
komst næst því að viðurkenna
J að hann sæi eftir því sem hann
hefði á sinum tíma brotið af
sér. Hann fullyrti við dómar-
ann, að hann væri nýr og betri
maður, og ef hann hefði ein-
hvern tíma verið ofbeldismað-
ur, þá væri hann það ekki
lengur.
Öðrum til
fyrirmyndar.
Allan þann tíma sem hann
hefur verið í fangelsinu, hefur
hann verið öðrum föngum til
fyrirmyndar. Hann hefur haft
umsjón með rafmagnsstöð
fangelsisins, og fangaverðirnir
segja, að hann hafi til að bera
jnur.u uusq .iba BgajAyi 'iuqæ;
SUgBUIJBI TgTAS B tlJfgljpUS
í nýtt og betra fangelsi, en hið
fyrra hafði haft að geyma a.
m. k. jafn margar rottur og|
fanga. í hinxun nýja stað tók
Monard upp sama starf og
hann^hafði gegnt áður. Nú hef-
ur hann herbergi út af fyrir
sig, með sjónvarpstæki, en £
frístundum gerir hann við úfc-
varpstæki.
Þótt undarlegt megi virðast,
kvæntist Mornard 1944. Kona
hans er Roquelia Mendoza og
hún heimsækir hann á hverjum
sunnudegi.
í kvöld sýnir Stjörnubíó myndina „Kontakt“ í síðasta sinn, sem
íjallar um baráttu Norðmanna við Þjóðverja á stríðsárunum.
Myndin er mjög spennandi og vel leikin.
Þögull um
leyndarmálið.
Blaðamenn hafa sótt mikið á
hann allan þann tíma sem hanri
hefur verið innan fangelsis-
veggjanna. Engum þeirra hef-
ur tekizt að fá Mornrad til þess
að segja frá leyndarmálum sín-
um, nema kannske einni blaða-
konu, en hún heitir Marion
Wilhelm. Gallinn er bara sá, að
hún hefur aldrei prentað eitfc
orð af því sem henni hefir ver-
ið sagt.
Það veit því enginn hvað
Jacques Mornard hefur í
hyggju að gera þegar hann
verður látinn laus, og það sem
hefur verið leyndarmál í 19 ár
verður það bersýnilega nokkuð
lengur.
Þau þóttust vera kóngur
og drottning.
En svo þótti hegðunin ekki
nógu virðuleg.
Fyrir nítján árum var
Trotsky myrtur í Mexíkó.
Mor&nginn láfinn laus á næsta ári.
Það var fyrir 19 árum, eða j Trotsky í reiðikasti, er þeir
nánar tiltekið þ. 20. ágúst, að hafi verið að deila um pólitísk-
h\ c. ki á myndum frá útlönd- j Lieon Xrotsky var drepinn í 1 ar kenningar, en sú staðreynd
un. ne myndum til eilendra að-,]yjex;co c;ty_ jjann var barinn 1 að hann bar á sér skammbyssu,
i a. an siminn séi aðeins um ; höfuðið með ísöxi, svo að og hníf, auk axarinnar er hann
3 . fef f myndh °" a, hann liöfuðkúpubrotnaði sam-' myrti Trotsky með, virðist
m°'a Þeim eins og venjulegu stimdis. Morðinginn náðist.' benda til þess, að aðdragandinn
Sim:keytn Landsiminn hefir„ann verður látinn laus næsta hafi verið annar.
'1 a 1 aJ!osa^eSt að aug- ár> ejt;r að hafa setið ; £angelsi J Lögreglan hallaðist á sínum
Sr. m\n a jonus una umfram alla t;g s;ðan_ j>rátt fyrir mikla tíma að því að Mornrad hefði
þaa, sem tilkynnt var um hana fi. „ . f. , , f T f o* ,• *■,
. - . , ettirgrennslan og yfirheyrslur venð sendur af Josef Stalin, til
i fyrstu m. a. vegna þess. að w
^ ~ , nefur ckki enn tekizt að ganga að vmna vmattu Trotskys og
meðan talsambandið við utlónd f lri , , * . .
n , , , iyllilega ur skugga um nafn myrða siðan. Þvi hefur emnig
fei um radiostoðvar, eru skil- , , .. x , , x
iíu...... lhans> þjpSemi eða astæðuna venð haldið fram, og fengið
fyrir morðinu. |talsverðar undirtektir, að
Allt sem menn vita, er að Mornrad sé raunverulega
morðinginn segist vera belg- j spænskur kommúnisti, Ramon
iskur að uppruna og nafn sitt Mercador de Rio að nafni.
sé Jacques Mornard. Hann hafi Einn af fremstu glæpasérfræð-
komið til Mexico með fálsað ingum í Mexico, dr. Alfonso
yrði til myndsendinag óábyggi-
leg, og því tæpast rétt að gera
xneira úr þjónustuni en efni
standa til.
A það atriði skal minnzt, sem
virðist hafa valdið öðru frem-
ur misskilningi í þessu máli.
Allir starfmenn Landsímans,
sem fást við símaviðskiöti, eru
bundnir þagnarheiti. Það hefði
verið alvarlegt brot á því heiti,
að skýra einhverjum frá því,
að viðskiptavinur Landsímans
ætti von á, eða hefði fengið
mynd senda frá einhverjum
aðila erlendis.
Að lokum er því hér með
mótmælt, að Landsíminn hafi
sýnt hlutdrægni í þessu máli,
'og gefið einum fremur en öðr-
wm kost á að notfæra sér um-
kanadiskt vegabréf, vegabréf Quires, segist hafa sannað það
sem á sínum tíma var í eigu
manns sem féll í spænska borg-
arastríðinu.
Hann komst inn á heimili
Trotskys fyrir milligöngu
Silvyu Ageloff, rússnesk-
bandarískrar konu, sem var
mikill áhangandi Trotskys. Þau
höfðu kynnst í París.
Sendur af
Stalin?
Mornrad segist hafa drepið
með samanburði á fingrafara-
spjöldum, að Mornard og Mer-
cador séu einn og sami maður-
inn.
Ennþá hættulegur.
16. apríu 1941 var felldur
16. apríl 1940 var felldur
dómur í máli hans, og var hann
dæmdur í 20 ára fangelsi. Hann
verður því látinn laus á næsta
ári. Því hafði verið spáð af
ýmsum, að Mornard myndi
Á Jö-yu gerðist það að fyrr-
um ættarhöfðingja og vændis-
konu, sem þóttust vera kóngur
og drottning yfir ættflokki í
frumskógunum, var boðið í op-
inbera heimsókn og þar á með-
al í heimsókn til forsetans og
var borgað fyrir ferðina af op-
inberu fé. En nú hafa þau ver-
ið dæmd í fangelsi, í 9 mánuði
og sex.
Mar-konuh,
En baðum var þeim sleppt
— Inrus bin Trees og Mar-kon-
uh — þegar dómur var upp
kveðinn, því að þau höfðu ver-
ið lengur í haldi en dómurinn
sagði til um.
En saman hleyptu þau af
stokkunum hinu mesta gabbi,
sem leikið hefur verið í Indó-
nesíu, og það tókst vel, því að
þau hldu því uppi í tvo mánuði.
Þau ferðuðust um árið 1958 og
héldu því fram, að þau væru
konungur og drottning Anak-
dalam kynþáttarins á Sum-
ötru. Þau voru sendi í ferðalag
um Jövu og stjórnin borgaði
allan kostnað.
Þau eru boðin opinberleg?
velkomin í því nær hverri borg,
sem þau heimsóttu og fengu á-
heyrn hjá Sukarno forseta.
En bogalistin brást þeim í
borginni Madium austan til á
Jövu. Forystumenn borgarinn-
ar heiðruðu þau með stórri
veizlu og sýndu þeim þá sem
hegðun „hinnar konunglegu
tign“ væ'ri eitthvað öðru vísi en
vænta mætti af konunglegu
fólki.
Rannsókn var hafin og hin-
um „konunglegu hjónum" var
varpað í dýflissu og áttu þau
þar að bíða málssóknar. >
Þau játuðu sekt sína, sögðusfc
j „aldrei skyldi gera þetta aftur'*
og báðu um náð.
Inrus hélt því fram að har.n
hefði átt 18 konur á sínum
skamma „valdaferli“. Hann
sagði embættismönnum, sem
tóku á móti honum að hann
gæti haldið sér ungum og öfl-
ugum með því að drekka blóð
villidýra og éta hrátt kjöt.
Hann sagði þeim líka frá því,-
að hann ætti höll, sem 'væri
staðsett í steinhelli og væri hell-
irinn upplýstur af músaaug-
um, sem væri „skínandi eins og
fosfór.“
Þegar þeim var sleppt fóru.
þau hvort sína leið. Þau vöru
allslaus en vonglöð.
50,000 hafa
þegar flóið.
Fyrir nokkrum dögum
kom 50.000. flóttamaðurinn
á árinu frá A.-Þýzkalandi til
Vestur-Berlínar. Hefir flótta
mannastraumurinn verið
jafnt og þétt vestur á bóg-
inn, en þó mismunandi mik-
ill frá einni viku til annarr-
ar. Stærsti hópurinn kom í
fyrstu viku mánaðarins, en
þá voru alls skrásettir 28S0
flóttamenn hjá yfirvöldun-
um. — Meðal flóttamanna á
þessu ári hafa verið 455 pró-
fessorar og kennara við æðri
skóla, auk 443ja verkfræð*
inga og 163ja lækna. n-lh
H