Vísir - 11.01.1961, Síða 4

V t s
Ótrúfógfar framfarir
í v.-þýzkum landbúnaði
Skipulagi hefur verið gerbreytt frá stríðs-
lokum, og mikil grózka fylgt ■ kjölfarið.
i yer-andi forseti v.-þý-zka lýð-
veidisins. Eitt haiU hanh: þ.
með sér, og þaö var irinn gifur-
legi vilji og löngun einstak-
lingsins til þess að vinna.
Á hverju ári var gerö svo
nefnd „græn áætlun“, en hún
gerði ráð fyrir ákv j nn
nýtingu þeirra fjárveitinga,
: sem veittar voru t.. landbun
aðar á viðreisnarárunum. Ná 11
MiðviKudaginn.Jl, janúar 1961
veru « venju- 51) í nær 14 mifljónir tonna
. gu ' rð Er á- (1959/60). - Tilsvarandi fram-
stanc og þ u fjolki leiðsluaukning hefur átt sér
var : i : íauðsyn á því stað á öðrum sviðum landbún-
að ha íd sér ram- aðar. En til þess svarar einnig
ær'*', gt a b' ;kika hliðstæð endurbót á þeirri
sína, sem, eins og áður segir, tækni, sem beitt hefur verið
lágu oft langt hver frá öðrum. j við landbúnaðinn. Árið 1959
Þann-ig seldu um 220.000 slíkir | voru í notkun 139.000 dráttar-
landeigendur hluta af landi vélar, en 1958 var tala þeirrai
sínu, eða landskika sína alla. j orðin 700.000. Þar sem töluleg
Þess er ojt getið í jréttum,
að V.-Þýzkaland sé háþróað iðn-
aðarland. Hér er engan veginn
verið að reyna að geja í skyn,
að þetta sé ekki rétt, en samt
sem áður er rétt að geta þess,
að 87% aj heildarsvæðinn er
hagnýtt til landbúnaðar eða
skógarhöggs. Þetta má einnig
segja með öðrum orðum: Á 22
milljónum hektara lands aj 25
millj. hektara, sem þar eru,
eru- 2 milljónir bóndabœja.
samvinna var höfð vxð samto:. >annig tókst að mynda nýjar; yfirlit eru sjaldan fyrir hendi,
leggja framtíðarverkefnin. Þá
kom m. a. í ljós, að allur fjöldi
bóndabæja hafði yfir að ráða legan ihátt sína fulltrúa til viö- i
landrými, sem var einhvers ræðna við stjórnina. Einnig; að
staðar á milli 2 og 1.00 hektar- komu bændur upp sölusam-
ar. Meðalstærðin var um 7 hekt- böndum til þess að bæta mark-
arar. Enn fremur kom í Ijós, aðsaðstöðu sína og endurbæta
að aðeins 7% af bæjunum hafði söluaðferðir.

Meðalíbúafjöldi á hverjum
ferkílómetra er um það bil 213;
manns. Þess vegna er V.-Þýzka- j
land eitt þéttbýlasta land álf-i
unnar. Milljónir manna hafaí
á undanförnum árum flúið;
þangað frá löndunum austan
járntjaldsins, og m. a. fyrir þær
sakir hefur fólksfjöldinn vaxið
mjög ört, svo að nú er heildar-
íbúatala V.-Þýzkalands um 55
milljónir. Þau vandamál sem af
þessu leiðir, eru að miklu leyti;
augljós. Eitt þeirra, að sjá öll-
um fyrir nægum mat, hefur
orðið að meira vandamáli en
verið hefði, ef skipting Þýzka-i
lands hefði ekki komið til. Um j
55% af öllu ræktanlegu landi;
og48% af Því landi, sem hæft i
er td landbunaðar, liggur aust- yfir að ræða meira en 20 hekt-1 pvi fé, Sem veitt var til land-
an járntjalds — en þar búa urum lands. Mestur fjöldinn: búnaðar
Heyskapur er einnig þýðingarmikil grein
V.-Þýzkalandi.
bænda, en þeir kusu á venji - bújarðlr. sem voru nægilega 1 fyrr en nokkru eftir að upplýs-
í; , stórar til þess að það borgaði, ingum hefur verið safnað, þá
nota nýtízku vélar við j eru engar nýrri tölur fyrir
ræktunina. Jafnframt var 135.-’ hendi. Eftir þeim upplýsingum,
000 nýjum bændur útvegað sem fyrir liggja hjá framleið-
land, sem uppfyllti þær kröfur, endum, mun ekki óvarlegt að
sem gera varð til þess, sam- áætla, að nú séu í notkun um
kvæmt ofansögðu. Mikill hluti það bil 1000.000 dráttarvélar.
bændanna var flóttafólk fráj Það kann einnig að vekja
löndunum austan járntjalds. ■ nokkra athygli, að um það bil
Þannig var hægt að koma í 4 milljónir manna starfa að'
kring mikilli skipulagsbreyt- landbúnaði á ræktanlegum.
ingu í þýzkum landbúnaði. svæðum, sem hvert fyrir sig
Samhliða því var gerð ný áætl- eru ekki nema 0.5 hektarar eða
un um hagnýtingu landsins minna. Þessi hópur samanstend
sjálfs. Tilgangur hennar var að ur af 3.5 milljónum fjölskyldu-
sjá svo um, að framvegis þyrftu meðlima, sem vinna að sinni
landeigendur ekki að búa við jörð. Eigendur þessara jarð-
það, að land þeirra væri sund- skika eru 1.1 milljón, en 2.4
urslitið, og menn þyrftu að milljónir eru aðrir fjölskyldu-
fara langa vegu milli landskika. meðlimir.
Landbúnaður hefur breyzt síð- Ef þannig á að bregða upp
an á fyrri öld, og ef það á að í nokkrum orðum heildarmynd
vera hægt að reka landbúnað af þýzkum landbúnaði, eins og
á skynsamlegan hátt nú á dög- hann er nú, þá verður að líta
um, þá þarf hvert það land- hann frá þremur sjónar'miðum:
svæði, sem tekið er til ræktun- 1) Sjálfseignabændur eru
ar, að vera nægilega stórt til Þýðingarmikill hluti þjóðarinn-
þess að komið verði við þeim ar, og þeir eru reiðubúnir að
tækjum og nýjungum, sem nú haga starfa sínum eftir þörfum
tíðkast, Til er félagsskapur, sem annarra stétta þjóðfélagsins.
lætur sér mjög annt um að út- 2) Allar ráðstafanir, sem
breiða allar tæknilegar nýjung- gerðar hafa verið af hálfu hins
ar í landbúnaði, en það er opinbera til þess að auka og
ídbu
þó aðeins 27% af þýzku þjóð-
inni.
Á liðnu ári var mikið gert
að því í A.-Þýzkalandi, að taka
bóndabæi eignai’námi, og því
var straumur bændafólks til V.-
Þýzkalands óvenju mikill. í
ræðu, sem dr. Adenauer flutti
í tilefni af þessu, sagði hann,
að flóttafólkinu myndi verða
veitt öll sú hjálp, sem unnt
væri að veita því. Hins vegar
varð hann að viðurkenna eina
óumflýjanlega staðreynd: Það
mundi ekki verða nægt land-
rými til jiess að allir þessir
bændur gætu hafið sín fyrri
störf í V.-Þýzkalandi.
Til þess að menn geti gert
sér betur grein fyrir þessum
skorti á landrými, má nefna
dæmi frá hernum. í V.-Þýzka-
landi er allt gert sem hægt er
til þess að snerta ekki við því
landi, sem nú er hagnýtt til
landbúnaðar. Eins og áður er
sagt, er v.-þýzka lýðveldið
24.820.626 hektarar (10.743,-
100). (Tölurpar í svigum sýna
a.-þýzkar hliðstæður). Eru þar
16 (21) æfingastöðvar fyrir her-
inn, sem ná yfir landsvæði, sem
er 143.000 hektarar (334.700).
— Á einfaldari hátt má segja
þetta þannig: Kommúnistar í
A-.Þýzkalandi láta herjum sín-
um í té æfingasvæði, sem er
næstum því þrisvar sinnum
stærra en æfingasvæði v.-þýzka
hersins, þrátt fyrir það, að land-
rými í V.-Þýzkalandi er næst-
um því tvisvar og hálfu sinn-
um meira en í A.-Þýzkalandi.
Þegar þýzka lýðveldið hafði
verið sett á stofn 193,9, var
haldin ráðstefna allra þeirra,
réð yfir landsvæði frá 2—20
hektara, — þannig er skipting-
in á rúmlega 60% af því land-
svæði, sem landbúnaður er
stundaður á, en hitt, 33%, er
land bænda sem hver um sig
hefur yfir að ráða minna en
2 hekturum.
Þetta voru þær upplýsingar
sem fyrir lágu, og þær varð
að hagnýta, þannig að réttar
niðurstöður fengjust, og hægt
væri að leysa a.m.k. tvær hlið-
ar vandamálsins. í fyrsta la’gi,
að reka landbúnaðinn þannig,
að hann framleiddi nægt magn
af fyrsta flokks afurðum, og
í öðru lagi, að hann gæfi tund-
ið heilbrigðan fjárhagslegan
grundvöll fyrir tilveru sinni.
Það var ljóst þegar í upp-
hafi, að þessu markmiði yrði
aldrei náð, nema því aðeins,
að lagt yrði út í allverulega
fjárfestingu í landbúnaði, í
mörgum tilfellum var alls ekki
hægt að endurbæta eða gera
hagkvæman rekstur á minnstu
býlunum. Oft hafði hið ræktaða
land verið í eigu sömu ættar-
innar kynslóð eftir kynslóð, og
í livert skipti, sem ný kjmslóð
tók við, var landinu skipt upp
á mijli erfingja, þannig', að
stuiidum átti einn maður marga
smáskika lands, sem lágu langt
hver frá öðrum. En erfiðast var
það vandamál, að búa á þeim
býlum, sem yfir minnstu
landsvæði höfðu að ráða, þann-
ig, að það yrði fjárhaglega arð-
bært, því að það var raunveru-
lega alget'léga útilokað að beita
nútimatækni á svo litlu landi.
Sá maður, sem þá var gerð-
er talizt gátu eiga hlut að máli ur að matvæla- og lá'ndbúnaðar-
um matmælaframleiðslu lands- ráðherra, hafði fram úr vöndu
ins, og þar var reynt að skipu- að ráða. Það var dr. Lúbke, nú-
á þessum árum, var
varið til margra hluta. Það
hafði verið svo með eigendur
hinna smæstu landskika, á ár-
unum eftir styrjöldina, þegar
matvælaskortur var sem sárast-
efla landbúnaðinn, hafa verið
gerðar í samræmi við þá skoð-
un, að eignaréttinn beri að
virða.
3) Hin mikla samkeppni á
sjálfum Evrópumarkaðnum,
'hvað við kemur landbúnaðar-
vörum, gerir það að verkum,
að þýzkir bændur verða að
reka, og reka, sinn landbúnað á
jafn hagkvæman hátt og bænd-
ur í nágrannalöndum, s. s. Hol-
landi, Frakklandi og Belgíu.

þýzka -landbúnaðarfélagið, og
hefur það stutt flestar þessar
breytingar.
Tölur yfir landbúnað, sem
safnað hefur verið nú síðustu
árin, hafa greinilega sýnt á-
ur í Þýzkalandi, að þeir höfðu hrif þessa nýja fyrirkomulags.
ræktað fyrir sjálfa sig ein- Þannig hefur heildarsöluverð-
göngu. En er iðnaður fór að mæti þýzks landbúnaðar auk-
eflast, sneru rnargir þeirra sér izt úr 6.5 milljörðum þýzkra
að iðnaðarstörfum, en stund- marka (1948/9) í næstum 19
uðu ræktun hins litla lands, milljarða (1959/60). Heildar-
sem Þeir réðu yfir, í frístund- framleiðsla korns hefur vaxið( Að lokum verður að draga
um. Þannig var þetta fólk raun- úr 10 milljónum tonna (1950— athyglina að einni staðreynd.
í V.-Þýzkalandi er það ekki að-
eins þýðingarmikið að hjálpa
bændunum, en einnig að láta
sem flestum í té sitt eigið land,
hversu lítill sem sá skiki kanrr
að vera, svo að fóik geti búið
á sínu eigin landi. Aðeins þann-
ig er hægt að tryggja frelsi ein-
staklingsins, svo að ekki fari
eins og í A.-Þýzkalandi, þar
sem mest allt land hefur verið
tekið af bændum og þeir þar
með misst þá rótfestu, sem æ-
tíð ,er því samfara að eiga og
yrkja sitt eigið land.
Aöstoð Bandaríkjanna
við iapan hættir ^ftir
3 misseri.
Ambassador Bandaríkjanna í
Japan, Douglas MacArthur
yngri hefir tilkynnt, að efna-
hagsaðstoð Bandaríkjanna við
Japan verði felld niður eftir 3
misseri.
Lýsti hann yfir þessu á fundi
japanska verzlunarráðsins og
gerði þá grein fyrir ákvörðun-
inni, að viðreisnin í Japan hefði
gengið framar öllum vonum, og
aðstoðar ekki lengur þörf en til
Hestar eru enn notaðii- þegar plægt er, þótt um 1000.000 dráttar
vélar séu í V.-Þýzkalandi.
miðsumars 1962.