Vísir - 11.05.1960, Blaðsíða 6

6
Miðvikudaginn 11. maí 1960
VÍSIE
WÍSI3R
D A G B L A Ð
Útgefandi: BLAÐAÚTGÁFAN VÍSIR H.F.
Vísir kemur út 300 daga á ári, ýmist 8 eða 12 blaðsíður.
Ritstjóri og ábyrgðarmaður: Flersteinn Pálsson.
Skrifstofur blaðsins eru í Ingólfsstræti 3.
líitstjórnarskrifstofur blaðsins eru opnar frá kl. 8,30—18,00.
Aðrar skrifstofur frá kl. 9,00—18,00.
Afgreiðsla: Ingólfssti'æti 3, opin frá kl. 9,00—19,00.
Sími: 11660 (fimm línur).
Vísir kostar kr. 30,00 í áskrift á mánuði.
Kr. 3,00 eintakið í lausasölu.
Félagsprentsmiðjan h.f.
VEGIR
OC
VEGLEYSrR
EFTIR
Víðförla
Þdir bjðia niiiirrif.
Heróp stjórnrandstæðinga er
nú, að brjóta s kuli niður
ráðstafanir þær, sem ríkis-
j stjórnin gerir til að leysa
efnahagsvanda þjóðarinnar.
Það voru kommúnistar sem
tóku þetta heróp fyrst upp,
■ en vitanlega voru Framsókn-
armenn ekki lengi að berg-
1 mála það. Svo náið er nú
samstarf þessara flokka, og
! það er greinilegt af flestu,
að það eru hinir „þjóðlegu"
menn í þessu bandalagi,
kommúnistar, sem mestu
ráða.
En þótt mönnum kunni að finn-
ast ráðstafanir ríkisstjórn-
arinnar nokkuð þungbærar,
ætti enginn að vera svo
skammsýnn að ætla, að mál-
in verði leyst með því að
gera þær að engu, „brjóta
þær niður“, eins og það heitir
á máli stjórnarandstöðunnar.
í því sambandi ættu menn
nefnilega að hafa hugfast,
hversu vel tókst um stjórn
málefna íslenzku þjóðarinn-
ar 1956—58, þegar þessir
sömu bandamenn réðu lögum
og lofum hér á landi. Gefur
reynslan þá fyrirheit um, að
þeir sé hinir kjörnu leiðtogar
til þess að vísa þjóðinni veg-
inn og tryggja henni betri
lífskjör?
Margar íslenzkar ríkisstjórnir
hafa lofað miklu, þegar þær
hafa tekið við völdum. Engir
ráðherrar hafa þó tekið eins
hressilega upp í sig og ráð-
herrar vinstri stjórnarinnar,
og var þó sjálfur forsætisráð-
herrann fremstur að því leyti
— sem vænta mátti. En þótt
loforðin væru stórfengleg í
upphafi, urðu svikin þó enn
stórkostlegri. Vinstri stjórnin
leysti nefnilega engan vanda
efnahagslífsins og hafði þó
lofað að gera það öllum að
sársaukalausu. Hún velti að-
eins vandanum yfir á fram-
tíðina og loks hljóp hún frá
öllu saman, þegar erfiðleik-
arnir jukust enn.
Þannig var nú hennar ferill
í stuttu máli, og er þó vitan-
lega ekki alls getið, sem
haldið getur uppi frægð
vinstri stjórnarinnar um
langan aldur. Þess má til
dæmis geta, að í upphafi
hennar taldi Framsóknar-
flokkurinn það einn mesta
sigurinn við stjórnarmynd-
ina, að Sjálfstæðisflokknum
hefði verið vikið til hliðar í
þjóðmálunum. Þeir hinir
sömu, sem hrósuðu sigri yfir
þessu, voru þó ekki of miklir
menn til að hreyfa því 1958,
hvort Sjálfstæðisflokkurinn
væri nú ekki fáanlegur til að
koma í stjórn með hinum
flokkunum — taka þátt í
þjóðstjórn, sem gæti leyst
vandann!!
Það má því segja, að vindinum
hafi verið hleypt úr köpp-
unum, sem settust í ráð-
herrastólana í júlímánuði
1958 og töldu sig vera borna
til að leysa allan vanda ís-
lenzku þjóðarinnar. Þeir gáfu
undir lokin þá yfirlýsingu,
að þeir gætu ekki bent á
neina leið til að hindra dýr-
tíðarflóðið, sem þeir höfðu
kallað yfir þjóðina með hálf-
káki sínu og úrræðaleysi. Og
þess vegna fóru þeir úr
stjórninni og aðrir tóku við
til að glíma við þá erfiðleika,
sem vinstri stjórnin hafði
með öllu gefizt upp við.
Páskaferðin mikla austur í
Öræfi varð all söguleg eins og
eg átti von á og hefur verið um-
ræðuefni manna á milli fram'
að þessu. Af myndum, sem birt-’
ust í blöðum, og af frásögn skil-1
ríkra heimildarmanna hefi eg
gengið úr skugga um, að þarnaj
mátti engu muna að ekki yrði
stórslys og mörgum að bana. |
Einn þaulvanur ferðamaður
og jöklafari sagði mér, að hann
langaði ekki aftuV til að sjá hóp
af fólki í eins bráðum lífsháskaj
og þarna átti sér stað. Eg vil
því enn á ný vara við gapa-j
skapnum, sem of oft hefur tíðk-
ast í öræfaferðum og slarki í
óbrúuðum jökulám. Ekki sízt
vil eg beina þessari aðvörun til
forstöðumanns hinnar nýstofn-
uðu ferðaskrifstofu, sem þarna
átt mestan hlut að máli, og
|mér fannst vera óþarflega gá-
laus í orðum í blaðaviðtali um
þennan atburð. Það skulu allir
hafa hugfast að gapaskapur á
ekkert skylt við dugnað.
Ferðaskrifstofa ríkisins
lætur mikið af því, hvað mik-
ið verði um erlenda ferðamenn
hér í sumar. Þetta eru ekki ó-
líkleg tíðindi, því eftir gengis-
lækkunina er ísland orðið frek-
ar ódýrt land fyrir ferðamenn.
En eg er bara smeykur um, að
það geti farið nú eins og þegar
síldin kom í Hvalfjörð — það
vissi enginn hvað átti að gera
við aflann. Af eigin reynslu
veit eg að fram að þessu hefur
Ferðaskrifstofunni verið betur
lagið að semja áætlanir en að
framkvæma þær. Það er enginn
vafi á því að hingað koma marg-
ir útlendingar í sumar og það
mun þurfa góða stjórn á málun-
um til að ekki fari allt í handa-
skolum. Ferðaskrifstofan þarf
því á góðum starfskröftum að
halda og forstjórinn verður að
læra að sýna góðum mönnum
traust.
Akureyri
var kuldaleg nú um daginn
er eg var þar á ferð en það var
vorhugur í mönnum og mikið
talað um aukinn ferðamanna-
straum. Á hótel KEA er nú nýr
forstjóri, ungur og vel mennt-
aður hótelmaður sem kemur
vel fyrir. Loksins hyllir undir
vínveitingaleyfi þarna og fleiri
breytingar munu á döfinni.
Það er svo hægt að loka á vetr-
um, þegar minna er um að vera.
Það er alltaf gott að vera á
KEA og það var það líka núna.
Á Blönduósi
j er Snorri að byggja nýtt gisti-
hús í áföngum og er nýr og
^ vistlegur matsalur, ásamt
snyrtiherbergjum, þegar í notk-
un. Það var sannarlega kominn
tími til að gera bragarbót þarna
því allt var þar í kaldakoli. En
eg er óánægður með að hið nýja
hótel skyldi sett þarna niðri í
sömu kvosinni, það átti að velja
því fallegan stað við þjóðveg-
inn. Og svo er ekki nóg að fá
góð húsakynni, maturinn þarf
líka að vera góður en á því
hefur á stundum verið mis-
brestur þarna.
■ Víðförli.
Bretar vilja beinar viöræð-
ur m fiskveiðideiluna.
Frásögn stj órnmálafré ttaritara
Sunday Times í London.
Þykjast kannske geta nú.
Þessir uppgjafarkappar koma!
svo nú fram fyrir fjöldann
og tilkynna, að þeir ætli að
brjóta niður það, sem núver-
andi ríkisstjórn hyggst gera
að beztu manna ráði til þess
að bjarga því, sem bjargað
verður og koma í veg fyrir,
að þjóðarskútuna beri upp á
sker.
Almenningur ætti að minnast
þess, áður en hann leggur
þessum niðurrifsöflum lið, að
þeir, sem nú bjóðast til að
brjóta niður, gátu ekki byggt
upp forðum, þótt þeir hefðu
tækifæri til þess og m. a.
stærri þingmeirihluta að baki
! en núverandi stjórn. Hvað
halda menn, að þeir kalli yf-
ir þjóðina, ef kommúnistum
og framsóknardindlum
þeirra tekst skemmdarverk-
ið? Halda menn, að vandi ís-
lendinga verði auðleystari
eftir en áður? Hver heldur
það í alvöru?
Það er furðanleg ósvífni komm-
únista og félaga þeirra, að
ætlast til þess að almenning-
ur leggi trúnað á það, að
þeir sé færari um að stjórna
landinu nú en fyrir fjórum
árum, þegar þeir tóku við
stjórnartaumunum. Þessir
rauðu flokkar féllu svo ræki-
lega á prófinu árin 1956—
58, að íslendingar væru börn
og flón að auki i opinberum
málum, ef þeir létu blekkjast
til þess að styðja niðurrifs-
stefnu þeirra.
Stjórnmálafréttaritari
SUNDAY TIMES í London
skýrir frá því í blaði sínum 8.
þessa mánaðar að Bretar búi sig
undir að gera nýja tilraun til
þess að fá til lykta leidda hina
fjögurra ára gömlu fiskveiði-
deilu við fslar>.d“.
Segir þar ennfremur, að lík-
legt sé að John Hare sjávarút-
vegsmálaráðherra snúi sér beint
ti.1 íslenzku ríkisstjórnarinnar,
í von um að samkomulag' verði
|um að báðir aðilar ræðist við.
Tilboð Breta um málamiðlun
j standi enn, og þessar, eða aðr-
1 ar tillögur, mætti athuga með
beinum samkomulagsumleitun-
um.
Þá segir stjórnmálafréttarit-
arinn, James Margach, að einn-
| ig sé til athugunar fyrir brezkt
írumkvæði, að ná saman á ráð-
stefnu öllum fiskveiðaþjóðum ,
við Norðursjó og NorðurAt- j
lantshaf, sem stunda fiskveiðar
á íslandsmiðum, að athuga
möguleikana á sánngjörnum
samkomulagsgrundvelli.
Þar sem þessar nýju umleit-
r.nir séu yfirvofandi má telja
líklegt, að af opinberri hálfu
verði yfirmenn á togurnm og
vélstjórar hváttir til að gera
ekki verkfall í Grimsby, til
þess að knýja fram bann við
löndun á fiski í þeirri höfn.
Menn óttast, að slíkt verk-
fail, eða að ef til nýrra árekstra
kæmi milli togara og íslenzkra
eít.irlitsskipa, mundu teflt í
álvarlega. hættu viðleitni og
möguleikum til þess að ná sam-
komulagi með beinum umleit--
ununi.
Smáaug!ýsingar Vísis
eru ódýrastar.
Ó. J. hefur óskað birtingar í
Bergmáli á pistli, sem hann
kallar „Eina fróma ósk um bætta
veðurþjónustu". Fer hann hér á
eftir:
Sjómenn lilusta alltaf —
„Eitt af kærkomnasta útvarps-
efni Ríkisútvarpsins eru veður-
fregnirnar og líklega það gagn-
legasta, án þess þó að nokkuð
annað sé lastað. Sjómenn hlusta
ávallt á veðurspána með athygli,
bændur þurfa oft að notfæra sér
veðurspár, og raunar fjöldi
starfsgreina í landi þurfa að
fylgjast vel með veðurspánum.
En svo er líka stór fjöldi, sem
hlustar á veðurspárnar af áhuga
og gamni. Er sá hópur ef til vill
stærstur.
Eftirsótt útvarpsefni.
1 einu orði sagt, held ég að
veðurspár og veðurlýsing, sé
eitthvað það eftirsóttasta út-
varpsefni, sem Ríkisútvarpið
lætur okkur í té. En ég hef furð-
að mig oft á því, að íslenzka Rík-
isútvarpið sendir aldrei veður-
lýsingar frá þeim svæðum, sem
íslenzku skipin sigla mest um.
Til dæmis engar veðurlýsingar
frá Bretlandi, Vestur-Evrópu og
Norðurlöndum.
Kærkcmið aðstandendum.
Eg hlusta oft á veðurfrégnir
frá erlendum stöðvum og er
venjulega lýst veðri t. d. í enska
! útvarpinu, í Noregi, Danmörku,
Þýzkalandi, Sviþjóð, Hollandi,
brezku eyjunum og víðai’.Það má
segja að þetta sé fyrir okkur á
Islandi ekki ýkja þýðingarmikið,
en ákaflega væri það kærkomið
■ fyrir aðstandendur alla þeirra
í mörgu sjómanna, sem sigla mest
! til fyrrgreindra landa.
j Þau eru nefnilega orðin nokk-
! uð mörg flutningaskipin okkar,
[ og á þeim er stór hópur ísl.
þegna, en þau eru mest á ferð-
inni til Vestur-Evrópu hafna. Og
þeim, sem heima sitja, langar oft
til að vita hvernig til dæmis Gull-
foss fær veður i Norðursjó, í
Skagerak, Kattegat o. s. frv. svo
aðeins eitt skip sé nefnt, en það
má taka fjölda fleiri dæmi.
Veðurlýsing 1—2
sinnum á dag.
Eg vildi koma á framfæri
þeirri tillögu að t. d. einu sinni
eða tvisvar á Sag með veðurlýs-
ingum kæmi lýsing á veðri frá
Skotlandi, Suður-Noregi, Dan-
mörkui Þýzkalandi, Hollandi,
svona frá einum stað að sjó liggj
andi í þessum lö-dum. Af því
mætti ráða "okku.C; hvernig veðri
væri háttað á nokkuð stóru
svæði, þar sem aðalsiglingaleiðir
skipa okkar liggja.
Eg bendi á þetta í allri vin-
semd og bið þá, sem hér gætu
um ráðið, að taka þetta til vin-
samlegrar athugunar, og þá um
leið til úrlausnar. Þetta yrði vel
þegið af fjölmörgum hlustend-
um. Ó. J.“
í sambandsstjórn Arabiska
sambandslýðveldisins eru
nú aðeins tveir Sýrlendingar
eftir. Tveir bá'ðust lausnar
um mánaðamótin — báðir
fyrrverandi herforingjjar.
Þrír báðust lausnar s. 1. ár
— allir úr Baathflokknum
sem var við völd er Egypt-
aland og Sýrland samein-
uðust í Arabíska sambands-
lý'ðveldið.