Vísir - 01.03.1961, Blaðsíða 6

VISIR
Miðvikudaginn 1. marz 1961
VÍSXR
DAGBLAÐ
Útgefandi: BLAÐAÖTGÁFAN VÍSIR H.F.
Vísir kemur út 300 daga á ári, ýmist 8 eða 12 blaðsíður.
Ritstjóri og ábyrgðarmaður: Hersteinn Pálsson.
Ritstjórnarskrifstofur eru að Laugavegi 27, en aðrar
y skrifstofur að Ingólfsstræti 3.
Ritstjórnarskrifstofurnar eru opnar frá kl. 8,30—18,00.
Aðrar skrifstofur frá kl. 9,00—18,00.
• Afgreiðsla: Ingólfsstræti 3, opin frá kl. 9,00—19,00.
Sími: 11660 (fimm línur).
Vísir kostar kr. 30,00 í áskrift á mánuði.
Félagsprentsmiðjan h.f.
Lausn á landheigisdeiEunni.
Fyrir Alþingi lig'gur nú tillaga til þingsályktunar,
sem fjallar um „að heimila ríkistjórninni að leysa
fiskveiðideiluna við Breta í samræmi við orðsend-
ingu“ frá utanríkisráðherra íslands, þar sem nánar er
kveðið á um ýmis atriði lausnarinnar.
Þrjátíu mámiðir eru nú liðnir, síðon sló i hrýmt milli
Islendingá og Breta vegna fiskveiðilögsögunnar hér við
land. Hefir þö ekkert verið aðhaízt íil hálíu Breta í næst-
um eitt ár, þar sem þeir ákváðu að greiða lyrir lausn deil-
unnar, þegar leið að ráðstcfnunni í Genf á siðasta vori, með
því að draga herskip sín út fyrir landhelgina og jal'nframt
voru togararnir látnir Iiörfa út l'yrir 12 mílna mörkin.
Síðan hefir þetta vopnahlé verið framlengt, meðan \rið-
ræður hafa farið fram milli ríkisstjórna Islendinga og
Breta, en það reltur nú á eftir við lausn deihmnar, að
hrezlcir fiskimenn eru farnir að ókyrrast og lieimla her-
skipavernd á ný til að vciða hér í landhelgi.
Það eru vitanlega kommúnistar einir — eða þeir,
sem starfa fyrir bá vitandi eða óafvitandi — sem
vilja halda landhelgisdeilunni áfram um alla framtíð.
Hirða slíkir menn ekkert um það, þótt það gæti kostað
mörg mannslíf vegna árekstra á íslandsmiðum.
Flestir munu hinsvegar sjá, að ekkert er unnið með því
að halda deilunni áfram með öllum þeim hættum, sem því
getur fylgt, þegar í boði er lausn eins og sú, sem uú er um
að ræða. Þar eru aðalntriðin þessi: Bretar viðurkenna 12
milurnar strax og sú viðurkenning verður ekki aftur
tekin. Bretar fá að veiða innan 12 mílna en utan ö um tíma
ú ári en þau fríðiudi verða úr sögunni cftir aðeir.s þrjú
ár. Við fáum viðból við landhelgina, sem nemur meira en
5000 ferkm. og það verður ekki aí'tur af okkur tekið.
Loks tilkynmun við, að þrátt fyrir þessa samninga séum
við ekki húnir að ná endanlegu takmarki okkar i þessu
efni, við ætlum enn að færa út landhelgina, er færi gefst,
og munum fara að lögum i þeim efnum.
Það eru sannarlega engin rök og aðeins ofstæki,
seni á ekkert skylt við heilbrigða skynsenii, ef menn
segja, að hér sé ekki um að ræða heppilega lausn fyrir
okkur íslendinga. Hér er einmitt um mikinn sigur að
ræða fyrir okkur.
rrrrrrrr

ALÞINGISTÍIIINDI VlSIS
Vsriö að bæta fyrir gamlar
syndir gsgn útveginum.
Jóhann Hafstein ræðir iána-
mál sjávarútvegsins.
Kommúnistar hafa ekki óskað el'tir neinum sigri af
þessu tagi í landhelgismálinu. Þeir viðurkenna aðeins einn
sigljr í þessu máli, og hann er sá, að deilan haldi ál'ram sem
lengst og verði sem hatrömmust. Því mciri sem heiftin
vrði, þeim mun nær mundu kommúnistar telja sigurinn.
Þeir hat'a óskað el'tir árekstrum, svo að lausnin yrði sífellt
fjárlægari og ólíklegri. Þess vegna tilkynnli Fmnhogi R.
Valdimarsson líka á þingi á s.l. ári, að ekkert gerði li! með
liættur þær, sem landhelgisdeilan kallaði vfir sjón'iennina
íslenzku og heimili j)eirra.
Kommúnistar hamast eins og aldrei fyrr vegna
þeirrar lausnar, sem nú er völ á. Þeir munu ganga
berserksgang af því að beir sjá. að beir eru að missa
úr höndum sér gullið tækifæri til að stíga mikilvægt
skref i áttina til stofnunar Sovét-íslands. Slíks væri
nokkur von, ef deilunni væri haldið áfram og hún
magnaðist verulega.
Afstaða kommúnista er skiljanleg, af því að þeim er
ekki sjálfrátt, en óskiljanlegt er, að F'ramsóknarmenn skuli
hætta á að gerast algerai' skóþurrkur ])eirra í málinu. Ber
að skilja það svo, að F"ramsóknariIokkurinn sé farinn að
leggjá sovétmat á líf ísíenzkra sjómanna, svo að ekki gex-i
til, þótt ’fiættumar af árekstrum við Breta bætisi ofan á
þær, sem váleg náttúruöfl búa þeim við strendur landsins?
Jóhann Hafstein gerði í gær
grein fyrir áliti meirihl. fjár-
hagsnefndar neðri deildar AI-
þingis um frv. varðandi stofn-
lánadeild sjávarútvegsins.
Ræðumaður sagði m. a.: Eft-
ir vetrarvertíðina sl. vetur tók
að bera á greiðsluvandræðum1
hjá sjávarútveginum. Ástæðan
var alvarlegur aflabrestur.,
Ekki tók betra við á síldveið-j
unum og reknetaveiðin gekk
ekki nægilega vel.
Strax á miðju sumri hóf rík-
isstjórnin viðræður ’ við við-
skiptabanka sjávarútvegsins,
Landsbankann og Útvegsbank-
ann, um hvernig hægt væri að
bæta úr greiðsluvandræðunum.
Ákveðið var að skipa nefnd í
málið. Störf nefndarinnar hlutu'
að verða all yfirgripsmikil.
Hér þurfti að bæta úr hinum
tilfinnanlega stofnfjárSkorti
sem bagað hafði útveginn.
Árið 1955 var gert ráð fyrir,
að Framkvæmdabankinn myndi
geta leyst úr mestu fjárþörf
fiskvinnslustöðva og útgerðar-
félaga. En síðan hafa aðstæður
breytzt. Fiskvinnslustöðvarnar
hafa stækkað eða nýjar verið
reitsar.
Með frumvarpinu er ekki
verið að ráðgera nýjar fjárveit-
ingar til sjávarútvegsins held-
ur að aðstoða hann við að
breyta stuttum lánum í löng
lán, með öðrum orðum, koma
á hagkvæmari skipan í lána-
málum sjávarútvegsins. Sumir
hafa að vísu viljað ganga
lengra, t. d. háttv. þingm. Skúli
Guðmundsson, sem skiiar sér-
áliti um málið. Annars eru
meðlimir fjárhagsnefndar sam-
mála í meginatriðum. Ekki er
talið rétt að ganga lengra en frv
geiúr ráð fyrir, heldur sjá
hvernig þessum málum muni
reiða af,
Komið hefir til álita hvort
landbúnaðurinn ætti ekki einn-
ig að fá sinn eigin stofnlána-
sjóð, sömuleiðis iðnaðurinn.
Ríkisstjórnin er að láta athuga
þessi mál í sambandi við land-
búnaðinn.
Síðan gerði ræðumaður grein
fyrir breydngartill. sameinaði'-
ar fjárhagsnefndar.
Ræðumaour taldi, að hér væri
um mikilvægt mál að ræða.
Fram mundi fara uppgjör allra
fyrirtækja, sem frumvarpið
snertir, án tillits til þess hvort
þau sækja um aðstoð stofnlána-
sjóðs eða ekki. Verður þá unnt
að bera ástæður hinna einstöku
fyrirtækja saman. Bankarnir
hafa óskað eftir þessu.
Með frumvarpinu er verið að
bæta fyrir gamlar syndir drýgð-
ar gegn sjávarútveginum. Hann
hefir um langan tíma orðið að
búa við tilfinnanlegan stofn-
fjárskort. Er með frumvarp-
inu leitast við að bæta úr þessu.
Ræðumaður upplj'sti í ræðu
sinni, að vextir af hinum lengdu
lánum mundu verða sex og
hálft prósent. Þá upplýsti ræðu-
maður sömuleiðis að búið væri
að skipa þriggja manna nefnd
til að meta fyrirtækin og væri
hún tekin til starfa.
Skúli Guðmundsson talaði
næstur. Hann taldi þörf fyrir
þessa lagaestningu og þær lán-
veitingar, sém stofnað er til.
Hann ber fram breytingartil-
iögu á þá leið, að stofnaður
verði stofnlánasjóður landbún-
aðarins.
Að ræðu Skúla lokinni var
umræðum frestað og fundi
slitið.
Stúdentaráð meðmælt frv.
um Eánasjéð stsídenta.
Eftirfarandi tvær ályktanir,
sem samþj'kktar voru á almenn-
um stúdentafundi 14. febrúar
sl., sendum vér blaði yðar til
birtingar.
„Almennur stúdentafundur,
haldinn í Háskóla fslands þann
14. febrúar 1961, lýsir ánægju
sinni yfir þeim aukna stuðningi
við háskólastúdenta, sem felst
í framkomnu lagafrumvarpi um
Lánasjóð íslenzkra námsmanna.
Telur fundurinn, að þar sé bætt
talsvert úr brýnum þörfum. |
Fundurinn leggur áherzlu á
i þýðingu þess, að stuðningur við
stúdenta vei'ði jafnan við það
miðaður, að nám þeirra þurfi'
ekki að dragast á langinn
| vegna fjárhagsörðugleika." |
Og enn fremur:
„Almennur stúdentafundur,
, haldinn í Háskóla íslands þann
14. febrúar 1961, lýsir yfir
þeirri skoðun sinni, að óeðlileg
! sé sú skipan, sem tíðkast hef-
ur á undanförnum árum, að
Menntamálaráð annist úthlutun
þess fjár, sem veitt er islenzk-
um námsmönnum erlendis.
Einkum telur fundurinn mík-
ilsvert, að námsmönnum sjálf-
um geíist kostur á að eiga hlut
að skiptingu fjárins, þar eð fá-
ir eða engir hafa betri aðstöðu
til að gera sér grein fyrir,
hvar þörfin er brýnust.“
Stúdentaráð
Háskóla Islnds.
*
Póst- og símamálastjórnin
mun hinn 11. apríl n. k. gefa út
tvö ný frímerki kr. 1.50, blátt
og kr. 3.00, rauðbrúnt með'
mynd af Stjórnarráðshúsinu
(sama mynd er á útgáfu frá
9 desember 1958).
Ó. E. hefur óskað birtingar
á eftirfarandi:
HJÚKRUNARNEMAR
OG MANNASIÐIR.
Nýlega átti ég' leið á lyfja-
deild Landspítalans, til þess að
sækja konu mína. Með því að
ég sá enga hjúkrunarkonu eða
nema á ganginum, fór ég inn
til konu minnar, sem lá á stofu
með annarri konu, ei’ virtist
hraust að sjá. Ég hringdi svo
frá rúmi hennar, en varð að
biða alllengi eftir svari. Kom
það auðvitað ekki að sök, í
þessu tilfelli, en vissulega heíði
það getað komið að alvarlegri
sök. Jafnskjótt og nemi birtist
í dyrunum, lagði ég af stað til
þess að hringja í sjúkrabíl til
þess að flytja konu mína heim.
Ég mætti þá nemanum í miðri
stofunni, og þori ég ekki að taka
fyrir það, að ég hafi ekki hægt
á mér eða jafnvel staldrað við
augnablik meðan ég bað nem-
ann að undirbúa konu mína til
heimferðar.
MEÐ FYRIRLITN-
INGARSVIP.
Eigi svaraði neminn mér einu
orði, en vísaði mér á dyr með
fyrirlitningarsvip, enda þótt
henni hafi hlotið að vera ljóst,
að ég var á leið út hvort sem
var. Sjáanlega kann nemi þessi
Framh. á 7. síðu.